Οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι λίγο μπερδεμένος. Ο πρωθυπουργός ζητά από όλους τους backpackers που δεν διαθέτουν δικές τους πηγές εσόδων να εγκαταλείψουν τη χώρα, ενώ από την άλλη πλευρά οι αγρότες τους παρακαλούν να μείνουν.
Πώς γίνεται και οι δύο πλευρές δεν επικοινωνούν σωστά; Πώς γίνεται να μην υπάρχει κάποιο σχέδιο για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης, όταν επιτρέπεται σε χιλιάδες ανθρώπους να εισέλθουν στη χώρα, μια χώρα που είναι για τους περισσότερους ημέρες μακριά από το σπίτι τους και πολλά χρήματα μακριά από την άνεσή τους. Μιλώ έτσι γιατί η Αυστραλία αναγνωρίζεται σε ολόκληρο τον κόσμο ως μία από τις μεγαλύτερες χώρες. Υποθέτω ότι ακόμη και οι μεγαλύτεροι έχουν προβλήματα.
Οι περισσότεροι backpackers ζουν σε ξενώνες με κοινόχρηστες τουαλέτες και κουζίνες, αλλά το να καθίσουν στο σαλόνι θεωρείται επικίνδυνο και απαγορευμένο! Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τα δελτία ειδήσεων τους παρουσιάζουν ως απερίσκεπτους και όλοι περιμένουν από αυτούς να κλειστούν στα δωμάτιά τους και να περιμένουν.
Να περιμένουν τι; Αφού τίποτα δεν συμβαίνει. Κανείς δεν είναι εκεί για να τους δώσει μια διέξοδο, μια λύση που θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση με ασφάλεια.
Για τους περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους τα όνειρά τους έχουν διαλυθεί. Τα όνειρά τους να γνωρίσουν αυτήν την υπέροχη χώρα και να δημιουργήσουν αναμνήσεις που θα διαρκούσαν μια ζωή.
Μήπως θα τους δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία να επιστρέψουν αν πάνε σπίτι τώρα; ΟΧΙ
Θα εγκαταλείπατε ένα όνειρο για το οποίο δουλέψατε σκληρά όλο τον τελευταίο χρόνο; ΟΧΙ
Σας διαβεβαιώνω ότι εάν η κυβέρνηση έλεγε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους ότι θα μπορούσαν να επιστρέψουν στην Αυστραλία για μια ακόμη χρονιά όταν όλα αυτά τελειώσουν, όλοι θα πήγαιναν σπίτι τους με χαρά. Ή τουλάχιστον οι περισσότεροι. Τώρα, αυτοί που έφυγαν αισθάνονται άσχημα και εκείνοι που είναι ακόμα εδώ δυσκολεύονται.
Εγώ ο ίδιος αποφάσισα να μείνω εδώ και να το παλέψω. Ακολουθώ τους κανόνες και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να επιβιώσω.
Μας πέταξαν έξω από το προηγούμενο διαμέρισμά μας εν μέσω αυτής της τρέλας. Κάτι που δεν ήταν και πολύ φρόνιμο από πλευράς του ιδιοκτήτη, δεδομένων των περιστάσεων. Δεν θα παραπονεθώ επειδή γνωρίζω και αποδέχομαι ότι είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης αυτή τη στιγμή, ξέρω ότι πρέπει να αγωνιστώ και να βρω έναν τρόπο να επιβιώσω.
Το όνειρό μου αξίζει τον κόπο και είμαι ευγνώμων που βρίσκομαι σε μια υπέροχη χώρα όπως η Αυστραλία που λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για να διατηρήσει όλους μας ασφαλείς.
Αυτό που ζούμε, κάποτε θα τελειώσει και η ζωή θα επανέλθει σε φυσιολογικούς ρυθμούς.
Θα ήθελα να πω σε όλους τους backpackers που έχουν αποφασίσει να μείνουν εδώ να έχουν υπομονή και να δέχονται τη βοήθεια όταν τους προσφέρεται!
Και υπάρχει πολλή βοήθεια. Οι Αυστραλοί είναι υπέροχοι οικοδεσπότες και κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν όσους επιθυμούν να γνωρίσουν αυτή τη μοναδικά όμορφη χώρα.
Είμαστε όλοι μαζί σε αυτό και μόνο μαζί μπορούμε να το ξεπεράσουμε.
