Όταν ο Χριστός συμβούλευε τους υποκριτές Φαρισαίους να δώσουν στον Καίσαρα αυτά που του ανήκουν στον Καίσαρα και στο Θεό αυτά που ανήκουν στο Θεό -«Απόδοτε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» (Ματθαίος, Κεφ. 22:21)- έκανε σαφή διαχωρισμό της κοσμικής από τη θρησκευτική εξουσία.
Άλλος ο Καίσαρας και άλλος ο Θεός, είπε ο Χριστός στους Φαρισαίους, που προσπάθησαν να τον παγιδεύσουν με τη δόλια ερώτηση, αν θα ’πρεπε να πληρώσουν το δασμό στον Καίσαρα.
Με θεϊκή εντολή, λοιπόν, η Εκκλησία και η Πολιτεία είναι δύο διαφορετικές δικαιοδοσίες με διακριτούς ρόλους και δεν πρέπει να κυβερνούν παράλληλα, να συγκυβερνούν, δεν πρέπει να καλύπτει η μία την άλλη, δεν πρέπει να υποκαθιστά η μία την άλλη, δεν πρέπει να συνωμοτούν σε βάρος του λαού για να καλύπτει η μία «τα άπλυτα της άλλης».
Χρόνια τώρα, ο αυστραλιανός λαός ζητά τη διενέργεια βασιλικής έρευνας για τις σεξουαλικές θηριωδίες κληρικών της Καθολικής Εκκλησίας. Αλλάς εις μάτην. Μάταια. Η Καθολική Εκκλησία καλύπτεται με νομικίστικα επιχειρήματα και η πολιτική εξουσία αποφεύγει επίμονα τη σύγκρουση με την Καθολική Εκκλησία, φοβούμενη το πολιτικό κόστος μίας τέτοιας σύγκρουσης.
Οι καταγγελίες ώριμων, σήμερα, πολιτών για σεξουαλική κακοποίησή τους στα παιδικά τους χρόνια από κληρικούς της Καθολικής Εκκλησίας έχουν αντιμετωπιστεί με περιφρόνηση ή έχουν κουκουλωθεί με ένα επιτήδειο συγγνώμη ή με συμβολική χρηματική αποζημίωση.
Οι εσωτερικοί έρευνες, που έγιναν κατά καιρούς, δεν αποκάλυψαν την πραγματική διάσταση του προβλήματος. Ήταν έρευνες με περιορισμένους όρους εντολής και –κατά το πρότυπο των πολιτικών ερευνών– με προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα.
Έγινα έξαλλος τη Δευτέρα το βράδυ από τις αποκαλύψεις του κορυφαίου προγράμματος επικαίρων θεμάτων «Four Corners» της κρατικής τηλεόρασης ABC. Το πρόγραμμα δημοσιοποίησε καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης πέντε ανηλίκων, ηλικίας 11-15, ετών από τρεις κληρικούς της Καθολικής Εκκλησίας την περίοδο 1982-1984 στις περιοχές Moree και Paramatta του Σίδνεϊ.
Το στοιχείο του ρεπορτάζ που με έβγαλε από τα ρούχα μου, κυριολεκτικά, ήταν η προσπάθεια του Καθολικού Αρχιεπισκόπου του Σίδνεϊ, καρδιναλίου George Pell, να υπερασπιστεί τους κατηγορουμένους κληρικούς, παρ’ ότι ένας από τους κατηγορουμένους κληρικούς είχε ομολογήσει, ότι «επί δώδεκα μήνες χάιδευε τα γεννητικά όργανα των ανήλικων παιδιών και έκανε στοματικό έρωτα» μαζί τους.
Φρίξον ήλιε. Ο «πνευματικός πατέρας» των ανήλικων παιδιών, ο «άνθρωπος του Θεού» στον οποίον οι γονείς εμπιστεύονταν τα παιδιά τους επιδιδόταν σε σοδομισμούς του χειρίστου είδους, μολύνοντας τα τρυφερά τους σώματα και τραυματίζοντας μόνιμα τις αθώες ψυχές τους.
Δεν είναι δυνατόν, μονολογούσα, ο προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας του Σίδνεϊ να υπερασπίζει τέτοιες βαρβαρότητες. Δεν είναι δυνατόν να αμφισβητεί την εγκυρότητα των κατηγοριών, ενώ υπάρχει ομολογία τους ενός εκ των κατηγορουμένων.
Το άλλο στοιχείο του ρεπορτάζ που, επίσης, με έκανε έξω φρενών, είναι η απόκρυψη των καταγγελιών από την αστυνομία. Ακολουθώντας την κατεστημένη πρακτική της, η Καθολική Εκκλησία «διαχειρίστηκε» την υπόθεση εσωτερικά, αντί να την παραπέμψει, αμέσως, στην αστυνομία.
Η λαϊκή κατακραυγή υποχρέωσε τον καρδινάλιο Pell να αναδιπλωθεί. Η Καθολική Εκκλησία ανακοίνωσε, ότι «η Αρχιεπισκοπή του Σίδνεϊ ζητά πρόσθετες πληροφορίες για συνεδρίαση του 1992, για τη συνάντηση δύο κληρικών της, που παρέστησαν ως μέλη του εθνικού σώματος (national panel)”.
Εκπρόθεσμα η Καθολική Αρχιεπισκοπή εκτίμησε, ότι η εξασφάλιση περισσοτέρων πληροφοριών θα την βοηθήσει να βοηθήσει τις αντικρουόμενες καταγγελίες σε βάρος των τριών κληρικών.
Η «αναψηλάφηση» της συγκλονιστικής υπόθεσης θα οδηγήσει, φοβάμαι, στο κουκούλωμά της. Γι’ αυτό συμφωνώ απόλυτα με την πρόταση του οργανισμού στήριξης θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης Broken Rites, ότι οι καταγγελίες επιβάλουν τη διενέργεια βασιλικής Έρευνας για τις σεξουαλικές δραστηριότητες κληρικών της Καθολικής Εκκλησίας και τις συνέπειες των δραστηριοτήτων αυτών στα θύματα.
Οποιαδήποτε άλλη μεθόδευση δεν πρόκειται να επιτύχει το θεμιτό αποτέλεσμα, που είναι ξ λήψη αποτρεπτικών μέτρων για το μέλλον. Η πολιτεία, ως κοσμική δικαιοδοσία με πλήρη ευθύνη για την προστασία του πολίτη οφείλει, επί τέλους, να ερευνήσει τις καταγγελίες με τον αποτελεσματικότερο δυνατό τρόπο, τη διενέργειας Βασιλικής Έρευνας, ώστε να αποδοθούν τα των κληρικών στους κληρικούς και τα των θυμάτων σεξουαλικών κτηνωδιών στα θύματα.
