Η μπάλα εξακολουθεί να βρίσκεται στην κερκίδα…
Και τα μυαλά κάποιων στα κάγκελα!
Κατά τ’ άλλα, η ζωή συνεχίζεται, «χέρι-χέρι» με τον ιό, που αποδεικνύεται πολύ σκληρός για να πεθάνει!
Ας ελπίζουμε ότι δεν θα αργήσει ο πιο ποθητός «θάνατος», γιατί μεταξύ μας, το παράκανε!
ΘΑ το ξέρετε φαντάζομαι, ότι ποδόσφαιρο δεν παίζεται στον πλανήτη Γη!
Με εξαίρεση την Λευκορωσία και μια μικρή αφρικανική χώρα, όπου τα πρωταθλήματα συνεχίζονται κανονικά (;) χωρίς οι υπεύθυνοι να έχουν αντιληφθεί, πόσο «δολοφονική» μπορεί να αποδειχθεί αυτή τους η επιπολαιότητα.
ΣΤΟΝ υπόλοιπο, ποδοσφαιρικό πλανήτη, εξακολουθεί να επικρατεί ένα πρωτοφανές χάος!
– Κάποιοι ποδοσφαιριστές κορυφαίων ομάδων, αρνούνται πεισματικά να δεχτούν μείωση των αποδοχών τους.
Και μιλάμε για μικροποσά (;). Σε επώνυμο σταρ για παράδειγμα, πρότεινε η διοίκηση της ομάδας του, αντί να παίρνει βάση συμβολαίου 550.000 ευρώ την εβδομάδα, να μειωθεί ο εβδομαδιαίος μισθός (το λες και περιουσία) σε περίπου 200.000 ευρώ.
Η απάντηση του παίκτη ήταν «gracias no» και δικαιολογημένα! Ξέρετε εσείς κάποιον που μπορεί να ζήσει άνετα, με το ευτελές ποσό των 200.000 ευρώ ολόκληρη εβδομάδα;
-Στην αγγλική Πρέμιερ Λιγκ, οι ομάδες εκπέμπουν SOS, φωνάζοντας ότι «αν δεν γίνουν σύντομα αγώνες, οι ομάδες κινδυνεύουν με ανεπανόρθωτο οικονομικό “ναυάγιο”».
-Στην Ελλάδα μας, σε μια πρόσφατη συνεδρίαση αρμοδίων Αρχών και εκπροσώπων ομάδων, αποφασίστηκε να τα ξαναπούν στις 24 αυτού του μήνα (Απρίλη), για το «πώς και πότε» θα στηθεί η μπάλα στη σέντρα, για να ολοκληρωθεί η σεζόν.
-Αυτό βέβαια θα εξαρτηθεί και από το τι θα αποφασίσει η UEFA, που θέλει ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων (Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ) αλλά και των εθνικών πρωταθλημάτων των χωρών/μελών της, μέχρι τον Αύγουστο, για «να μην χαθεί η χρονιά».
ΤΟ τι ακριβώς σημαίνει το «να μην χαθεί η χρονιά», νομίζω ότι το καταλαβαίνετε…
Όπως καταλαβαίνετε ότι «αν χαθεί», το ευρωπαϊκό -και όχι μόνο- ποδόσφαιρο, θα βυθιστεί πιο βαθιά στην κρίση, οδηγώντας το σε αδιέξοδο, χωρίς επιστροφή!
ΝΑ πούμε όμως και κάτι, σχετικά… ευχάριστο:
– Μια πολύ ωραία και ξεχωριστή πρωτοβουλία ανέλαβαν Έλληνες παίκτες, διεθνείς και μη, που αγωνίζονται τόσο στα εγχώρια πρωταθλήματα όσο και στο εξωτερικό, καθώς συγκεντρώνουν χρήματα για την κατασκευή μίας Μονάδας Εντατικής Θεραπείας!
Χίλια μπράβο παιδιά!
ΚΑΙ μια ο λόγος (και) για διεθνείς…
Μίλησα προχθές με τον Μιχάλη Βαλκάνη, βοηθό του Τζον Βαν’τ Σιπ, στην εθνική μας ομάδα.
Φανερή η απογοήτευσή του για ό,τι συμβαίνει, που οδήγησε και στον «παροπλισμό» της «επίσημης αγαπημένης».
– «Ηλία, επικρατεί μια αβεβαιότητα για το μέλλον του ποδοσφαίρου και, κατ’ επέκταση, της Εθνικής. Θα ξέρεις ότι αναβλήθηκε ένα ταξίδι μας στην Αμερική για φιλικά, καθώς και ένα ακόμη φιλικό στην Ολλανδία.
