Δεν έπεσε ο ουρανός μήτε η γη βούλιαξε την 1η Ιουλίου, κατά την προφητεία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Τόνι Άμποτ.
Ο παθιασμένος πολέμιος του φόρου διοξειδίου του άνθρακα, Τόνι Άμποτ, προέβλεπε τη συντέλεια της Αυστραλίας, την ημέρα επιβολής του επίμαχου φόρου – δηλαδή την παρελθούσα Κυριακή. Διαψεύστηκε. Η Αυστραλία στέκει όρθια και η γη εξακολουθεί να κινείται ανεπηρέαστη από την αερολογία του.

Όχι, δεν πίστευε ο κ. Άμποτ, μήτε πιστεύει, ότι ο φόρος που θα πληρώνουν οι 300 ρυπογόνες βιομηχανίες της χώρας θα εκτρέψουν τη χώρα από την αναπτυξιακή τροχιά της. Φώναζε και θα συνεχίσει να φωνάζει, για να κρατά στο μαντρί της συντηρητικής παράταξης τους ψηφοφόρους, που πιστεύουν ότι ο φόρος ρύπανσης θα μας χρεοκοπήσει οικονομικά – πλούσιους και φτωχούς.

Το ίδιο ακριβώς έκαναν οι Εργατικοί πριν και μετά την 1η Ιουλίου 2010, που η τότε Φιλελεύθερη κυβέρνηση του Τζον Χάουαρντ επέβαλε το Φόρο Αγαθών και Υπηρεσιών, το λεγόμενο GST. Φώναζαν, τότε, και οι Εργατικοί για να κρατούν σε ένταση τους ψηφοφόρους τους και, γιατί όχι, ν’ αρπάξουν καμία ψήφο από τη συντηρητική παράταξη.
Βέβαια, η διαφορά του τότε με το σήμερα είναι, ότι ο Τζον Χάουαρντ και οι συνεργάτες του είχαν ενημερώσει τον αυστραλιανό λαό για τον λόγο που επέβαλαν το GST και γι’ αυτό δεν δυσκολεύτηκαν να κερδίσουν τις εθνικές εκλογές του 2001 και του 2004.

Οι κυβερνήσεις Ραντ-Γκίλαρντ ακολούθησαν την αδόκιμη, επιζήμια, πολιτικά, μέθοδο του σχεδιασμού και υλοποίησης πολιτικής προστασίας του περιβάλλοντος, χωρίς να βοηθήσουν το λαό να εμπεδώσει την αναγκαιότητα της πολιτικής αυτής και «το ουδέτερο» -όπως διατείνονται- κόστος της για το μέσο πολίτη.

Γι’ αυτό ο μέσος Αυστραλός πολίτης πιστεύει λανθασμένα -και το λάθος του αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις-, ότι από την 1η Ιουλίου πληρώνει φόρο ρύπανσης του περιβάλλοντος, ενώ δεν ρυπαίνει το περιβάλλον. Δεν έχει κατανοήσει ο μέσος πολίτης –φάνηκε και από τις απαντήσεις των ομογενών μας στη δημοσκόπηση του Νέου Κόσμου της Πέμπτης– ότι μόνο οι ρυπογόνες βιομηχανίες θα πληρώνουν $23 φόρο για κάθε τόνο διοξειδίου του άνθρακας που αποδεσμεύουν στην ατμόσφαιρα.
Ο μέσος πολίτης θα επιβαρυνθεί – αν επιβαρυνθεί από αναμενόμενες αυξήσεις του κόστους, συνέπεια της προσπάθειας των επιχειρήσεων να μεταβιβάσουν στον καταναλωτή το κόστος ρυπογόνου παραγωγής αγαθών.

Το Κοινοπολιτειακό Θησαυροφυλάκιο υπολογίζει, ότι η μέση οικογένεια θα επιβαρυνθεί $9,90 την εβδομάδα. Το έξτρα κόστος καλύπτεται, επί του παρόντος, από την εβδομαδιαία αποζημίωση $10,10 που προσφέρει η κυβέρνηση μέσω φοροαπαλλαγών, επιδομάτων και βοηθημάτων.

Η επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού από το φόρο διοξειδίου του άνθρακα θα φανεί από την άνοδο του κόστους ζωής του προσεχούς τριμήνου, αν και ο δείκτης ανόδου του κόστους ζωής ενδέχεται να είναι πλασματικός –να μην είναι πραγματικός– αν η κυβέρνηση δεν πατάξει αυστηρά την αισχροκέρδεια.

Οι εταιρείες πετρελαιοειδών ανέβασαν την τιμή των καυσίμων αυτομάτως, παρότι τα υγρά καύσιμα εξαιρούνται του φόρου διοξειδίου του άνθρακα. Άλλες επιχειρήσεις ανεβάζουν ή επιχειρούν να ανεβάσουν τις τιμές τους επικαλούμενες το φόρο. Αν η Υπηρεσία Προστασίας Καταναλωτή πατάξει έγκαιρα και αποτελεσματικά την αισχροκέρδεια θα έχουμε κάποια εκτίμηση στους αμέσως προσεχείς μήνες του κόστους του φόρου ρύπανσης στο μέσο πολίτη.

Για αν επιστρέψω από εκεί που άρχισα, δεν πρόκειται αν πέσει ο ουρανός μήτε να βουλιάξει η γη για να πληρωθεί η προφητεία Άμποτ.

Δύο τινά μπορεί να συμβούν μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές. Να αντιληφθεί ο λαός την εξαπάτησή του από την αξιωματική αντιπολίτευση και να γυρίσει την πλάτη του στον κ. Άμποτ και τους συνεργάτες του, ή να επιβεβαιωθούν οι φόβοι του και να μαυρίσει την κυβέρνηση Γκίλαρντ στις εκλογές.

Η προστασία του περιβάλλοντος είναι επιβεβλημένη για την επιβίωσή μας και την επιβίωση των παιδιών και των εγγονιών μας. Αρκεί η προσπάθεια βαθμιαίας μείωσης των ρύπων που ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή να μην μας οδηγήσεις το θάνατο από ασιτία ή ψυχικό μαρασμό.