Ήμουν 22 χρόνων όταν η τότε κολλητή μου μού εξιστορούσε με κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια τις σεξουαλικές της περιπέτειες. Η τετράχρονη σχέση της είχε φτάσει σε τέλμα, εκείνη έλεγε συνεχώς ότι αισθάνεται «σαν παντρεμένη» και έτσι έψαχνε και έβρισκε την έξαψη σε πολλούς άλλους εκτός σχέσης. Ήθελε να θεραπευτεί από την πλήξη. Με την αθωότητα της νιότης, γυρίζω κάποια στιγμή και τη ρωτάω: «Αφού δεν είσαι ερωτευμένη πια και θες να πηγαίνεις και με άλλους, γιατί δεν του λες να χωρίσετε;». «Το λες αυτό γιατί δεν έχεις περάσει το στάδιο της βαθιάς αγάπης» ήταν η αποστομωτική απάντησή της. Θυμάμαι να σκέφτομαι ότι, αν είναι έτσι η βαθιά αγάπη, να μην αξιωθώ ούτε να αγαπήσω ούτε να με αγαπήσει κάποιος τόσο πολύ.
Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΠΙΣΤΙΑ
Ωστόσο, η ειλικρίνεια, όπως επιμένει η σύμβουλος γάμου Εφη Φωτιάδη σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να κρατήσει έναν γάμο όρθιο: «Είναι αξιοθαύμαστο πόσα πράγματα μπορεί τελικά να ανεχθεί ένας σύντροφος, ίσως γιατί αν ομολογήσεις τις ανίερες σκέψεις σου συνειδητοποιείς ότι το άλλο σου μισό σκεφτόταν ακριβώς το ίδιο. Η μονογαμία δεν είναι για όλους, ούτε βέβαια και η πολυγαμία. Η σεξουαλική αποκλειστικότητα δεν πρέπει να είναι το μοναδικό ζητούμενο αν υπάρχουν και άλλα πράγματα που σε ενώνουν».
Πολλοί άνδρες και γυναίκες παραδέχονται ότι δεν επιθυμούν να χωρίσουν για το σεξ. Εξηγούν δηλαδή ότι η κόπωση του γάμου με έναν άνθρωπο με τον οποίο η σχέση αγάπης είναι δεδομένη μπορεί να αντιμετωπιστεί με την καλά οργανωμένη και μυστική απιστία.
«Αν αφαιρέσεις από τον εαυτό σου το δικαίωμα στην απιστία για να μην κερατώσεις τη γυναίκα σου, τότε στο τέλος δεν θα αντέξεις και θα τη χωρίσεις» εξηγεί ο Αλέξης, δημοσιογράφος, 35 χρόνων. «Αντίθετα, πρέπει να αντιμετωπίσεις την απιστία ως το απαραίτητο τονωτικό που χρειάζεται ο γάμος σου για να παραμείνει ακμαίος» συμπληρώνει και επιμένει ότι πολλοί γάμοι δεν θα υπήρχαν χωρίς τα ευεργετικά συστατικά της «θεραπευτικής απιστίας».
Μια άλλη στρατηγική για τη διάσωση του γάμου είναι η απόλυτη ειλικρίνεια για την έφεση προς το κέρατο.
«Αν, για παράδειγμα, ο άνδρας διαβεβαιώσει τη γυναίκα του ότι είναι η μία και μοναδική και δεν πρόκειται να την απατήσει ποτέ των ποτών, η συζήτηση-ανάκριση μπορεί να τελειώσει εκεί» επισημαίνει η κυρία Φωτιάδη. «Οι δυο τους θα κοιτάζονται στα μάτια με αγαλλίαση, αλλά οι σκέψεις θα ταξιδεύουν πολύ μακριά – ίδιο κρεβάτι, διαφορετικά όνειρα, που λέει μια κινέζικη παροιμία». Και καταλήγει: «Αλλά, αν έχεις τα κότσια να παραδεχθείς πως “τώρα τελευταία νιώθω σεξουαλικά ανικανοποίητος και φαντασιώνομαι συνέχεια ότι ανταλλάσσω πρόστυχες φωτογραφίες με γυναίκες”, η γυναίκα σου, αν είναι έξυπνη, θα σου στείλει με e-mail μερικές δικές της. Ετσι και η μονογαμία διαφυλάσσεται και ο άνδρας σου σε απατά με εσένα!».
