Ο Κώστας Μουτζούρης είναι γνωστός σε όλες/όλους. Είναι πρώην πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και ο πρώτος πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του νεοσύστατου Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Πλέον, κι συγκεκριμένα, από τη 1η Σεπτεμβρίου, κατέχει ακόμα έναν ρόλο, αυτού του περιφερειάρχη Β. Αιγαίου. Είναι, δηλαδή, ένας από τους δεκατρείς περιφερειάρχες της χώρας
Η διαφορά του με τους υπόλοιπους συναδέλφους του, είναι ότι κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ένα πανελλαδικό, ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα, που έτυχε λόγω της γεωγραφικής θέσης της Περιφερείας του να το επωμίζονται τα νησιά της. Το ίδιο πρόβλημα -σε μικρότερο ρυθμό βέβαια- λόγω και των χερσαίων συνόρων, το αντιμετωπίζει και η Περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Αυτό το πρόβλημα ακούει στο όνομα «προσφυγικό-μεταναστευτικό». Είναι το κύριο, μάλιστα, πρόβλημα, που απειλεί και όλη την Ευρώπη –εκτός από την Ελλάδα- αυτό που έχει προκαλέσει την παρουσία του κ. Μουτζούρη καθημερινά σε διάφορα τηλεοπτικά πάνελ, αυτό που τον έχει κάνει τον πιο γνωστό περιφερειάρχη στην Ελλάδα. Κι αυτό γιατί, από την ορκωμοσία του κιόλας, είχε δηλώσει ότι θα προβάλλει το πρόβλημα που ταλανίζει τα νησιά και θα καταστρώσει σχέδιο για την αντιμετώπιση αυτού, φέρνοντας το «Άλμα Ανάπτυξης στο Β. Αιγαίο».
H ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
-Λίγα λόγια για όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες. Πριν μια εβδομάδα, είχαμε τη λεγόμενη «μάχη της Καράβας» και μέσα σε τρεις μέρες έχουν αλλάξει όλα. Ένα σχόλιο.
Κ.Μ.: Όσον αφορά το τι άλλαξε, είναι γεγονός ότι τις τελευταίες μέρες είχαμε τρεις διαφορετικές καταστάσεις. Η πρώτη κατάσταση ήταν, ότι θα υπάρξει μια κλειστή δομή στην Καράβα. Αυτό προσπάθησε να το επιβάλλει, χωρίς να υπάρχει λόγος, στέλνοντας πολλές δυνάμεις ΜΑΤ, οι οποίες ήρθαν εδώ και παρουσίασαν μια βίαιη συμπεριφορά. Βρήκαν, όμως, μια πολύ ισχυρή αντίδραση από τον λαό της Λέσβου, κάτι που έγινε και στη Χίο, στο να προσπαθήσουν να επιβάλλουν την κατασκευή της δομής, πάνω στην Καράβα. Πιστεύω ότι δεν ήταν σωστή αυτή η κίνηση, συνέβαλε πολύ στο να υπάρξει αυτή η αντίδραση από τους κατοίκους, το γεγονός ότι μεγάλες δυνάμεις των ΜΑΤ, από τη στιγμή που βγήκαν από το πλοίο που τους μετέφερε εδώ, με στρατιωτική παράταξη και με ρίψη δακρυγόνων, σαν να πρόκειται για στρατό κατοχής. Αυτό νομίζω ότι ήταν πολύ μεγάλο λάθος. Πέραν αυτού, οι δυνάμεις των ΜΑΤ, δεν είναι σχεδιασμένες, δεν έχουν μάθει να δρουν σε αγροτικά και δασικά πεδία, όπως ήταν εδώ πέρα. Οι περισσότεροι είναι μαθημένοι σε πόλη, σε άσφαλτο, σε πλατείες με πλακοστρώσεις. Κι ο εξοπλισμός τους, και οι μπότες τους δεν είναι κατάλληλα για τέτοια πεδία. Άρα, εκ των πραγμάτων, η επιχείρηση αυτή φαινόταν ότι δεν θα πήγαινε καλά. Κι όντως δεν πήγε καλά. Και σωφρόνως ποιούσα η κυβέρνηση απέσυρε τις δυνάμεις εγκαίρως, πριν εξελιχθούν τα πράγματα άσχημα.
