ΠΟΛΥ φοβάμαι ότι έτσι και συνεχίζω να σχολιάζω τα όσα «περίεργα» πέφτουν στην αντίληψή μου θα μου κόψουν την καλημέρα και οι τελευταίοι φίλοι που μου έχουν απομείνει.
ΜΕΤΑ τους επιστολογράφους, τους ποιητές και πεζογράφους, τους παροικιακούς ηγέτες, τους λάτρεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, τους φανατικούς ορθόδοξους χριστιανούς και όλους τους υπερπατριώτες που την έχουν κάνει «λαχείο» με το ελληνικό μεγαλείο, μαζί μου τα έβαλαν και οι ασχολούμενοι εργολαβικά με τις οικοδομές.
ΘΗΡΙΑ, σας λέω έγιναν οι συμπάροικοι υδραυλικοί, μαραγκοί και σχεδιαστές αλουμινένιων κουφωμάτων με τα όσα έγραψα το περασμένο Σάββατο για την «ανακαίνιση» που έκαναν κάτι δικοί μας τεχνίτες στο σπιτάκι της πρωθυπουργού, Τζούλια Γκίλαρντ.
ΕΤΣΙ δηλαδή και σπάσει καμιά σωλήνα νερού στο σπίτι μου, δεν με σώνει ούτε η Κιβωτός του Νώε. Άντε να βρω υδραυλικό να μου τη φτιάξει.
ΜΕΤΑ τα τηλεφωνήματα που πήρα και προκειμένου να διαπιστώσω με τα μάτια μου την ποιότητα της δουλειάς που έκαναν, πέρασα μια βόλτα από το Άμποτσφορντ.
ΑΝ και έχουν περάσει 17 χρόνια από την ανακαίνιση, το σπιτάκι είναι κούκλα και ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα σπιτάκια της γειτονιάς, χάρη στην αισθητική, βαλκανική παρέμβαση των δικών μας και τα αλουμινένια του παράθυρα.
ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ, μάλιστα, σε τέτοιο βαθμό, που τηλεφώνησα στην Τζούλια και της πρότεινα να αναθέσει σε συμπατριώτες μας και την ανακαίνιση της πρωθυπουργικής κατοικίας στο Κιριμπίλι.
ΣΤΗΝ αρχή έφερε κάποιες αντιρρήσεις, αλλά όταν της εξήγησα ότι η προσθήκη και μόνο δύο ελληνικών κολώνων δωρικού ρυθμού θα το καθιστούσαν υποψήφιο για να προστεθεί στον κατάλογο των προστατευόμενων μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς, μου είπε ότι θα το σκεφτεί και θα μου απαντήσει σύντομα.
ΜΕΧΡΙ, όμως, να απαντήσει η Τζούλια, ας ασχοληθούμε και με ορισμένα θέματα που δεν μπορούν να περιμένουν.
ΚΑΙ αρχίζω με την ιστορική συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ο.Ε.Ε.Π.Σ.Α. – και μην τολμήσει κανείς να ρωτήσει ποια είναι αυτή η οργάνωση γιατί θα πάρω το ζήτημα (εντελώς) προσωπικά.
ΕΠΕΙΔΗ, όμως, αντιλαμβάνομαι ότι η μνήμη αρκετών αναγνωστών (και πρώην αγωνιστών) δεν είναι στα καλύτερά της, είμαι υποχρεωμένος να σας θυμίσω (με βαριά καρδιά) ότι πρόκειται για την Ομοσπονδία Ελληνικών Εργατικών Προοδευτικών Συνδέσμων Αυστραλίας.
ΤΟ γεγονός και μόνο ότι κατάφερε να συνεδριάσει κάτω από πρωτοφανείς συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης και να επεξεργαστεί διαλεκτικά ζητήματα ιστορικής σημασίας, όπως είναι η 67η επέτειος από την πτώση των ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι και τα 38 χρόνια από την επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, είναι ένας ακόμα σταθμός στη διαχρονική αγωνιστική πορεία της Ομοσπονδίας.
