Συμπληρώνονται τριάντα οκτώ χρόνια από τότε που ξεκίνησε η τραγωδία του κυπριακού ελληνισμού, [που χαρακτηρίζεται ως η τρίτη, μετά την άλωση της Κωνσταντινουύπολης και την Μικρασιατική Καταστροφή, μεγάλη τραγωδία για το γένος των Ελλήνων.
Ήταν απόγευμα της 19ης Ιουλίου του 1974. Η ζέστη είναι αποπνικτική και οι παραλίες της Κύπρου γεμάτες από κόσμο που αναζητούσαν λίγη δροσιά. Οι δείκτες των ρολογιών έδειχναν 18.23 και κείνη την ώρα το επίγειο ραντάρ της Ναυτικής Διοίκησης Κύπρου, που βρισκόταν στο βορειοανατολικό άκρο της Κύπρου και συγκεκριμένα στο ακρωτήρι Αποστόλου Ανδρέα, εντόπισε την τουρκική νηοπομπή, 4 αποβατικά σκάφη, στα ανοικτά της Κυρήνειας.
Αμέσως ειδοποιήθηκαν με κατεπείγοντα σήματα η ελληνική και ελληνοκυπριακή πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Κάθε μισή ώρα, από τις 7μμ. (19.00) μέχρι και στις 04.50 το πρωί της 20ής Ιουλίου, η Ναυτική Διοίκηση Κύπρου ανέφερε λεπτομερώς τις κινήσεις των τουρκικών αποβατικών σκαφών. Η ελληνική στρατιωτική ηγεσία, που ουσιαστικά είναι και πολιτική ηγεσία, εκτιμούσε ότι επρόκειτο για άσκηση του τουρκικού στόλου ή έτσι τους «πληροφόρησαν» από την Αμερικανική Πρεσβεία και δεν έλαβε κανένα απολύτως μέτρο. Ούτε καν αυτό της αυξημένης επιτήρησης!
Στις 5 παρά 10 το πρωί της 20ής Ιουλίου, τα τουρκικά αποβατικά απείχαν μόνο 8 χιλιόμετρα από τις ακτές της Κυρήνειας και κανένας Έλληνας ή ελληνοκύπριος πολιτικός ή στρατιωτικός φδεν φαινόταν να ανησυχεί! Δέκα λεπτά αργότερα, γύρω στις 5, με το πρώτο φως της μέρας, άρχισαν σφοδροί αεροπορικοί βομβαρδισμοί από την Τουρκική Αεροπορία.
ΦΟΡΤΙΟ ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Πάνω από 70 τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη προσέβαλαν και κατέστρεψαν τον Ναυτικό Σταθμό Κυρήνειας, τα στρατόπεδα Πεζικού και Πυροβολικού, το οδικό δίκτυο ανατολικά της Κυρήνειας, τον σταθμό Εγκαίρου Προειδοποίησης της Αεροπορίας και το Ραντάρ του Ναυτικού, στον Απόστολο Αντρέα.
Λίγο πριν από τις 6 το πρωί, τα τουρκικά αεροσκάφη χτύπησαν εγκαταστάσεις του Γενικού Επιτελείου Κυπριακής Εθνοφρουράς, διάφορα στρατόπεδα στη Λευκωσία και το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ (Ελληνική Δύναμη Κύπρου). Την ίδια ώρα, το ΡΙΚ μεταδίδει χαρούμενη πρωινή γυμναστική!
Το Καλοκαίρι του 1974, Έλληνες και Ελληνοκύπριοι στρατιώτες και αξιωματικοί πολέμησαν με αυταπάρνηση τους Τούρκους εισβολείς κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες.
Πολλοί έπεσαν στα πεδία των μαχών, προσφέροντας σπονδή στο βωμό της Ελευθερίας. Άλλοι αγνοούνται. Η θρυλική μορφή τους όμως αποτυπώνει την πιο τραγική διάσταση της μάχης της Κύπρου.
Οι υπόλοιποι αγωνιστές, φέρουν δια βίου, βαρύ το φορτίο των αναμνήσεων, από την απώλεια εδαφών, αλλά και των συμπολεμιστών τους. Κοινή όμως είναι η πεποίθηση όλων, ότι προδόθηκαν. Στην Κύπρο το 1974 διαπράχτηκε μία από τις απεχθέστερες προδοσίες στην αιματοβαμμένη πορεία του ελληνισμού. Η προδοσία διαπράχθηκε από τα ανδρείκελα της χούντας των Αθηνών, από την αμερικανική πρεσβεία και από το «μάγο» της Διπλωματίας, τότε υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ.
Σε όλους εμάς όμως τους σύγχρονους Έλληνες, ανήκει η ευθύνη της μελέτης των γεγονότων και της εξαγωγής των αναγκαίων διδαγμάτων. Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος, ώστε να μην γνωρίσει ποτέ πια ο ελληνισμός άλλη καταστροφή.
Δυστυχώς, η τραγωδία συνεχίζεται. Ο επίλογος δεν έχει γραφτεί ακόμη…
