Το αναφαίρετο και αυτονόητο δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και δίκαιης μεταχείρισης επιζητούν δύο κρατούμενοι, ελληνικής καταγωγής, οι οποίοι βρίσκονται στη φυλακή La Joyita του Παναμά, γνωστή και ως η «επίγεια κόλαση».

Οι δύο Έλληνες φυλακίστηκαν με την κατηγορία της διακίνησης σκληρών ναρκωτικών και καταδικάστηκαν σε επτά χρόνια κάθειρξης έκαστος. Προφανώς και υπέπεσαν σε βαρύ παράπτωμα κακουργηματικού χαρακτήρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν το δικαίωμα να καταγγείλουν την παραβίαση ακόμη και των πιο στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι συγκεκριμένες φυλακές είναι ένα κατ’ ευφημισμόν «σωφρονιστικό» ίδρυμα, στο οποίο καταγράφονται απίστευτες θηριωδίες και βασανιστήρια σε βάρος των κρατουμένων, με τα ανθρώπινα δικαιώματα να καταπατούνται δίχως να υπάρχει ίχνος αξιοπρεπούς μεταχείρισης.

Παρ’ ότι ο Παναμάς είναι μια μικρή χώρα της Κεντρικής Αμερικής, η φήμη των φυλακών που λειτουργούν στη χώρα έχει ξεπεράσει προ πολλού τα σύνορά του.
Τόσο τα φωτογραφικά ντοκουμέντα που παρουσιάζει η zougla.gr, όσο και η μαρτυρία του Έλληνα φυλακισμένου σοκάρουν…
 
ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
 
H ιστορία των δύο Ελλήνων θυμίζει σενάριο αστυνομικής ταινίας του Χόλυγουντ, το οποίο στοιχειοθετείται από διακίνηση ναρκωτικών, τοκογλύφους και υπόγειες συναλλαγές. Ουδείς φέρει αντίρρηση ότι όσοι παρανομούν θα πρέπει να ακολουθήσουν την οδό της Δικαιοσύνης. Όμως, η λέξη σωφρονισμός στις συγκεκριμένες φυλακές χάνει τελείως την έννοιά της.

Πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια, από την ημέρα που ο Σταύρος και ο Πέτρος, πέρασαν την πόρτα της φυλακής La Joyita.
Ο Πέτρος συνελήφθη στα σύνορα του Παναμά. Ο Σταύρος, εκτελώντας εντολές ενός Άραβα τοκογλύφου, τον οποίο είχε γνωρίσει σε νυχτερινό κέντρο της Αθήνας, πιάστηκε στη χώρα αυτή της Κεντρικής Αμερικής, με ποσότητες ναρκωτικών, προτού επιβιβαστεί σε αεροπλάνο, το οποίο θα τον μετέφερε στο Άμστερνταμ.
 «Δεν γνώριζα τι μετέφερα. Έπρεπε να κάνω το ταξίδι, γιατί χρωστούσα χρήματα και ήταν ο μόνος τρόπος για να επιβιώσω» ισχυρίζεται με τρεμάμενη φωνή στη zougla.gr.
 
«ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ, ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ»
 
Οι συγκεκριμένες φυλακές λειτουργούν κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς. Ο κατέχων επιβιώνει. Ο «αδύναμος» είναι αναγκασμένος να ζει κάτω από τραγικές συνθήκες, τις οποίες δυσκολεύεται να συλλάβει ανθρώπινος νους.

Όπως αναφέρει στη zougla.gr, ένας εκ των δύο ανδρών, τίποτα δεν είναι δωρεάν. Τόσο το νερό, όσο και το φαγητό τα οποία αποτελούν τα αναγκαία αγαθά επιβίωσης, στο συγκεκριμένο ίδρυμα, έχουν μετατραπεί σε προϊόντα πολυτελείας.

Οι υπάλληλοι αντιμετωπίζουν τους κρατούμενους ως παράσιτα, τα οποία για να καταφέρουν να ζήσουν, θα πρέπει να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη.
Ενδεικτικός είναι ο τιμοκατάλογος των προϊόντων που εξασφάλισε η zougla.gr:
1) Ένα ρολό χαρτί υγείας $1,25
 2) Ένα σαπούνι $1,5
 3) Ένα μπουκάλι νερό (0.5lt) $5
 4) Ένα μπουκάλι νερό (1lt) $17
 5) Ένα ξυραφάκι μιας χρήσης $1,5
 6) Ένα απορρυπαντικό $2
 7) Ένα τσιγάρο $1
 8) Ένα πακέτο $20
 9) Μία μικρή οδοντόκρεμα $5
 10) Μία ντομάτα $1
 11) Μισό κιλό κρέας $6
 12) Δύο κρεμμύδια $1,5
 13) Ένα σκόρδο $1
 14) Ένα χάπι (παυσίπονο) $2
 
«ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΠΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ»
 
Σοκ προκαλεί η περιγραφή του Σταύρου στη zougla.gr, ο οποίος αναφέρει ότι το νερό που τους παρέχουν μόνο για δέκα λεπτά την ημέρα, προορίζεται είτε για πόση είτε για πλύσιμο. Προσοχή! Δεν είναι πόσιμο.

Πρόκειται για νερό που μεταφέρεται μέσα σε κουβάδες, οι οποίοι είναι άπλυτοι και είχαν χρησιμοποιηθεί για διάφορους άλλους σκοπούς.
Παρόμοια τραγική εικόνα παρουσιάζει το φαγητό. Μουχλιασμένο και άκρως ακατάλληλο κρέας περιλαμβάνεται στο «μενού» της φυλακής. Οτιδήποτε άλλο απαιτείται για την επιβίωση ενός ανθρώπου (φάρμακα, υγιεινή) δίδεται μόνο μέσω αμοιβής.

Στους κρατούμενους που χρωστούν, οι φρουροί δίνουν μία ειδική κάρτα χρεών, την οποία καλούνται να μηδενίσουν σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σε περίπτωση που αυτό δεν επιτευχθεί, τότε οι κρατούμενοι οδηγούνται στα επονομαζόμενα «κελιά τιμωρίας», όπου βιώνουν χειρότερα βασανιστήρια.
Οι φύλακες του ιδρύματος είναι οι απόλυτοι άρχοντες. Καθορίζουν το κάθε είδους αλισβερίσι από κινητά τηλέφωνα (50- 400 δολάρια), μέχρι ειδικές κάρτες πρόσβασης στο διαδίκτυο (10 δολάρια για 30 ημέρες).

Διψασμένοι για εύκολο κέρδος, ανά δύο εβδομάδες πραγματοποιούν εφόδους, όπου τα μαζεύουν για να τα…  ξαναπλασάρουν. Άραγε, ο διευθυντής της φυλακής γνωρίζει τι γίνεται στους σκοτεινούς διαδρόμους του ιδρύματός του;
 
«ΜΑΣ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ»
 
Αν κατά τη διάρκεια της εφόδου, κάποιος τολμήσει να αντισταθεί (ανεξαιρέτως εθνικότητας) θέτει άμεσα σε κίνδυνο τη ζωή του. Οι φύλακες δεν διστάζουν να τραβήξουν το όπλο τους και να «βαρέσουν στο ψαχνό». Πρόσφατα, μάλιστα, κάποιος έχασε την όρασή του, ενώ άλλοι μετρούν πληγές στα σώματά τους.