ΚΑΙ παρά τη σοβαρότητα της διεθνούς κατάστασης, βρήκε καιρό να εκφράσει την αλληλεγγύη της στη δοκιμαζόμενη εργατική τάξη της πατρίδας (που στενάζει κάτω από τη μπότα του γερμανικού Μνημονίου) να αναφερθεί διεξοδικά στον παροικιακό Κοινοτικό Θεσμό (που έχει περάσει στα αζήτητα) και να θυμηθεί ανάβοντας ένα (πνευματικό) κερί την Αυτοκέφαλη Εκκλησία!
ΣΤΟ μεταξύ και επειδή φοβάμαι ότι οι εξελίξεις εξαντλούν το χρόνο που διαθέτουν προς επίλυση των παγκόσμιων προβλημάτων, τους θυμίζω ότι σε 101 μέρες από σήμερα συμπληρώνονται 134 χρόνια από τη γέννηση του… Ιωσήφ.
ΜΙΑ τέτοια οργάνωση που γαλουχήθηκε στο προοδευτικό κίνημα πίνοντας νερό στο όνομα του πατερούλη, δεν είναι δυνατόν να αφήσει να περάσει ντούκου η 18η Δεκεμβρίου που ο Στάλιν ήλθε στον κόσμο εκείνο το μακρινό (και παγωμένο πρωινό) του 1878.
ΠΑΜΕ πιο κάτω. Επ’ ευκαιρία όσων έγραψα την περασμένη εβδομάδα αναλύοντας το σχετικό ποίημα για τις καταστροφές που επέφεραν στην πατρίδα μας οι περσικές εκστρατείες πριν 2.500 χρόνια, πήρα μια ενδιαφέρουσα (επώνυμη) επιστολή.
ΝΑ όμως τι μου έγραψε επιγραμματικά ο επιστολογράφος, που ζήτησε ευγενικά να μην αναφερθεί το όνομά του προκειμένου να μη βρει το μπελά του:
«ΕΧΟΝΤΑΣ υπόψη μου ότι η πατρίδα μας σχεδιάζει να επαναφέρει το θέμα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων και να ζητήσει από την κυβέρνηση Μέρκελ να καταβάλει τα χρωστούμενα, προτείνω να ζητήσουμε αποζημίωση και από το σημερινό Ιράν για τις καταστροφές που προκάλεσαν στην Ελλάδα μας οι Πέρσες προγονοί τους».
ΣΤΗ συνέχεια αναφέρεται με λεπτομέρειες στις καταστροφές και στα έξοδα που έκαναν οι δικοί μας πρόγονοι πριν 2.380 χρόνια για να κλείσουν τη διώρυγα που είχε ανοίξει ο ανεκδιήγητος Ξέρξης στην Χαλκιδική.
ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ, μάλιστα (επειδή κατάγεται από τη Χαλκιδική), ότι όσα έχουν γραφτεί γύρω από τη διώρυγα και ότι την άνοιξε δήθεν για να περάσει τα πλοία του, είναι παραμύθια για Φιλανδούς προσκόπους.
ΣΤΗΝ πραγματικότητα (σύμφωνα πάντα με τον επιστολογράφο), ο Ξέρξης ήθελε να πάρει ρυμουλκώντας (ως λάφυρο) στην πατρίδα του το τρίτο και πιο όμορφο πόδι της Χαλκιδικής.
ΚΑΙ συμπληρώνει ότι αν είχε γίνει κάτι τέτοιο, δεν θα υπήρχε σήμερα ούτε Άγιο Όρος, ούτε βεβαίως ορθοδοξία.
ΘΑ πρόσθετα εδώ, ότι εκτός από τις πολεμικές αποζημιώσεις, οι Γερμανοί θα πρέπει να μας επιστρέψουν (με τόκους!) και τα δισεκατομμύρια που φόρτωνε (αναγκαστικά) στα καμιόνια τους ο συμπάροικος Αλφρέδος Κουρής, όταν εργαζόταν (κατά τη διάρκεια της κατοχής) στην Τράπεζα της Ελλάδος.
ΕΤΣΙ και οι πρόγονοι της κυρίας Αγγελικής δεν είχαν αρπάξει (ως κατακτητές που ήταν) τα 83 τρισεκατομμύρια προπολεμικών δραχμών και τους 470 τόνους χρυσού από το (αφύλακτα) θησαυροφυλάκιό μας, η Ελλάδα και οι τράπεζές μας δεν θα είχαν χρεοκοπήσει και εμείς σήμερα θα ζούσαμε τρώγοντας με… χρυσά κουτάλια.
