Πενήντα χρόνια από το πρώτο βήμα του ανθρώπου στη Σελήνη

    Τον Ιούλιο του 1969, η σεληνάκατος που μετέφερε τους Αμερικανούς αστροναύτες Νηλ Άρμστρονγκ και Μπαζ Όλντριν προσεδαφίστηκε με επιτυχία στην επιφάνεια της Σελήνης. Ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα που παραμένει ακόμη και σήμερα αξεπέραστο

 

Το βράδυ της 20ης Ιουλίου του 1969 η σεληνάκατος που μετέφερε τους αμερικανούς αστροναύτες Νηλ Άρμστρονγκ και Μπαζ Όλντριν προσεδαφίστηκε με επιτυχία στην επιφάνεια της Σελήνης.

Λίγες ώρες αργότερα τις πρώτες πρωινές ώρες της 21ης Ιουλίου ο Νηλ Αρμστρονγκ πραγματοποίησε «ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα».

To αποτύπωμα του παπουτσιού του Μπαζ Όλντριν, που πάτησε την επιφάνεια της Σελήνης 20 λεπτά μετά τον Νηλ Άρμστρονγκ. Η φωτογραφία αυτή είναι μια από εκείνες στις οποίες βασίζουν τα επιχειρήματα τους οι θιασώτες της θεωρίας ότι η αποστολή Apollo 11 δεν έγινε ποτέ και ότι όλα όσα είδαν σε ζωντανή μετάδοση περίπου 600 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν σκηνοθετημένο σε κάποιο στούντιο ή σε κάποιον ειδικά διαμορφωμένο για την περίσταση εξωτερικό χώρο.

Όταν κάποια στιγμή η NASA έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες από την στολή που φορούσαν τα μέλη της αποστολής Apollo 11 κάποιοι πρόσεξαν ότι οι σόλες στις μπότες των αστροναυτών είχαν διαφορετικές ραβδώσεις από αυτές του αποτυπώματος στην φωτογραφία. Όταν το θέμα πήρε διαστάσεις η NASA έσπευσε να δηλώσει ότι οι αστροναύτες είχαν μαζί τους και ένα έξτρα ζευγάρι υποδημάτων, το οποίο ήταν αυτό που τελικά φόρεσαν όταν πάτησαν την επιφάνεια της Σελήνης και το αποτύπωμα της φωτογραφίας είναι από τη σόλα αυτών των έξτρα υποδημάτων. Το γεγονός ότι η NASA λέει πώς οι αστροναύτες άφησαν στην Σελήνη αυτά τα υποδήματα οπότε δεν μπορεί να τα δείξει η αλήθεια είναι ότι μάλλον δίνει τροφή στις θεωρίες συνωμοσίας.

Το τρίτο μέλος της αποστολής Apollo 11 Μάικλ Κόλινς φωτογράφισε από το διαστημόπλοιο Columbia την σεληνάκατο Eagle, την οποία χρησιμοποίησαν ο Μπαζ Όλντριν και ο Νηλ Άρμστρονγκ για να φτάσουν στη Σελήνη. Στον ορίζοντα διακρίνεται η Γη. Ο Κόλινς παρέμεινε στο Columbia μέχρι να ολοκληρώσουν την πρώτη ιστορική επίσκεψη στην Σελήνη οι δύο συνάδελφοι του.

Ο Κόλινς περιφερόταν για περίπου 24 ώρες ολομόναχος γύρω από τη Σελήνη και μάλιστα για διαστήματα διάρκειας περίπου 50 λεπτών χανόταν η επικοινωνία με το κέντρο ελέγχου στην Γη. Παρότι ειπώθηκε ότι «από την εποχή του Αδάμ κανένας άνθρωπος δεν γνώρισε τέτοια μοναξιά» με την έννοια ότι κανείς δεν είχε βρεθεί σε τόσο μακρινή απόσταση από όλους τους άλλους ανθρώπους ο Κόλινς ανέφερε ότι ποτέ δεν αισθάνθηκε μοναξιά στο διάστημα που βρισκόταν ολομόναχος και χωρίς καμία επικοινωνίας στο διαστημικό κενό.

Η στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου που μετέφερε την αποστολή Apollo 11 έξω από τη Γη για να πραγματοποιήσει την ιστορική επίσκεψη στη Σελήνη. Η εκτόξευση έγινε στις 16 Ιουλίου 1969. Το Απόλλων 11 εκτοξεύτηκε με έναν πύραυλο Saturn V από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι και ήταν η πέμπτη επανδρωμένη αποστολή του προγράμματος Apollo.

