ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ και ξανασκέπτομαι πώς θα μπορούσε κάποιος να παρουσιάσει τον Εμμανουήλ Ροΐδη (1836-1904) μέσα από τον Τύπο. Οι συγγραφείς δεν βρίσκονται πια στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων αρκετών ανθρώπων. Την αίγλη στις αγορές του βιβλίου εν πολλοίς έχουν σκιάσει τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και ο χρόνος που απορροφάται από τα social media.
Ωστόσο, ο Ροΐδης σφράγισε τα Ελληνικά Γράμματα λόγω της ιδιαιτέρως χιουμοριστικής αλλά και καυστικής γραφής του. Αξίζει να αναζητούμε τον πνεύμα του στα γραπτά που μας άφησε. Αναπόσπαστο κομμάτι μίας κληρονομιάς που μας ανήκει. Χρησιμοποιώ τη λέξη «ανήκει» διότι εάν υπάρχει κάτι κτητικό στην τέχνη, αυτό είναι η επιβεβαίωση ενός έργου για τα επαναλαμβανόμενα λάθη ανά εποχή ή γενιά ανθρώπων στους οποίους αναφέρεται. Οι διδαχές του μοιάζει να μας χαρίστηκαν με αφετηρία το έτος 1866. Έτος που ολοκλήρωσε το πρώτο του μυθιστόρημα «Πάπισσα Ιωάννα».
Πέραν των μυθιστορημάτων και διηγημάτων, ο Εμμανουήλ Ροΐδης διεύρυνε το έργο του μέσα από μεταφράσεις, χρονογραφήματα, κριτικές μελέτες, αλλά και κείμενα πολιτικού περιεχομένου. Μπορεί κανείς να βρει πολλές πληροφορίες για τη ζωή αλλά και το έργο του Ροΐδη μέσα από το Internet. Άρθρα, κριτικές, αποσπάσματα που αναφέρονται σ’ ολόκληρο το φάσμα των γραπτών του.
Σαφώς η ουσία βρίσκεται στον λόγο του. Ορισμένες φορές λόγος γεμάτος πικρές αλήθειες και άλλοτε λόγος που οδηγεί στοιχεία του λαού μας στα άκρα χάριν ενός άκρατου και ιδιοφυούς χιούμορ, μέρος του οποίου παραθέτεται παρακάτω.
Γνωρίζει δώδεκα τρόπους να προσπορίζεται χρήματα εκ των οποίων ο τιμιότερος είναι η κλοπή. (αναφερόμενος προς διατελέσαντα υπουργό)
Στην Ελλάδα άπαντες οι έχοντες ονύχια αγωνίζονται να σπαράξωσιν τους έχοντες πτερά.
Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας.
Κόμμα: Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν’ αναγιγνώσκωσι και ν’ αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπό ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι να αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι.
Όταν έχει κανείς το δικαίωμα να λαθεύει απεριόριστα, είναι βέβαιος πως κάποτε θα πετύχει.
Εις νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων.
Όπως όλοι οι Εσκιμώοι αλιείς, όλοι οι Άραβες ιππείς, και όλοι οι αρχαίοι Πάρθοι τοξόται, ούτως και όλοι οι σημερινοί Έλληνες είναι πολιτευταί, όλοι ψηφοθήραι, όλοι κομματάρχαι και εκ τούτου και κάπως ρήτορες εξ ανάγκης!
Ο Έλλην στέργει συνήθως να είπη την αλήθειαν, ουχί όμως και να την γράψη.