Η δεύτερη φάση, ήταν όταν μετά την αποχώρηση των ΜΑΤ, έγινε η πίεση προς την Ελλάδα και την Ευρώπη από τον Ερντογάν, να φέρνει μετανάστες πρώτα από τον Έβρο και εν συνεχεία από τις ακτές σε εμάς, και σημειώθηκε μια αμήχανη αντίδραση από την κυβέρνηση.
Κι η τρίτη φάση είναι η παρούσα, όπου η κυβέρνηση πήρε αποφάσεις αποφασιστικές και τις επικροτώ, και θεωρώ ότι ήταν σωστές. Δηλαδή, να αντιδράσει έντονα στον Έβρο και στα νησιά. Έτσι, βλέπουμε ότι τα μέτρα που σωστά η κυβέρνηση πήρε, άρχισαν να αποδίδουν, βλέπουμε να αποχωρούν μετανάστες από τον Έβρο, κι εδώ δεν βλέπουμε τώρα στα νησιά μια έντονη πίεση με τη μη έλευση μεταναστών. Είμαι ικανοποιημένος με την τρίτη φάση, δεν είμαι καθόλου ικανοποιημένος με την πρώτη φάση.
-Πιστεύετε ότι η αντίδραση των πολιτών έδρασε καταλυτικά για να υπάρξει όλη αυτή η αλλαγή; Γιατί, μπορεί όλα όσα αυτά που περιγράψατε να συνέβησαν την προηγούμενη εβδομάδα και να ήταν η κατάσταση τεταμένη, αλλά για τους Λέσβιους -γιατί κι εγώ Μυτιληνιός είμαι- είναι σαν να πέρασε ένας χρόνος.
Βέβαια, είναι μόνο μια εβδομάδα.
-Είναι γεγονός ότι η αντίδραση του λαού της Χίου αλλά και της Λέσβου, συνέβαλε καθοριστικά κατ’ εμέ, ώστε η κυβέρνηση να δράσει και να αντιδράσει με τον σωστό τρόπο. Νομίζω ότι τους οδηγήσαμε σ’ αυτό, βλέποντας ότι ο λαός των νησιών δεν αντέχει άλλο, και ότι θα έχουμε εξελίξεις πολύ κακές. Άρα ναι, θεωρώ πως η αντίδραση του λαού της Χίου και της Λέσβου συνέβαλε.
-Μια ερώτηση, αν και δεν είστε ο καθ’ ύλην αρμόδιος. Πιστεύετε ότι την Κυριακή, ήταν τυχαίο που παρατηρήθηκαν κύματα μεταναστών, μόνο στη Λέσβο και στη Χίο. Τι εννοώ; Ότι η Τουρκία εσκεμμένα κατηύθυνε τους ανθρώπους απέναντι από τα νησιά της Λέσβου και της Χίου, λόγω των επεισοδίων που είχαμε, με σκοπό να προκαλέσει νέα επεισόδια; Το λέω αυτό, γιατί την ίδια χρονική περίοδο στη Σάμο, δεν παρατηρήθηκε ούτε μια άφιξη.
-Δεν το είχα σκεφθεί, αλλά έτσι όπως το τοποθετείτε, έχει μια λογική αυτό που λέτε. Ο Τούρκος κοιτάει να εκμεταλλευτεί το καθετί ευαίσθητο που έχουμε στη χώρα μας, για να το εκμεταλλευτεί. Είναι μελετημένες οι κινήσεις του. Άρα, αυτό που λέτε, είναι πολύ πιθανό να ισχύει. Δεν το είχα σκεφτεί.
Είστε περιφερειάρχης. Δυστυχώς, βρίσκεστε σε μια συγκυρία, όπου τα νησιά του Β. Αιγαίου, επωμίζονται όλο το μεταναστευτικό βάρος. Ποιο είναι το σχέδιό σας, ως Περιφερειάρχης, για το πρόβλημα; Ένα σχόλιο για τη Μόρια.