Βρίσκομαι σε συνεχή επικοινωνία με τον Τζον (Βαν’τ Σιπ) και είμαστε “έτοιμοι”, μόλις δοθεί το ΟΚ, για επιστροφή στην ποδοσφαιρική κανονικότητα.
Αυτό τον καιρό, μελετώ με κάθε λεπτομέρεια τους προσεχείς μας αντιπάλους και εύχομαι να περάσει σύντομα η κρίση, γιατί αν συνεχιστεί, τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια».
Μακάρι Μιχάλη μου, μακάρι!…
Ο Ρόμπι Σλάιτερ, υπήρξε καλός ποδοσφαιριστής και τώρα κάνει καριέρα ως αρθρογράφος καθημερινής εφημερίδας του Σίδνεϊ και σχολιαστής του Φόξτελ.
Πρόσφατα ανέβασε στο Instagram την ιδανική του ever 11άδα των Σοκκερούς. Την είδα και διαφωνώ κάθετα με κάποιες από τις επιλογές του.
Πρώτα-πρώτα, μιλάμε για επιλογές φίλων και κολλητών, πέρα από το ότι έμειναν εκτός, παίκτες όπως, ο για χρόνια αρχηγός των Σοκκερούς (84 συμμετοχές) Πολ Γουάιτ, ο Μεχμέτ Ντουράκοβιτς στην άμυνα, αρκετοί ακόμη και καλύτεροι από τους 11 του Σλάιτερ, αλλά και ο κορυφαίος ΟΛΩΝ, Άλαν Ντέιβενσον!
Στις εθνικές ομάδες καλούνται συνήθως παίκτες που διακρίνονται σε συγκεκριμένες θέσεις.
Ο “Κινέζος” (Ντέιβενσον) ήταν από τους πρώτους Αυστραλούς παίκτες, που αγωνίστηκαν στην Αγγλία (Nottingham Forrest, με τεχνικό τον θρύλο Μπράιαν Κλαφ) και ίσως ο μοναδικός στην ιστορία του ποδοσφαίρου της Αυστραλίας, που μπορούσε να αγωνιστεί και στις 11 θέσεις με την ίδια επιτυχία!
Λεπτομέρεια που μάλλον αγνοούσε ο Σλάιτερ. Ιδού και οι 11 εκλεκτοί του:
– Μπόσνιτς
– Πόποβιτς, Νιλ, Μουρ, Τσίπερφιλντ, Γουίλκσαϊρ – Καχίλ, Ζέλιτς – Κιούελ, Βιντούκα, ‘Εμερτον.
Δεν ξέρω τι σύστημα είχε στο μυαλό του ο Ρόμπι, αλλά αμυντικογενή δεν την βρίσκεται την ομάδα; Και κάτι τελευταίο, για να μην γίνομαι κακός, δεν θα αναφέρω, ποιους από τους 11 «κρατάω» και ποιους απορρίπτω.
ΔΕΧΤΗΚΑ αρκετά τηλεφωνήματα από φίλους αναγνώστες της στήλης, με διαφορετικές γνώμες κάποιων, και με άλλους να συμφωνούν, για όσα έγραφα την περασμένη εβδομάδα, για επιστροφή στο παρελθόν και δημιουργία ενός νέου εθνικού λιγκ, πιο απλού, πιο προσιτού, πιο έθνικ και καθόλου «βιτρίνα» χωρίς περιεχόμενο!
&Να γυρίσουμε στα «Μασεντόνια, Μασεντόνια»; Μου είπε καλοπροαίρετα κάποιος, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι, που θα «υποδέχονταν» με ενθουσιασμό ένα νέο πρωτάθλημα στα πρότυπα του παλαιού NSL.
Γι’ αυτούς που «φοβούνται» την επιστροφή στο λαμπρό παρελθόν, έχω να πω ότι όσοι ασχολούνται σήμερα με το έθνικ ποδόσφαιρο, είναι σοφότεροι και σε καμία περίπτωση δεν θα ξαναπέσουν σε «παγίδες» για δήθεν «έθνικ κινδύνους».
ΓΙΑ το σημερινό λιγκ, να το ξαναπώ:
«Ξεψυχάει» και είναι πλέον καιρός να πάρουν στα χέρια τους τα ηνία του ποδοσφαίρου, αυτοί που ξέρουν από μπάλα!
Αυτοί που αγαπούν το real football!
ΚΛΕΙΝΩ την στήλη με μια δήλωση του Μαρκ Βιντούκα, σε εφόλης της ύλης συνέντευξη που έδωσε πριν λίγες ημέρες και αναφέρεται -η δήλωση- στα τελευταία 15 και πλέον χρόνια του ποδοσφαίρου μας:
«You have people running Football in Australia, that don’t have a clue about football».
ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΠΙΤΙ – ΣΩΣΤΕ ΖΩΕΣ
