Το βιβλίο αυτό αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία μιας και έρχεται στο φως μετά το θάνατο της δημιουργού του, Άννας Καννάβα. Η ασθένεια του καρκίνου δεν άφησε την Ελληνοκύπρια από τη Λεμεσό, που δημιούργησε με βάση τη Μελβούρνη, να ξεδιπλώσει ακόμα περισσότερο το ταλέντο της, παίρνοντας τη ζωή της σε μια ηλικία που στους περισσότερους καλλιτέχνες είναι η περισσότερο  παραγωγική.

Η έκδοση του παρόντος βιβλίου έρχεται ως μια απόπειρα να τιμηθεί η αδιαφιλονίκητη αφοσίωσή της στη ζωή και την καλλιτεχνική δημιουργία.

Η υπόθεση του βιβλίου περιστρέφεται γύρω από την επιστροφή της Αυστραλής φωτογράφου Δέσπως στο νησί που γεννήθηκε, την Κύπρο, μια χώρα που έχει διχοτομηθεί ως αποτέλεσμα της εισβολής του 1974. Κατά τη διάρκεια μιας παραδοσιακής γιορτής σε ένα ορεινό χωριό, η Δέσπω συναντά μια αινιγματική ανθρώπινη, ανδρική φιγούρα ντυμένη στα λευκά. Όταν το πρόσωπό του διασταυρώνεται με το δικό της τον θυμάται. Είναι ο Στέφανος, το αγόρι που αγαπούσε πριν εγκαταλείψει το νησί στην ηλικία των 14 χρόνων.
Σχεδόν ολόκληρη η ζωή του Στέφανου καθορίζεται από τις γυναίκες. Στη δεκαετία του 1970  ήταν πίσω από τον DJ Prince και είχε ερωτευθεί την Ελένη, το πιο όμορφο κορίτσι της πόλης. Αλλά υπήρχε και η Κάτια, μια νεαρή Ρωσίδα χορεύτρια που ήθελε να τον παντρευτεί. Υπήρχε όμως και η Μαργαρίτα, η φίλη της ψυχής του που τον θαύμαζε από τη στιγμή που γεννήθηκε καθώς εργαζόταν ως ιερόδουλη νοικιάζοντας δωμάτια στο σπίτι της μητέρας του. Επίσης, υπήρχε και η Ρούλα, γειτόνισσα και θρησκευόμενη, με την οποία έπαιζε ο Στέφανος όταν ήταν παιδιά.

Στις σελίδες του βιβλίου ξετυλίγονται συναρπαστικές στιγμές, ώρες βγαλμένες από την καρδιά και τα καμώματα της ζωής, καθώς η Δέσπω και ο Στέφανος αναθυμούνται το παρελθόν, καθώς προσπαθούν να ανιχνεύσουν το πού ανήκει ο καθένας τους, να εξερευνήσουν τα όρια της αγάπης και του χαμού ανάμεσα σε μια αίσθηση και ατμόσφαιρα ελπίδας και επανένωσης του νησιού.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η όλη ιστορία είναι η ιστορία της επιστροφής της ίδιας της συγγραφέως στον τόπο γέννησης και καταγωγής της.
Η Άννα Καννάβα γεννήθηκε στην Κύπρο και μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1974 σε ηλικία 14 χρόνων με τη μητέρα και τους δύο αδελφούς της. Σπούδασε Δράμα, Τέχνες, Φωτογραφία, Κινηματογράφο και Σενάριο και εργάστηκε ως ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης. Παρ’ ότι βασανίστηκε σε όλη σχεδόν τη ζωή της από τη νόσο scleroderma, η Άννα Καννάβα γύρισε μερικές αρκετά αξιόλογες και ιδιαίτερα προσωπικές και ποιητικές ταινίες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι Dreams for Life (2004) και Kissing Paris (2008), καθώς και τα ντοκιμαντέρ Ten Years After, Ten Years Older (1986) και The Butler (1997).

Μετά από μια δεκάμηνη μάχη με τον καρκίνο, η Άννα Καννάβα άφησε τα εγκόσμια σε ηλικία 51 ετών στις 5 Μάη 2011. Για όσους τη γνώρισαν ή συνεργάστηκαν ή απλώς σχετίστηκαν μαζί της υπήρξε παράδειγμα θάρρους και δημιουργίας. Καθώς η μάχη της δινόταν πάντα με φυσικούς όρους ποτέ δεν σταμάτησε να ονειρεύεται και να σχεδιάζει το επόμενο καλλιτεχνικό της βήμα.