Ο κ. Κόκκορης μετά το υπερατλαντικό του ταξίδι με το ποδήλατο, από το  Σίδνεϊ στην Αμερική και στη συνέχεια μέσω Πορτογαλίας, Ισπανίας έφτασε στην Ελλάδα και στον τόπο καταγωγής του τη Ρειχιά, του Δήμου Μονεμβασιάς. Όλη αυτή η διαδρομή έγινε για φιλανθρωπικό σκοπό, τη συλλογή χρημάτων για την ενίσχυση του αντικαρκινικού νοσοκομείου παίδων «Ελπίδα».

Με συγκίνηση και υπερηφάνεια υποδέχτηκαν το συμπατριώτη τους οι κάτοικοι της Ρειχιάς αλλά και των άλλων χωριών του Ζάρακα. Μαζί τους και οι ομογενείς από την Αυστραλία που βρέθηκαν στην περιοχή για τις διακοπές τους. Όλοι ήταν εκεί και τον περίμεναν. Έτσι την Κυριακή 29 Ιουλίου, οργανώθηκε η εκδήλωση υποδοχής του στο μικρό θεατράκι στο προαύλιο του δημοτικού σχολειού, στη Ρειχιά.
Ο Τομ Κόκκορης είχε ξεκινήσει το δημοτικό σχολείο στη Ρειχιά, αλλά πριν τελειώσει την πρώτη τάξη έφυγε με τη μητέρα του και τα αδέρφια του για την Αυστραλία, να συναντήσουν τον πατέρα του εκεί.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν 500 άτομα από τα γύρω χωριά του Ζάρακα μαζί με τους ομογενείς που ήταν εκεί για να τον τιμήσουν.
Ο κ. Τομ Κόκκορης εξιστόρησε στους παρευρισκόμενους τις «περιπέτειες» του ταξιδιού του. Αναφερόμενος ειδικά στο φιλανθρωπικό λόγο για τον οποίο και μάζευαν χρήματα είπε ότι, ο ίδιος έχει χάσει μέλη της οικογένειάς του από καρκίνο, και είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος στην ενίσχυση νοσοκομείων που παλεύουν για τη σωτηρία ασθενών. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για παιδιά, όπως είναι το αντικαρκινικό «Ελπίδα».

Το ποσό των χρημάτων που μαζεύτηκε στη διάρκεια του ταξιδιού από ομογενείς και άλλους ευαισθητοποιημένους ανθρώπους ήταν 50.000 $ ΗΠΑ. Παράλληλα ανοίχτηκε και λογαριασμός στην Ελλάδα τον οποίο ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να ενισχύσει. Το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Μονεμβασιάς, έδωσε 1.000,00 €. Στην εκδήλωση άλλωστε ο πολιτιστικός σύλλογος της Ρειχιάς είχε φτιάξει μπλουζάκια τα οποία μπορούσε να αγοράσει ο καθένας για 10,00 € και τα χρήματα θα πήγαιναν και αυτά για το νοσοκομείο «Ελπίδα».

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Την 1η Απριλίου 2012 στις 12:00 το μεσημέρι, ο Τομ Κόκορης ξεκίνησε έξω από την αίθουσα του Συλλόγου Ζαρακιτών στην Αυστραλία, τον ποδηλατικό γύρο τριών ηπείρων με φιλανθρωπικό αλλά και με αθλητικό ενδιαφέρον.
Ο Αναστάσης ή Τομ, όπως λέγεται στη δεύτερη πατρίδα του την Αυστραλία ήταν μόλις 7μιση χρονών όταν έφυγε από τη Ρειχιά με τη μητέρα του και τα άλλα 4 αδέρφια του. Ο πατέρας του είχε ήδη φύγει για την Αυστραλία πριν δύο χρόνια για να μαζέψει τα χρήματα για τα εισιτήριά τους. Στη Ρεικιά είχε πάει στην πρώτη δημοτικού και έφυγε μάλιστα προτού τελειώσει η χρονιά.

Οι πολύ δυνατές αναμνήσεις από εκείνη την εποχή είναι εικόνες από το σπίτι, την αγορά, την εκκλησία και το σχολειό. Θυμάται ακόμα ότι έμεναν στον Αχλαδόκαμπο στη διάρκεια του καλοκαιριού. Έχει δυνατές μνήμες να βοηθά τον πατέρα του να αρμέξει τις κατσίκες κάθε πρωί. Όλα αυτά βέβαια πριν πάει σχολείο.

Η ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΙΑ

Το 2010 συμμετείχε σε μια ποδηλατοδρομία 800 Χλμ που είχε οργανωθεί στην Ταϊλάνδη για φιλανθρωπικούς λόγους. Αυτή η φιλανθρωπική κίνηση στήθηκε στην Αυστραλία για να βοηθήσει τα ορφανά από το τσουνάμι του 2004.