Η στρατηγική αυτή, πάντως, δεν έχει εξασφαλισμένα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, ο Σταύρος αποπειράθηκε με παταγώδη αποτυχία να κάνει τη σχέση του με τη γυναίκα του πιο πικάντικη. Hταν δύο χρόνια παντρεμένοι όταν άρχισε να τη ρωτάει, δήθεν από εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον, «αν, λέμε “αν”, αποφασίζαμε να κάνουμε τρίο με μια γυναίκα από την παρέα μας, ποια θα διάλεγες;». Εκείνη φάνηκε να διασκεδάζει με αυτό το παιχνίδι, του είπε ποια της αρέσει περισσότερο και τελικά τον χώρισε. Επειδή έτυχε να γνωρίζω και τους δύο, είχα και την εκδοχή της γυναίκας του για το συγκεκριμένο θέμα: «H αλήθεια είναι ότι κι εγώ φαντασιωνόμουν τρίτο άνθρωπο στο κρεβάτι, αλλά ήθελα έναν ακόμη άνδρα, όχι μία επιπλέον γυναίκα. Ο μονοθεϊσμός του έρωτα είναι πολύ σημαντικός. Οταν ο διάβολος σου βάζει κι άλλους στο μυαλό, από θρησκεία γίνεται αίρεση». Είμαστε πάντα έτοιμοι να συγχωρήσουμε έναν μοιχό, εκτός αν είμαστε παντρεμένοι μαζί του.
Η ΣΕΛΗΝΗ ΤΟΥ ΕΡΑΣΤΗ ΜΟΥ
Ο αστρολόγος και αρχισυντάκτης του astrology.gr, Γιάννης Ριζόπουλος, ταξιδεύει σε καθημερινή βάση στον αστερισμό της απιστίας. Πολλές από τις παντρεμένες γυναίκες που τον επισκέπτονται μπαίνουν κατευθείαν στο ψητό: «Χωρίς αμφιβολία, αυτό που τις καίει περισσότερο είναι να μάθουν από μένα αν τις αγαπάει ο εραστής και όχι αν θα σώσουν τον γάμο τους. Το τραγελαφικό είναι ότι μια άπιστη γυναίκα μόλις και μετά βίας θυμάται πότε είναι τα γενέθλια του συζύγου της, αλλά γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια το ωροσκόπιο του εραστή της – πού έχει την Αφροδίτη και τη Σελήνη του, αν έχει κάποιο ύποπτο μεσουράνημα κτλ. κτλ.».
Με μια πρώτη ματιά, ο αστρολογικός χάρτης ενός ατόμου μπορεί να προδώσει αν είναι επιρρεπής στην απιστία. Γι’ αυτό ακριβώς, ο Γιάννης Ριζόπουλος θεωρεί ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τον όρο «απιστία»: «Δεν είμαστε ίδιοι. Ο καθένας είναι φτιαγμένος από διαφορετικό υλικό. Δεν υπάρχει μια πατροπαράδοτη πλατφόρμα σχέσεων με την οποία πρέπει να συμμορφωθούμε όλοι, είτε συμφωνούμε είτε όχι. Η σημαντικότερη απιστία είναι αυτή που κάνουμε εις βάρος του εαυτού μας. Οταν απιστούμε στα δικά μας χαρακτηριστικά, υιοθετώντας ένα άλλο μοντέλο, αυτό είναι το κυριότερο αμάρτημα, γιατί μας οδηγεί σε λάθος σχέσεις». Ο ίδιος θεωρεί ότι τα σοβαρότερα «ερωτικά εγκλήματα» διαπράττονται από εκείνους που πάντα νόμιζαν ότι ήταν φτιαγμένοι για το αυστηρά μονογαμικό μοντέλο, αλλά η ίδια η ζωή τούς διαψεύδει: «Αμα δεν είσαι ο εαυτός σου, κινείσαι λάθος».
ΠΑΡΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟΝ ΚΕΡΑΤΑ
«Η ισότητα των δύο φύλων έφερε στην επιφάνεια μια οξύμωρη εκδοχή γυναικών» συμπληρώνει ο κοινωνιολόγος Μάνος Δόξας. «Αντί να αντιταχθούν στον αφέντη του σπιτιού και να τον ξεμπροστιάσουν για τις απανωτές απιστίες του, πέρασαν στην αντεπίθεση, αποδεικνύοντας με τον πιο έμπρακτο τρόπο ότι αν η πολυγαμία είναι γνώρισμα των ανδρών, η εκδίκηση απαιτεί θηλυκό ταλέντο».
Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι το 30% του παντρεμένου πληθυσμού θα ενδώσει στο σεξ εκτός γάμου. Από αυτό το ποσοστό, το 10% που παραδέχεται την απιστία είναι γυναίκες και το 20% είναι άνδρες, ενώ το 60% των διαζυγίων οφείλεται στην απιστία. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η οικονομική κρίση έχει αυξήσει ραγδαία την απιστία: «Τα ζευγάρια μένουν μαζί από οικονομική ανασφάλεια, αλλά εκτονώνονται εκτός γάμου» υποστηρίζει ο δικηγόρος Δημήτρης Μανιάτης. Είναι και το ότι οι γυναίκες αποδεδειγμένα λειτουργούν πιο ψύχραιμα σε περιπτώσεις κάθε είδους κρίσης, άρα και οικονομικής: «Η ανεργία και οι πετσοκομμένοι μισθοί έχουν ευνουχίσει τους άνδρες. Οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί, τα αρσενικά είναι εκείνα που έχουν πλέον πονοκέφαλο όταν ξαπλώνουν στο κρεβάτι, την ίδια στιγμή που οι γυναίκες αναζητούν ποιοτικό σεξ και ρομάντζο αλλού. Υπάρχει, όμως, ένας φαύλος κύκλος: γιατί και οι ίδιοι οι μοιραίοι εραστές που προσφέρουν το εξωσυζυγικό ρομάντζο μπορεί να νιώθουν εξίσου αποτυχημένοι και μπατίρηδες, αλλά σε καθεστώς απαγορευμένου έρωτα, χωρίς υποχρεώσεις και χωρίς συζητήσεις για χαράτσια, νοίκια και κοινόχρηστα, λειτουργούν μια χαρά και το απολαμβάνουν» τονίζει χωρίς φόβο και με πολύ πάθος ο ψυχίατρος Νίκος Σκουρλής.
ΕΙΜΑΙ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΡΑΣΤΗ
Ακόμη και σε μια εποχή που δεν σου επιτρέπει να μείνεις από μπαταρία ή να μην έχεις σήμα στο κινητό σου, υπάρχουν πάντα τρόποι για να κρυφτείς. Στατιστικά, οι άνδρες θα απιστήσουν χωρίς ιδιαίτερες ενοχές, αλλά και χωρίς ιδιαίτερο δέσιμο με την ερωμένη. Για τις γυναίκες όμως, όσο και αν κάποιες πολύ πληγωμένες από τη ζωή δεν θέλουν να το παραδεχθούν, το σεξ δεν μπορεί να είναι απλά σεξ. Όταν η απιστία για αυτές έχει νόημα, θα την αιτιολογήσουν και θα την αναλύσουν τόσο πολύ, που θα τη φέρουν στα μέτρα τους. Δεν είναι διόλου σπάνιες άλλωστε και οι μακροχρόνιες απιστίες με παντρεμένες γυναίκες που μένουν πιστές για πάρα πολύ καιρό στον ίδιο εραστή.
Στη ζούγκλα που υπάρχει εκεί έξω, μπορείς να βρεις τα πάντα. Ακόμη και έναν άνδρα που μπορεί να σε συγχωρήσει αν θαυμάσεις κάποιον άλλον, αλλά να του ανάψουν τα λαμπάκια αν σχολιάσεις μπροστά σε τρίτους τη φαλάκρα του ή υποτιμήσεις τη δουλειά του. Για κάποιους ανθρώπους απιστία είναι το φλερτ ή το φιλί. Για άλλους, μόνο η συνουσία. Και για κάποιους τρίτους, όλα είναι ανοιχτά μέσα στη ζωή και κατά κάποιον τρόπο επιτρέπονται: «Αν ανήκετε σε αυτή την τελευταία κατηγορία, δεν έχετε παρά να βρείτε έναν άνθρωπο που να σας μοιάζει» προτρέπουν οι ψυχολόγοι. Πριν από λίγο καιρό, στο θερινό σινεμά «Ριβιέρα», έβλεπες γεροντάκια που είναι παντρεμένα μια ολόκληρη ζωή, να πηγαίνουν υποβασταζόμενα από τις σχετικά πιο κοτσονάτες γυναίκες τους για να δουν τη γαλλική ταινία «Ο έρωτας κρατάει τρία χρόνια». Αν τα ρωτούσαμε, θα μας έλεγαν ότι ποτέ δεν ήταν όλα ρόδινα.
