Την Κυριακή, 14 Οκτωβρίου ’12 παραβρέθηκα στην τιμητική εκδήλωση που πραγματοποίησε η Αδελφική Ένωση Πρεσπών στο κτίριο της Παμμακεδονικής για την εκπρόσωπο της «Εταιρίας Προστασίας Πρεσπών». Ήταν μία εγκάρδια και πολύ ευχάριστη συνάντηση που την παρακολούθησαν πολλοί συμπατριώτες μας, μέλη και φίλοι της Αδελφότητας.
Η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών έχει ιδρυθεί στην Ελλάδα εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες και εδρεύει στον Άγιο Γερμανό Πρεσπών. Ο σκοπός, η δράση και το έργο της είναι να προστατεύει το οικοσύστημα της περιοχής των λιμνών της Πρέσπας Φλωρίνης και, ειδικότερα, να φροντίζει και να μεριμνά για το σπάνιο πουλί με το όνομα Αργυροπελεκάνος –μοναδικό στον κόσμο– αλλά και να ελέγχει και τη στάθμη του νερού, ιδίως της Μικρής Πρέσπας, που είναι και το μυστικό της ύπαρξής της.
Η εκπρόσωπος της Εταιρίας, κ. Ειρήνη Κουτσερή, ήρθε στη Μελβούρνη, με την ελπίδα να παραλάβει το Πρώτο Βραβείο σε έναν παγκόσμιο Διαγωνισμό για την προστασία του περιβάλλοντος του Ιδρύματος International River Foundation, o οποίος εδρεύει εδώ στην Αυστραλία. Οι υποψήφιοι για την τελική επιλογή ήταν μόνο τέσσερις, αλλά μια κάποια λίμνη στις ΗΠΑ διακρίθηκε παίρνοντας το Πρώτο Βραβείο της προστασίας του οικοσυστήματος. Ας ευχηθούμε ότι μελλοντική ελληνική προσπάθεια θα είναι πιο επιτυχής.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ
Στην ανωτέρω αυθόρμητη εκδήλωση κλήθηκε η κ. Κουτσερή να μιλήσει για το άξιο έργο της Εταιρίας της το οποίο έφτασε έως την κορυφή. Η όλη ομιλία και διάλεξή της ήταν μία άκρως ενδιαφέρουσα και αναλυτική έκθεση του τι κάνει η «Εταιρία Προστασίας Πρεσπών» και πώς μεριμνά για το οικοσύστημα όλης της περιοχής.
Με πολλές έγχρωμες και άκρως πετυχημένες διαφάνειες, η ευγενής και εύγλωττη ομιλήτρια έδωσε μία ολοκληρωμένη εικόνα της περιοχής των λιμνών της Πρέσπας και νοερά το ακροατήριο έζησε στιγμές λες και βρισκόταν στα μέρη αυτά και άγγιξε τα νερά των λιμνών, άκουσε τις φωνές των αργυροπελεκάνων και συνομίλησε με τους Ακρίτες Έλληνες –που θα λέγαμε ό,τι επαναλαμβάνουμε πολλές φορές στη Μελβούρνη– ότι «φυλάγουν Θερμοπύλες».
Το οικοσύστημα της περιοχής χρειάζεται όντως την προστασία του, γιατί πολλοί μπορούν να το εκμεταλλευτούν για προσωπικούς λόγους και να καρπωθούν τα οφέλη του. Στο μέλλον, όμως, ίσως θα χαθεί για πάντα και αυτό θα είναι ένας θάνατος που θα επηρεάσει το μελλοντικό περιβάλλον ανεπανόρθωτα.
Αναφέρθηκαν πολλά στατιστικά στοιχεία, αλλά και ανθρώπινες ενέργειες που κατατάσσουν όλη την περιοχή σε ένα ιδανικό τόπο συνύπαρξης της φύσης και του ανθρώπου. Εξάλλου, ο σκοπός την ύπαρξης της Εταιρίας εξυπηρετεί το λόγο αυτό. Ήταν μία διάλεξη η οποία έδωσε την εικόνα ότι στην πρώτη πατρίδα μας υπάρχουν άνθρωποι που, πράγματι, πονούν τον τόπο μας και ενδιαφέρονται για αυτόν. Όλοι τους δεν θα θέλουν ποτέ να τον αφήσουν να εξαφανιστεί, αλλά να διατηρηθεί ο ίδιος για τις μελλοντικές γενεές και οι κάτοικοί του να μένουν εκεί όχι μόνο για τη συντήρησή του, αλλά και να τον κάνουν υποδειγματικό και να τον επισκέπτονται όχι μόνο σε έλληνες, αλλά και οι ξένοι.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
Ομολογώ ότι η δημόσια και υπέροχη αυτή ομιλία, θα έπρεπε να δοθεί σε ένα πολύ πιο μεγάλο και περιβαλλοντολογικά ευαίσθητο ακροατήριο το οποίο είμαι βέβαιος ότι υπάρχει εδώ στη Μελβούρνη. Η συμποσιακή και ακαδημαϊκή συζήτηση που ακολούθησε ήταν άκρως ενθαρρυντική και φρονώ ότι ο καλός σπόρος έπεσε και χωρίς άλλο θα πρέπει να δούμε καρπούς σύντομα.
Πώς μπορούμε να δείξουμε την ευαισθητοποιημένη μας αρωγή στους βόρειους αυτούς Ακρίτες μας; Πρώτα ας διαβάσουμε –να μελετήσουμε θα έλεγα– με πολλή προσοχή το άξιο έργο της Εταιρίας στην ιστοσελίδα της www.spp.gr και ας κάνουμε γνωστή την ύπαρξή της σε γνωστούς και φίλους μας, αλλά και τα παιδιά μας. Επίσης, όταν πάμε για διακοπές την επόμενη φορά στην Ελλάδα, περιβαλλοντικά ενήμεροι, ας επισκεφτούμε πρώτα τους ελληνικούς άγιους τόπους – ανάμεσά τους και τις λίμνες της Πρέσπας. Αξίζει να δούμε εδώ περίτρανα πώς ο άνθρωπος συνυπάρχει με τη φύση πολύ αρμονικά και θα υπάρχει έτσι και στο μέλλον με τη συνεργασία του.
