Τα τηλέφωνα; Τους έχω μαζέψει πολλά! Τόσα πολλά, που η στήλη δεν τα χωράει κι ίσως χρειαστεί να επανέλθω.
Πρόσφατα έγραφα για τα δίκτυα και τα διαδίκτυα, στα οποία με χαρά μπαίνουμε και Κύριος οίδε αν θα ξαναβγούμε ποτέ…
Το τηλέφωνο έχει ‘μπει για τα καλά στη ζωή μας, κι εξυπηρετεί, δε λέω, άπειρες ανάγκες μας. Δουλειές, οι οποίες θα έπαιρναν μήνες να τελειώσουν, δια της παλαιάς οδού (παραγγελίες με πρόσωπα, αλληλογραφία,…) τώρα μπορείς να τις διεκπεραιώσεις σε 5 λεπτά καθισμένος στο σαλόνι σου με λίγα τηλεφωνήματα.
Το τηλέφωνο είναι μια αφάνταστη ευκολία, αλλά κάποτε γίνεται και μεγάλη τυραννία.
Όταν χτυπήσει, ό,τι κι αν κάνεις, (με φόβο και πάνω σου να τα κάνεις)) τ’ αφήνεις για ν’ απαντήσεις το… διχτάτορα. Αυτό το κουδουνάκι δεν (ανα)γνωρίζει αν τρως, αν κοιμάσαι, αν ερωτοσμίγεις, αν… Απαιτεί απάντηση εδώ και τώρα. Μιλάς με το φίλο και πάνω που τον έχεις ψήσει να σε διευκολύνει με κάτι δανεικά, χτυπά το μαγκούφι του, σ’ αφήνει στη μέση, μ΄ ένα “συγγνώμην”, κι όταν τελειώσει, η κατσουφιά του (ποιος ξέρει τί του είπαν) σου κόβει τη φόρα να προωθήσεις την… αίτηση.
Αναγκαίο, λοιπόν, αλλά και πολυέξοδο. Εκτός από τα εντός της χώρας, παίρνουμε, κάπου-κάπου και ένα τηλέφωνο στην πατρίδα, να τα πούμε με συγγενείς και φίλους να μάθουμε τα προσωπικά τους. Τα εθνικά τα γνωρίζουμε το ίδιο καλά μ’ αυτούς από τις ειδήσεις, μόνον που δε μας αφορούν άμεσα, ευτυχώς.
Με τη χρήση κάποιων καρτών, μειώνεται αισθητά η χρέωση, αλλά και πάλι διαπιστώνεις, χωρίς και να μπορείς εύκολα να τ’ αποδείξεις, ότι σε τρώνε στο ζύγι…
Τί δουλειά έχει η ξαδέφλη μου η Ματίνα με το πρόβλημα; Καμμία· ή μάλλον όποια κι εγώ· είναι πελάτισσα μιας τηλεφωνικής εταιρείας. Με τη Ματίνα τα λέμε συχνά. Μ’ αρέσει ν’ ακούω τη φωνούλα της και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις. Όταν διαφωνεί, τα λέει ίσια και σταράτα. Πετάει και κάτι ειρωνικά καρφιά, συλλαβή συλλαβή: “δεν κα τά λα βα!” σαν αεροπίστολο…
Σηκώνω τ’ ακουστικό και παίρνω 37 αριθμούς (ούτε τραίνο! λόγω της καρτούλας). Όποια ώρα κι αν πάρω, μέρα ή νύχτα, μια γλυκιά κοριτσίστικη φωνούλα (μαγνητοταινία…) μου λέει: “Παρακαλώ περιμένετε, ενώ συνδέομε την κλήση σας.” Περιμένω ν’ ακούσω το τηλέφωνο της Ματίνας να χτυπήσει ή να δείξει ότι μιλάει. Η φωνούλα τί χρειάζεται; και μηχανική! Νά ‘ταν ζωντανή “να πιάσουμε κουβέντα” που λέει και το άσμα“, στην Πάτινο στο Γερανό θα πάω να στήσω τέντα…” Σήμα δεν ακούω, αλλά η ξαδέλφη μιλάει. Πώς το ξέρω; Πάλι η φωνούλα μ’ ενημερώνει: “Η κλήση σας προωθείται, παρακαλώ περιμένετε.” Να περιμένω, τί! Και πώς προωθείται η κλήση μου, αφού η ξαδέλφη μιλάει; Τί να περιμένω; στην ουρά είμαι προς ούρηση; Γιατί δε δίνει το γνωστό ήχο, να δείξει το μηχάνημα κατειλημμένο κι εγώ να ξαναπάρω σε 45 λεπτά· τόσο μιλάει η Ματίνα. Δηλαδή τί μου ζητά, να κρατώ το μαρκούτσι 45 λεπτά;
Θα μου ‘πείς, “σπουδαίο το πρόβλημά σου, να πιάνεις το χώρο της εφημερίδας!” Ναι, ρε φίλε (και φιλενάδες), για μένα είναι πρόβλημα και μεγάλο, μάλιστα. Αφού έκλεισα και έλεγξα (ελληνιστί, τσεκάρισα) το υπόλοιπο, είδα ότι το … “προωθείται” μου στοίχισε 20 σεντς και τρέμω σύγκορμος απ’ το κακό μου λες και μ’ έπιασε τεταρταίος πυρετός. Κι όχι για τα 20 παλιοσέντς, αλλά γιατί με κλέβουν και με δουλεύουν και δε μπορώ να κάνω τίποτε. “Άλλαξε εταιρεία” μου λέει η γυναίκα μου. Μήπως οι άλλες είναι καλύτερες! Άσε που μπορεί να είναι μία, η οποία τις έχει αγοράσει όλες, κι όταν αλλάξω θα ξεκαρδιστούν στα γέλια. “Το κορόιδο” θα πουν, “μας τα πήρε από τη μια τσέπη και μας τα έβαλε στην άλλη!” Να γελάσουν δυο φορές, δεν το αντέχω.
Υπάρχει λύση για το πρόβλημά μου; Υπάρχει: Να κόψουμε όλοι, όσοι με διαβάζετε (αν με διαβάζει κανένας!) τα τηλέφωνα. Δε σας ζητώ να το κάνετε, γιατί ξέρω πως κανείς δε θα με ακούσει. Δικαιολογίες; διάφορες : “Όσο κι αν χρεώνουν, εγώ το χρειάζομαι”, θα ‘πει ο ένας. “Η ζωή χωρίς τηλέφωνο, σήμερα, δε νοείται”, θα ‘πει ο άλλος. “Εγώ έχω κρεμασμένο το κινητό στο ζουνάρι, όπως ο παππούς μου την τσότρα και δεν το αποχωρίζομαι μέρα νύχτα” θα ‘πει ο τρίτος. “Το τηλέφωνο είναι πρόοδος και δεν πάει ο Σωτήρης να σφυράει!” θα ‘πει κι ο τέταρτος, γι αυτό και ο τεταρταίος κι η τσατίλα μου… Ακούς, “η κλήση σας προωθείται”!! Ποιος σου είπε κοπέλα μου ότι χρειάζομαι προώθηση! Ήδη έχω γίνει προωθούμενο κι αεριωθούμενο (ελληνιστί: τούρμπο) και διαμαρτύρομαι καθ’ ότι
διαμαρτυρόμενος.
