Καθώς αρχίζουμε τη συζήτηση για το βιβλίο του και την ελληνική του ανατροφή -στην οποία συχνά αναφέρεται- δεν θέλει να αποκαλύψει το όνομά του. Το ψευδώνυμό του είναι Christian Clarke. Η πρώτη σκέψη μου είναι ότι πρόκειται για το δημοσιογράφο, Κλαρκ Κεντ, πιο γνωστό ως υπερήρωα Superman. Αλλά η έμπνευση για το όνομα του συγγραφέα ήταν πολύ πιο πρωτότυπη…
Όταν τα νεαρά κορίτσια ενταχθούν στη βιομηχανία του εύκολου χρήματος -του σεξ και της πορνείας- αλλάζουν το όνομά τους. Το όνομα του πρώτου κατοικίδιου ζώου που είχαν γίνεται το πρώτο τους όνομα. Το όνομα της οδού στον οποίο μεγάλωσαν γίνεται το δεύτερο όνομά τους. Έτσι μου είπε ο Christian Clarke, Ελληνοαυστραλός συγγραφέας.
Το clubbing, τα ναρκωτικά, το χρήμα, οι πόρνες και οι συνοδοί πολυτελείας, είναι οι απόκρυφες ιστορίες της κάθε πόλης. Καλά κρυμμένες, επειδή είναι «αηδιαστικές» και «αποτρόπαιες», ακόμα και όταν δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει σ’ αυτόν τον (υπό)κοσμο. Τι συμβαίνει όταν ένα «club boy» από τη Μελβούρνη, αποφασίζει να αποκαλύψει τις κρυμμένες ιστορίες αυτού του (υπό)κοσμου, μετά από δύο χρόνια που ο ίδιος αποτελούσε μέρος του κόσμου αυτού;
Το μυθιστόρημα με τον τίτλο «Synthetic Illusion» («Συνθετική ψευδαίσθηση») βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Και πρόκειται για την -από πρώτο χέρι- εμπειρία του συγγραφέα, την κατανόηση εκ μέρους του ενός κόσμου που τον γνωρίζει καλύτερα.
«Είναι η ιστορία ενός μεσήλικα άνδρα, του Mick, ελληνικής καταγωγής, ο οποίος πέρασε τη ζωή του κάνοντας clubbing. Μετά από συνάντηση με έναν παλιό φίλο, αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή του. Με ανάγκη να τροφοδοτεί και την καινούργια του τη συνήθεια, τη χρήση ναρκωτικών, παρασύρεται από το εύκολο χρήμα που θα του προσέφερε η δουλειά του οδηγού στην υπηρεσία συνοδών πολυτελείας, εκπλήσσοντας, όχι μόνο την ελληνική οικογένεια και τους φίλους του, αλλά και ίδιο τον εαυτό του» μας εξηγεί ο Clarke.
Ως «Graussie», όπως του αρέσει να αυτοαποκαλείται, ο Clarke είναι της γνώμης ότι υπάρχουν όρια και κανόνες που επιβάλλονται στην πρώτη γενιά των Ελληνοαυστραλών. Τους επιβάλλεται και μια «στολή» ραμμένη από τους γονείς τους, από την ευρύτερη κοινότητα,- ή -απλώς- από τη διαφορετική κουλτούρα και παράδοση.
«Δημιουργούμε όρια, ακολουθούμε τους κανόνες συνεχώς και ούτε καν προσπαθούμε να τους ξεπεράσουμε. Τη στιγμή που νομίζουμε ότι ξέρουμε ποιοι είμαστε, κάτι αλλάζει. Ξεπερνάμε τα όριά μας. Αλλά πόσο μακριά είμαστε διατεθειμένοι να πάμε;» γράφει ο Clarke στο βιβλίο του.
Στο συγγραφέα με το ψευδώνυμο Christian Clarke, η «ραμμένη» στολή από τους γονείς του δεν ταίριαζε.
Σήμερα ο Christian Clarke είναι συγγραφέας χωρίς δημοσιευμένα βιβλία. Γράφει με πάθος, όχι για τη ζωή, αλλά για τους ανθρώπους που τη ζουν.
«Όλα όσα έχω βιώσει ήταν η έμπνευσή μου γι’ αυτό το βιβλίο, το οποίο το έγραψα μέσα στο αυτοκίνητο, περιμένοντας ως οδηγός στην υπηρεσία συνοδών πολυτελείας, από ραντεβού σε ραντεβού. Τα ονόματα και τα τοπία στο βιβλίο τα έχω αλλάξει, για να προστατέψω τους αθώους και, μερικές φορές, τους ένοχους» λέει ο Clarke χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι τα εξαιρετικά άτομα που γνώρισε στον τομέα αυτό, τον έκαναν να γράψει το βιβλίο. Και επίσης, τον έκαναν να αναφέρεται στη βιομηχανία της πορνείας ως «λεωφόρο των χαμένων ονείρων».
Ο συγγραφέας ελπίζει το βιβλίο να φτάσει στα βιβλιοπωλεία μέχρι τις αρχές του επόμενου χρόνου.
«Έγραψα το βιβλίο γιατί ήθελα οι άνθρωποι να γνωρίσουν την αλήθεια για το τι συμβαίνει στη βιομηχανία της πορνείας. Εκεί θα βρείτε ανθρώπους που δεν περιμένατε ποτέ. Οι άνθρωποι καταλήγουν εκεί για πολλούς και διάφορους λόγους».
Οι σελίδες του βιβλίου θα σας κάνουν να γελάσετε, αλλά και να κλάψετε..
«Αλλά, κατ’ αρχάς, ελπίζω ότι θα σας κάνουν να σκεφτείτε» καταλήγει ο Clarke.