Κατ’ αρχήν να σας εξηγήσω τη στάση μου! Εγώ εξελέγην από τον λαό των νησιών μας, ως ανεξάρτητος υποψήφιος, επομένως, δεν χρωστάω σε κανένα κάτι, και μπορώ να δράσω κατά συνείδηση. Η συνείδησή μου λέει ότι πρέπει να είμαι με τους πολίτες. Αγαπάω τα νησιά, αγαπάω τη Λέσβο, γιατί εδώ γεννήθηκα, μεγάλωσα. Αγαπάω όλο το Αιγαίο, και εξελέγην από το Αιγαίο, με μεγάλο ποσοστό, και δεν έχω κανέναν ενδοιασμό. Έπειτα από συζήτηση που έκανα με τον εαυτό μου, με την οικογένειά μου, είπα ότι θα βοηθήσω στα δίκαια αιτήματα του λαού του Β. Αιγαίου. Και με βάση αυτήν την αρχή και την απόφαση που πήρα, δρω. Δεν χρωστάω σε κανέναν, και δεν επηρεάζομαι από κανέναν σ ‘αυτά τα θέματα. Προφανώς, λαμβάνω υπόψιν το τι γίνεται και το τι λέγεται, αλλά αποφασίζω εγώ με τους συνεργάτες μου. Κατά συνέπεια, η απόφασή μου είναι να ταχθώ με τον λαό, και να είμαι υπέρ της Μόριας, υπέρ του κλεισίματος του στρατοπέδου κι όλα αυτά είναι ξεκάθαρα στον εαυτό μου και θα συνεχίσω όσο είμαι Περιφερειάρχης.
Τώρα, για τη Μόρια, επειδή το βάλατε εκεί πέρα, κι προέρχεστε από τη Μόρια, είναι γεγονός ότι ο λαός της Μόριας έχει υποστεί τα πάνδεινα. Είναι τραγικά αυτά που πέρασε επί τόσα χρόνια. Κι είναι λογικό, και μάλιστα είναι αξιοπερίεργο ακόμα που η αντίδραση του είναι σε χαμηλούς τόνους. Δεν έχει κάνει κάτι το ακραίο. Το μόνο που κάνει τις τελευταίες μέρες, είναι ότι προσπαθεί να εμποδίσει να πάνε περαιτέρω πρόσφυγες εκεί, και αφετέρου προσπαθεί να βάλει μια τάξη ποιοι κυκλοφορούν στο χωριό μέσα, αφού υπάρχουν διαρρήξεις, υπάρχουν διάφορα πράγματα που συμβαίνουν. Κατά συνέπεια, δεν βρίσκω κάτι το αξιόμεμπτο που κάνουν. Αφού δεν το κάνει η κυβέρνηση, η Αστυνομία, κάποιος πρέπει να το κάνει. Έχω πάει πολλές φορές στα μπλόκα που κάνουν εκεί. Προτρέπω σε όλους να αποφύγουν τις βίαιες ενέργειες, να αποφύγουν τη σύγκρουση. Βασικό στοιχείο αποτελεί το κλείσιμο της δομής της Μόριας, όπου θα επιμείνουμε έως το τέλος.
-Μιλήσατε για κλείσιμο της δομής. Ήμασταν ενάντια στην Καράβα. Γίνεται, είναι εφικτό το νησί της Λέσβου, όπως κι των άλλων νήσων να μείνουν χωρίς δομές; Διότι, πριν τη Μόρια, είχαμε την Παγανή, ένα άλλο κλειστό κέντρο.
-Η ίδια κυβέρνηση, τούτη, με τον κ. Χρυσοχοΐδη είπε καμία δομή στον νομό Έβρου. Ο νομός Έβρου, τι είναι; Είναι αντίστοιχος του Β. Αιγαίου. Είναι γειτονικός νομός προς την Τουρκία. Εκεί τους χωρίζει ένα ευρύ ποτάμι ο Έβρος, εδώ μας χωρίζει μια πολύ ευρεία θάλασσα. Είμαστε η πρώτη περιοχή που συναντάει κανείς ανθρώπους από την Τουρκία, και στον Έβρο κι εδώ. Άρα, λοιπόν, ένα ο Έβρος αν δεν μπορεί να έχει δομές μεταναστευτικές, γιατί να μην ισχύει το ίδιο κι εδώ; Γιατί η καταγραφή του και οι διαδικασίες για την αίτηση ασύλου κάπου άλλου. Γιατί να γίνονται εδώ; Δεδομένου ότι έχουν υποφέρει τα νησιά εδώ και χρόνια, έχουν υποστεί μείωση του τουρισμού, μείωση της αξίας των ακινήτων τους, μείωση της οικονομικής ζωής, γιατί όχι να μην ελαφρυνθούν τα νησιά εδώ πέρα; Εμείς αυτό επιζητάμε, κι η κυβέρνηση ας βρει τη λύση εδώ πέρα να το κάνει. Πιστεύω και επιζητώ να μην υπάρχουν δομές εδώ, όπως δεν υπάρχουν και στον Έβρο.