To διαστημόπλοιο αποτελούνταν από τρία μέρη: ένα όχημα διακυβέρνησης με καμπίνα για τους τρεις αστροναύτες και ήταν το μόνο μέρος που επέστρεψε στη Γη, ένα υπηρεσιακό σκάφος το οποίο υποστήριζε το όχημα διακυβέρνησης με πρόωση, ηλεκτρική ενέργεια, οξυγόνο και νερό, και τη σεληνάκατο που είχε δύο επίπεδα -ένα χαμηλότερο για την προσελήνωση και ένα πιο πάνω για να θέσει τους αστροναύτες πίσω σε σεληνιακή τροχιά.

Αφού τέθηκαν στη σωστή κατεύθυνση προς τη Σελήνη από τον Saturn V, οι αστροναύτες αποκόλλησαν το διαστημικό σκάφος από τον πύραυλο και ταξίδεψαν για τρεις ημέρες έως ότου μπήκαν σε σεληνιακή τροχιά.

Η περιοχή που προσεληνώθηκε η σεληνάκατος Eagle. Πρόκειται για την αποκαλούμενη Θάλασσα της Ηρεμίας ή Θάλασσα της Γαλήνης και είναι μια περιοχή στον ισημερινό της Σελήνης που οι επιστήμονες εικάζουν ότι κάποτε ήταν πράγματι μια θάλασσα. Τα βασαλτικά υλικά του εδάφους της κατέστησαν την συγκεκριμένη περιοχή ιδανική για την προσελήνωση και εξερεύνηση για πρώτη φορά από τον άνθρωπο. Όπως άλλωστε και το μεγαλύτερο μέρος της ορατής πλευράς της Σελήνης και η συγκεκριμένη περιοχή είναι γεμάτη από κρατήρες που έχουν δημιουργηθεί από πτώση διαστημικών σωμάτων.

Για να προσομοιάσουν αυτό το περιβάλλον στην Γη ώστε να εκπαιδευτούν οι αστροναύτες τα στελέχη της NASA δημιούργησαν με ελεγχόμενες εκρήξεις εκατοντάδες κρατήρες σε μια περιοχή της ερήμου της Αριζόνα.

Οι αστροναύτες της αποστολής Apollo 11 φωτογράφησαν την Γη όπως αυτή φαίνεται από την Σελήνη δύο μέρες πριν πατήσουν στην επιφάνειά της κι ενώ βρίσκονταν σε τροχιά γύρω από τον φυσικό μας δορυφόρο, προετοιμάζοντας την προσελήνωση. Έχουν καταγραφεί και άλλες ανάλογες εικόνες της Γης από το Διάστημα αλλά η διασημότερη είναι η περίφημη «Ανατολή της Γης». Πρόκειται για μια φωτογραφία που τράβηξε την παραμονή των Χριστουγέννων του 1968 ο αστροναύτης Γουίλιαμ Αντερς μέλος της αποστολής Apollo 8.

Ο Αντερς τράβηξε την φωτογραφία ενώ το σκάφος του βρισκόταν σε τροχιά γύρω από την Σελήνη. Όπως δήλωσε αργότερα, αυτή η φωτογραφία τον έκανε να επανακαθορίσει την άποψή του για τη θρησκεία. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η λειτουργία του Σύμπαντος είναι αδύνατον να βασίζεται σε κάποια οντότητα που να παρακολουθεί, εκτός όλων των άλλων, τι κάνει ο κάθε άνθρωπος κάθε μέρα και αν είχε καλή συμπεριφορά ή όχι και όλα αυτά να είναι αρμοδιότητα ενός ανθρώπου (του Πάπα). Ετσι ο Άντερς ανακοίνωσε ότι η φωτογραφία αυτή τον οδήγησε στην αθεΐα.

Οι τρεις αστροναύτες της αποστολής Apollo 11 γελάνε αμέσως μετά την περισυλλογή τους από το σημείο του Ειρηνικού Ωκεανού στο οποίο είχαν πέσει κατά την επιστροφή τους από την Σελήνη. Το σκάφος τους προσθαλασσώθηκε στις 14 Ιουλίου στον κοντά στη νήσο Ουέηκ, 13 μίλια από το αεροπλανοφόρο Χόρνετ, στο οποίο επέβαινε και ο ίδιος ο πρόεδρος Νίξον.

Ενας δύτης του αεροπλανοφόρου Χόρνετ, που πρώτος προσέγγισε την άκατο, ψέκασε αμέσως το διαστημόπλοιο με ειδικό μικροβιοκτόνο υγρό και παρέδωσε στους αστροναύτες ειδικές μονωτικές στολές, ίδιες με εκείνη που φορούσε και ο ίδιος. Στη συνέχεια οι τρεις μεταφέρθηκαν στο αεροπλανοφόρο και αμέσως κλείστηκαν σε ειδικό θάλαμο απομόνωσης με μοναδικό σύντροφο έναν γιατρό.