Πήραν μέρος 32 ποδηλάτες και μάζεψαν $360.000. Μετά που γύρισε άρχισε να αναρωτιέται πόσο δύσκολο θα ήταν να οδηγήσει το ποδήλατο από την Αυστραλία στην Ελλάδα. Μετά από σχεδιασμό 6 μηνών, βρίσκεται εδώ που είναι σήμερα και ετοιμάζεται να φτάσει με το ποδήλατο στην Ελλάδα.

ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΩΡΕΣ ΜΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ

Όποτε τον ρωτάνε, ακόμα και στην Αυστραλία, λέει πάντα ότι είναι Έλληνας, ότι γεννήθηκε στην Ελλάδα και ότι κάνει αυτήν την ποδηλατοδρομία για ένα ελληνικό φιλανθρωπικό σκοπό. Στην Αυστραλία οι Έλληνες έχουν ισχυρή πολιτισμική ταυτότητα και έχουν καταφέρει να αφομοιώσουν τον αυστραλιανό τρόπο ζωής διατηρώντας συγχρόνως όλη την ελληνική παραδοσιακή κληρονομιά.

Ο Τομ Κόκορης διαπίστωσε ότι στην Αμερική, σκέφτονται θετικά για τους Έλληνες και διασχίζοντας με ποδήλατο τις ΗΠΑ μαζί με την κόρη του, την Όλγα, σημειώνει ότι όπου ανέφερε ότι ήταν Έλληνες και ότι η ποδηλατοδρομία γίνεται για ένα αντικαρκινικό νοσοκομείο για παιδιά, όλοι τους έδιναν ευχές για τον καλό σκοπό τους. Τα σχόλια που τους ακολουθούσαν στο ταξίδι ήταν του τύπου «Να είστε προσεκτικοί, να είστε καλά, καλή τύχη». Ο Τ. Κόκκορης ανέφερε μάλιστα ότι είναι ένας πολιτικός που έχει παραιτηθεί, ο Paul Sarbanes, του οποίου ο πατέρας καταγόταν από τον Αχλαδόκαμπο (Ζάρακα) και ήταν γερουσιαστής στο Μαίρηλαντ για 5 συνεχείς θητείες. Τώρα μάλιστα είναι και ο γιός του γερουσιαστής, οπότε θεωρεί ότι είναι βέβαιο ότι γνωρίζουν καλά τους Έλληνες εκεί.

Στην Πορτογαλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, ένιωσε ότι θεωρούν τους Έλληνες ως τους ευρωπαίους γείτονές τους και δεν διαπίστωσαν κανενός είδους αρνητική συμπεριφορά. Το θέμα των ελληνικών εκλογών, σημείωσε ο κ. Κόκορης, ήταν βέβαια συνεχώς στην ημερησία διάταξη των ειδήσεων παντού.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΤΟΥ

Ο ίδιος ήταν για πολύ καιρό ο γραμματέας του συλλόγου του Ζάρακα και πάντα σκέφτεται θετικά και με νοσταλγία τη Ρειχιά, το μέρος που γεννήθηκε και από το οποίο κατάγεται. Άλλωστε τα τελευταία σαράντα χρόνια ασχολήθηκε πολύ με το γενεαλογικό δέντρο του Ζάρακα και νιώθει ότι γνωρίζει όλους όσους έζησαν σε αυτά τα χωριά.
Στη Ρειχιά του αρέσει να κάθεται στην πλατεία με τους Ρηχειώτες και να ακούει τις ιστορίες των μεγαλύτερων. Του αρέσει ακόμα να περπατά στα βουνά εκεί που περπατούσαν οι γονείς του και να τον κατακλύζει το αίσθημα ότι ανήκει εκεί.

Τους νεώτερους τους συμβουλεύει να βάζουν ψηλά τους στόχους τους και να μην αφήνουν κανένα να τους σταματά στα σχέδια που κάνουν για τη ζωή τους. Όποιος μπορεί να βοηθά αυτούς που έχουν ανάγκη γιατί έτσι ο κόσμος γίνεται καλύτερος και μπαίνει και ένα καλό παράδειγμα στους νεώτερους.
Μέχρι σήμερα έχει επισκεφθεί τη Ρειχιά 4 φορές αλλά στο μέλλον προγραμματίζει να το κάνει πιο συχνά.

Το επάγγελμά του Τομ Κόκκορη είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός αλλά σήμερα με τα αδέρφια του λειτουργούν σούπερ-μάρκετς στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Σε αυτή τη συνεργασία υπάρχει η κατανόηση ότι κάθε χρόνο κάποιος θα πηγαίνει για διακοπές. Αυτή τη χρονιά ήταν η δική του σειρά και για αυτό οργάνωσε τη διεθνή αυτή ποδηλατοδρομία για το νοσοκομείο ΕΛΠΙΔΑ.