Εγώ, ως δικηγόρος του διαβόλου τώρα, θα σας πω ότι στον Έβρο έχουμε στεριά και μπορούν να μετακινηθούν τάχιστα σε κάποιες άλλες περιοχές. Εδώ πέρα, όπως είπατε κι εσείς, έχουμε θάλασσα και καλώς ή κακώς είμαστε απομακρυσμένη από την Αθήνα από το κέντρο. Μήπως, γι’ αυτόν τον λόγο η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει διαφορετικά τον Έβρο και διαφορετικά τα νησιά;
Έχω την εντύπωση, ότι η κυβέρνηση τώρα αλλάζει τη στάση της. Αυτό που είχε στο μυαλό της ήταν να μην ενοχλήσει τις υπόλοιπες περιοχές. Άρα, αφού τα νησιά του Β. Αιγαίου έχουν υποστεί την ταλαιπωρία τα τελευταία χρόνια, ας την υποστούν γενικώς. Έβλεπα ότι τα νησιά μας μετατρέπονταν σε αποθήκες ψυχών. Αναμένω τη νέα πολιτική της Κυβερνήσεως. Εμείς ζητούμε καμία δομή εδώ, κι θέλουμε με τα αρματαγωγά να μπορούν να φεύγουν αμέσως σε όποια δομή θα γίνει.
Θα προσπαθούσα να το υλοποιήσω. Καταλαβαίνω ότι πολλές φορές οι εξαγγελίες και τα σχέδια, όταν πάει να τα εφαρμόσει κανείς βρίσκει δυσκολίες, όμως έτσι θα ξεκινούσα.
-Τις τελευταίες μέρες, είχε προκαλέσει σάλο, η χειρονομία που κάνατε. Πολλοί έτρεξαν και έλεγαν «είναι χυδαίος ο Μουτζούρης, είναι λαϊκιστής»…. Είχαμε μια Μουτζουριάδα. Ένα μήνυμα στον κόσμο, γι’ αυτό.
-Είναι μια χειρονομία που έγινε και δεν είμαι υπερήφανος, αν κι έγινε σε μια ιδιωτική συνομιλία. Δεν έγινε σε ένα κανάλι, σε μια ομιλία, μπροστά σε κόσμο. Προηγουμένως, είχα βρεθεί μέσα στο στρατόπεδο της Παγανής, προκειμένου να εμποδίσω να υπάρξει σύγκρουση με τα ΜΑΤ που ήταν εγκλωβισμένα και τους κατοίκους, τους συμπατριώτες μου, οι οποίοι πολιορκούσαν το στρατόπεδο, αφού είχαν υποστεί τη βία των ΜΑΤ τις τελευταίες μέρες. Προσπαθούσα, έπειτα κι από τηλεφώνημα του Πρωθυπουργού, να μην υπάρξουν θύματα. Μάλιστα, είχα δεχθεί κι ένα καπνογόνο, το είχα αναπνεύσει όλο και το παντελόνι μου είχε σκιστεί. Σε μια, λοιπόν, ιδιωτική συζήτηση που είχα, χωρίς να γνωρίζω ότι καταγράφομαι, κι δεν κρατώ καμιά κακία σε όποιον με κατέγραψε, καθόλου καμιά κακία, μ ‘αγαπούσε. Ήρθε μάλιστα και μου μίλησε ο άνθρωπος, και μ’ αγαπάει και τον αγαπώ. Δεν το συνειδητοποίησε. Σε μια ιδιωτική συνομιλία έκανα μια χειρονομία που δεν με τιμά και δεν έπρεπε να την κάνω. Ήταν τελείως όμως ιδιωτική η συνομιλία, και δεν είμαι καθόλου υπερήφανος γι’ αυτό που έγινε.