Όταν το αεροπλανοφόρο έφτασε στη Χονολουλού, ο θάλαμος τοποθετήθηκε σε αεροσκάφος και μεταφέρθηκε στο Χιούστον, όπου οι τρεις, μαζί με δύο γιατρούς, κλείστηκαν εκ νέου σε έναν κάπως πιο ευρύχωρο θάλαμο καραντίνας, όπου παρέμειναν επί τρεις εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των οποίων υποβλήθηκαν σε λεπτομερείς ιατρικές εξετάσεις μέχρι να εξακριβωθεί ότι δεν είχαν φέρει μαζί τους κάποιον… εξωγήινο λαθρεπιβάτη.

Στις 9 Ιανουαρίου του 1969 η NASA ανακοίνωσε το πλήρωμα της αποστολής Apollo 11 και την επόμενη μέρα οι αστροναύτες που λίγους μήνες αργότερα θα έγραφαν ιστορία φορώντας τις διαστημικές τους στολές έβαλαν τα κοστούμια τους και έβγαλαν την πρώτη επίσημη φωτογραφία τους. Επικεφαλής της αποστολής ήταν ο Νηλ Αρμστρονγκ (ο μεσαίος στην φωτογραφία) αεροναυπηγός αλλά και διπλωματούχος πιλότος από τα 16 του. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ήταν ήδη καταξιωμένος ως ένας από τους καλύτερους και ενδεχομένως ο πλέον ψύχραιμος πιλότος δοκιμών στις Η.Π.Α. Ηταν Αστροναύτης από το 1962, είχε ήδη ταξιδέψει στο Διάστημα με την αποστολή Gemini 8.

Ο Έντουιν «Μπαζ» Όλντριν ήταν επίσης βετεράνος πιλότος, η διδακτορική διατριβή του οποίου είχε θέμα τη σύνδεση διαστημοπλοίων σε τροχιά. Απέδειξε την αξία του στην αποστολή της αποστολής Gemini 12, όταν πραγματοποίησε ο ίδιος όλους τους εξαιρετικά πολύπλοκους υπολογισμούς που απαιτούσε η σύνδεση με το όχημα-στόχο όταν το ραντάρ του Gemini παρουσίασε βλάβη. Αρχικά, ο Όλντριν επρόκειτο να ήταν αυτός ο πρώτος άνθρωπος που θα πατούσε τη Σελήνη, αλλά τελικά η NASA αποφάσισε ότι η τιμή ανήκει στον Άρμστρονγκ ως επικεφαλής της αποστολής και κυβερνήτης του διαστημοπλοίου. Λέγεται ότι επρόκειτο για μία απόφαση που ο Όλντριν ποτέ δεν αποδέχθηκε. Ο Μάικλ Κόλινς ήταν και αυτός πιλότος δοκιμών.

Κατά την παραμονή τους στην Σελήνη οι δύο αστροναύτες συγκέντρωσαν δείγματα εδάφους βάρους 21,55 κιλών, και εγκατέστησαν στην επιφάνεια σειρά συσκευών που θα παρέμεναν εκεί και μετά την αναχώρησή τους. Πρόκειται για έναν ανιχνευτή ηλιακών υποατομικών σωματιδίων, ένα ειδικό κάτοπτρο λέιζερ για τον ακριβή υπολογισμό της απόστασης Γης-Σελήνης και έναν σεισμογράφο τόσο ευαίσθητο που κατέγραφε και τα ίδια τους τα βήματα.

Εκτός από την σημαία οι δύο αστροναύτες άφησαν στην Σελήνη έναν μικρό δίσκο από σιλικόνη στον οποίο είναι καταγεγραμμένα, μηνύματα από 72 αρχηγούς κρατών και τον Πάπα καθώς και δηλώσεις για τη διαστημική εξερεύνηση τριών προέδρων των ΗΠΑ. Επίσης στην Σελήνη άφησαν τα παράσημα νεκρών Αμερικανών αλλά και Ρώσων αστροναυτών.

Να σημειωθεί ότι όπως τα παπούτσια των αστροναυτών έτσι και η σημαία αποτέλεσε «σύμμαχο» όσων υποστηρίζουν ότι η αποστολή Apollo 11 πραγματοποιήθηκε όχι στην Σελήνη αλλά στην Γη. Στις φωτογραφίες η αμερικανική σημαία φαίνεται να κυματίζει στον αέρα, αν και κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατον να συμβεί γιατί στην Σελήνη δεν υπάρχει αέρας. Η απάντηση που έχει δώσει η NASA είναι ότι ο Όλντριν έστριψε το στύλο της σημαίας για να την καρφώσει στο έδαφος και το ύφασμα κουνήθηκε.

Σύμφωνα με την NASA επειδή όλα στην Σελήνη διαρκούν περισσότερο ή καλύτερα γίνονται με πιο αργό τρόπο η σημαία «κυμάτιζε» για αρκετό χρόνο με αποτέλεσμα οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν να την δείχνουν κυματισμένη.