Οι ομάδες υπεράσπισης των ατόμων με αναπηρία ενώνουν τις δυνάμεις τους και καταγγέλλουν μια σειρά «αποτυχιών» του συστήματος να αντιμετωπίσει και να καλύψει τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες σε ολόκληρη τη χώρα.

Σε έκθεση που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, οι ομάδες εξετάζουν την πρόοδο της Αυστραλίας ως προς την εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες.

Η έκθεση υποστηρίζει ότι η Αυστραλία «απογοητεύει» πολλά άτομα με αναπηρία, εντοπίζοντας διάφορες ανισότητες που επηρεάζουν εκείνους που έχουν ανάγκη υποστήριξης.

Η εκτελεστική διευθύντρια του οργανισμού Γυναίκες της Αυστραλίας με Αναπηρία, Carolyn Frohmader, δήλωσε στο SBS ότι οι πιο ευάλωτοι στην Αυστραλία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν απαράδεκτα εμπόδια.

«Υπάρχουν εκτεταμένες δυσκολίες, διακρίσεις, βία και φτώχεια, που καλούνται να αντιμετωπίσουν καθημερινά», είπε χαρακτηριστικά.

Η Αυστραλία επικύρωσε τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών με στόχο την αλλαγή στάσης και προσεγγίσεων για τα άτομα με αναπηρίες το 2008.

Μια επιτροπή του ΟΗΕ θα επανεξετάσει το Σεπτέμβριο στη Γενεύη, για δεύτερη φορά από την επικύρωσή της, το εάν και κατά πόσον η Αυστραλία κινείται εντός του πλαισίου που καθορίζεται από τη σύμβαση.

Ωστόσο, πριν από την αξιολόγηση αυτή, οι ομάδες υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες δίνουν λεπτομερείς περιγραφές για «συνθήκες φτώχειας, μειονεξίας και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» που διαπίστωσαν ότι αντιμετωπίζουν καθημερινά τα άτομα με αναπηρίες.

Μεταξύ των εικαζόμενων αποτυχιών του συστήματος περιλαμβάνεται και η εφαρμογή από πλευράς αυστραλιανής κυβέρνησης του Εθνικού Ασφαλιστικού Προγράμματος Αναπηρίας (NDIS) με στόχο την παροχή υποστήριξης σε περίπου 500.000 άτομα με αναπηρίες.

Ο κ. Damian Griffis, εκτελεστικός διευθυντής του Δικτύου Ατόμων με Αναπηρίες, First Peoples,, δήλωσε ότι για τη σύνταξη της έκθεσής τους, ζητήθηκε η γνώμη των ατόμων με αναπηρίες από ολόκληρη τη χώρα.

«Τα άτομα με αναπηρία τόνισαν πόσο δύσκολο είναι να αποκτήσουν πρόσβαση στο NDIS, πόσο δύσκολο είναι να το χρησιμοποιήσουν και πόσο μεγάλο είναι συχνά το χρονικό διάστημα που πρέπει να περιμένουν για την παροχή υποστήριξης κατά τη διαδικασία», ανέφερε στο SBS.

Το πρόγραμμα NDIS εγκρίθηκε το 2013 και αναμένεται να είναι πλήρως λειτουργικό έως το 2020.

Πάντως, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, στο τέλος του 2018 μόνο 244.653 συμμετέχοντες διέθεταν εγκεκριμένο πλάνο κάλυψης, έναντι των 315.721 που ήταν το αναμενόμενο.

Οι περιπτώσεις ατόμων με ψυχοκοινωνικές αναπηρίες, αυτοχθόνων, όσων προέρχονται από πολιτισμικά και γλωσσικά διαφορετικά υπόβαθρα, των γυναικών και των παιδιών είναι περισσότερο πιθανό να απορριφτούν από το πρόγραμμα. Ο λόγος, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, είναι ότι η διαδικασία που προβλέπεται είναι περίπλοκη και ασαφής, ενώ συχνά οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα δεν γνωρίζουν τα δικαιώματα και τις επιλογές τους.

Στην έκθεση περιλαμβάνεται επίσης και μια σειρά στατιστικών στοιχείων που φέρνουν στο φως τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι συμπολίτες μας με αναπηρία. Συγκεκριμένα περισσότερο από το 75% των ατόμων που ζουν με κάποιου είδους αναπηρία αντιμετωπίζουν διακρίσεις εξαιτίας του προβλήματός τους ενώ οι αυτόχθονες με αναπηρία είναι 14 φορές πιο πιθανό να φυλακιστούν σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Τον περασμένο Απρίλιο , η αυστραλιανή κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιήσει Βασιλική Έρευνα για την κακοποίηση και την παραμέληση των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Η έρευνα θα διαρκέσει τρία χρόνια και τα πορίσματά της αναμένεται να κατατεθούν τον Απρίλιο του 2022.

«Οι Αυστραλοί που ζουν με αναπηρίες και οι οικογένειές τους μίλησαν, η κυβέρνησή μου τους άκουσε και αναλαμβάνει δράση», δήλωσε ο πρωθυπουργός, Σκοτ Μόρισον, σε δημοσιογράφους στο Κοινοβούλιο και συμπλήρωσε «Πρέπει να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα σεβασμού για τα άτομα με αναπηρίες και για τις οικογένειές τους που τους στηρίζουν, τους αγαπούν και τους φροντίζουν».

Στο πλαίσιο της έκθεσης ανέκυψαν και κάποιοι προβληματισμοί σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν όσοι εντάσσονται στο περιβάλλον σχολείων, νοσοκομείων και μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων καθώς εντοπίστηκαν περιστατικά εφαρμογής «αναγκαστικών θεραπειών» όπως «ψυχοτρόπων φαρμάκων, φυσικού περιορισμού και απομόνωσης» σε άτομα με αναπηρίες.

Εξέτασε επίσης τις πιθανές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι έχοντες κάποια αναπηρία και ζητούν άσυλο ή ζουν στην Αυστραλία αλλά δεν έχουν μόνιμη βίζα. Γι’ αυτούς, το NDIS είναι μη προσβάσιμο επειδή δεν πληρούν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις διαμονής.

Τα στοιχεία της έκθεσης είναι αρκετά ανησυχητικά σε ό,τι αφορά τη στέγαση, την εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη των ατόμων με αναπηρία. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, τα άτομα με αναπηρία είναι 10 φορές πιο πιθανό να έχουν κακή υγεία ενώ έχουν έως και 20 χρόνια χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Αξίζει να σημειωθεί, ότι, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, αυτό το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής επηρεάζει περισσότερο τους αυτόχθονες.