ΚΑΙ μιας και καταπιάστηκα με προγόνους σήμερα, να σας πληροφορήσω ότι τους εδώ προγόνους μας επικαλέστηκε το περασμένο Σάββατο και ο «Ελληνικός Κήρυκας» του Σίδνεϊ για να ματαιώσει την πώληση του μεγάλου κτιρίου της εκεί ιστορικής Ελληνικής Κοινότητας.
ΜΕ τίτλους όπως «ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ – ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΦΑΝΕ;» και «Έλληνες, πείτε όχι στους Ατζέντηδες και ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ», η εφημερίδα του Σκάλκου, συμμαχώντας με την… πρωτόγονη (πολιτικά) κομμουνιστική αντιπολίτευση της Κοινότητας, κατάφερε να ματαιώσει προς το παρόν την πώληση του κτιρίου.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ, ρε παιδί μου, η εφημερίδα και η αντιπολίτευση όπως λειτουργούν τα Μέσα Ενημέρωσης και ο λαός της πατρίδας μας, που ρέπουν στο λαϊκισμό (της οκάς) και στη δήθεν ηρωική αντίσταση.
ΜΕΧΡΙ και τη φραστική ορολογία «περί φιλέτων» χρησιμοποίησε, που τα σκοτώνουν όσο και όσο για να κονομήσουν οι κατεργάρηδες, επιστράτευσε για να συγκινήσει και εξοργίσει τους αγνούς κομμουνιστές του Σίδνεϊ, όπως κάνουν και οι ελληνικές εφημερίδες για να εξοργίσουν τον αγνό ελληνικό λαό.
ΚΑΜΙΑ αναφορά στο γεγονός ότι το κτίριο (λόγω παλαιότητας – και όχι μόνο) είναι οικονομικά ασύμφορο για την Κοινότητα και ότι πρέπει κάτι να γίνει προς την κατεύθυνση της αξιοποίησης της κοινοτικής περιουσίας.
ΑΝ και εντελώς τρελό να έχεις ένα κτίριο αξίας 20 εκατομμυρίων δολαρίων και να μην έχει έσοδα, η εφημερίδα και τα «πιστά» στην προγονολατρία μέλη, ακολούθησαν (και σε αυτή τη περίπτωση) τον παραλογισμό.
ΣΥΜΦΩΝΑ με το ρεπορτάζ της εφημερίδας (μετά τη Συνέλευση) που απλώθηκε σε 6 σελίδες (!) το πλήθος ξεσήκωσε η κ. Συλβάνα Αργυρού, που αναφέρθηκε στα κόκαλα των προγόνων που θα τρίζουν από την πώληση.
Η απόφαση της Συνέλευσης κατά της πώλησης και το πολεμικό κλίμα που επικράτησε είχε (όπως όλοι οι πόλεμοι) και αρκετά θύματα, με πρώτο τον επί σειρά ετών πρόεδρο της Κοινότητας, Χάρη Δανάλη, που παραιτήθηκε.
Η παραίτηση του κ. Δανάλη, όπως με πληροφόρησαν, θα αποτελέσει ενδεχομένως την απαρχή νέων εξελίξεων για τον ταλαιπωρημένο (από τη σταλινική διανόηση) ιστορικό οργανισμό.
ΜΕ λίγες κουβέντες, δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν αποκλείουν την επιστροφή των «σκληρών» στη ηγεσία της Κοινότητας, αν ακολουθήσουν και άλλοι το δρόμο του Δανάλη.
ΣΗΜΕΙΩΝΟΥΝ, μάλιστα, ότι έτσι και γίνει κάτι τέτοιο, η Κοινότητα θα επιστρέψει στον θρησκευτικό δογματισμό του παρελθόντος, καταγγέλλοντας τη συμφωνία που επετεύχθη πριν ένα χρόνο με την Αρχιεπισκοπή, προκειμένου να επιστρέψει στις αγκάλες της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας.
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ, να μην είναι τυχαία και η αναφορά των κομμουνιστών… προγόνων της Ομοσπονδίας Εργατικών Προοδευτικών Συλλόγων, που ζήτησαν την στήριξη της Αυτοκέφαλης. Γεια χαρά.
