ΤΟ ξέσπασμα του COVID-19 δημιουργεί μια άνευ προηγουμένου αλλαγή στη ζωή των λαών ασκώντας τεράστια πίεση σε όλους τους τομείς της παγκόσμιας οικονομίας. Όλες οι χώρες ανά το κόσμο βιώνουν καθημερινά τις καταστροφικές συνέπειες αυτού του ιού, παρατηρώντας παράλληλα το δραματικό επαναπροσδιορισμό των συμβατικών και «συνηθισμένων» πρακτικών.
Υπό το φως των πρόσφατων ανακοινώσεων του Josh Frydenberg, πιστεύω ότι η Αυστραλία μπαίνει σε μια πορεία μακράς και δυνητικά οδυνηρής ύφεσης. Είμαι της άποψης ότι οι ζωές όλων των Αυστραλών πολιτών θα αλλάξουν αφού τίποτα δεν θα είναι ποτέ πια ίδιο ή τουλάχιστον ακόμα για πολύ καιρό. Πιστεύω ότι, δεδομένου των παρόντων συνθηκών και της συνολικής κατάστασης που βρίσκεται σε εξέλιξη, έχουμε μία περιορισμένη εικόνα σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στο συνολικό φάσμα της ανθρωπότητας, επομένως οι Αυστραλοί θα πρέπει να επιδείξουν ετοιμότητα και αποφασιστικότητα.
Είμαι πεπεισμένος ότι η Αυστραλιανή οικονομία βρίσκεται σε πολύ καλή θέση και έχει αρκετά αναπτυγμένα αντανακλαστικά έτσι ώστε να μπορέσει να ξεπεράσει όλες τις προκλήσεις και να διαχειριστεί τόσο τον άμεσο όσο και το μακροπρόθεσμο αντίκτυπο.
Πέραν από το ζήτημα του ελλείματος που θα απαιτήσει ισχυρή δημοσιονομική πειθαρχία, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον σίγουρα θα χρειαστούν μία σειρά από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και κοινωνικές ζυμώσεις.
Κοιτάζοντας τη πρόσφατη ιστορία της Αυστραλίας, ο Αυστραλιανός πληθυσμός δεν έχει βιώσει περιόδους ύφεσης τις τελευταίες δεκαετίες οπότε αναμένεται μία περίοδος αλλαγών, περικοπών και κοινωνικών πιέσεων. Ο συσχετισμός με την ελληνική χρηματοπιστωτική κρίση δε νομίζω ότι μπορεί να γίνει με όρους ιστορικά και πολιτικά ακριβείς.
Η Ελλάδα είχε να αντιμετωπίσει ένα υψηλό δημόσιο χρέος ακολουθώντας παράλληλα τις προσταγές του υπερεθνικού ρυθμιστικού και χρηματοοικονομικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι συζητήσεις σχετικά με το εμβόλιο αναδύονται παγκοσμίως, όπως είναι φυσιολογικό, προβληματίζοντας τη διεθνή ιατρική και επιστημονική κοινότητα. Παρ’ όλα αυτά ακόμα και αν το εμβόλιο χρησιμοποιηθεί άμεσα στη παγκόσμια σκηνή οι προκλήσεις και οι ραγδαίες επιπτώσεις σε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο θα είναι βαθιές και μακροχρόνιες.
Η Αυστραλία διαχειρίζεται τη συγκεκριμένη κρίση λαμβάνοντας υπόψιν το επιχειρηματικό και κοινωνικό μοντέλο της χώρας. Εάν στηριχθεί στην ποικιλομορφία που τη χαρακτηρίζει, στην ελεύθερη οικονομία της και στη πολυεπίπεδη αγορά της, θα μπορούσε να γίνει ένας ανταγωνιστικός κόμβος καινοτομίας, επιχειρηματικότητας και τεχνολογικών εξελίξεων που θα μπορεί να προάγει την υγειονομική ασφάλεια, τη περίθαλψη και τη πρόληψη.
Αυτό που δεν θα ήθελα να δω θα ήταν ένα καθεστώς «προστατευτισμού» και «εθνικοποίησης». Επιπλέον, ελπίζω ότι η Αυστραλία θα υιοθετήσει μια στρατηγική διαφοροποίησης που θα κινείται πέρα από την εξάρτηση από μια συγκεκριμένη οικονομία ή οικονομική ζώνη και θα ανοίξει τις πύλες στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Σίγουρα κάθε κρίση αποτελεί ταυτόχρονα μεγάλη ευκαιρία για αλλαγή. Νομίζω ότι το μεγαλύτερο μάθημα μέχρι στιγμής είναι ότι τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο και ότι δεν πρέπει να περιμένουμε επιστροφή στην προηγούμενη κανονικότητα.
Δεδομένου ότι η πανδημία έχει διαταράξει πραγματικά και μαζικά τις επιχειρήσεις και τους κοινωνικούς ιστούς σε παγκόσμιο επίπεδο, θεωρώ ότι είναι πλέον καιρός να προχωρήσουμε με μετασχηματιστικές πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα της ζωής.
Ο ελληνοαυστραλιανός πληθυσμός αποτελεί μια νευραλγική ραχοκοκαλιά της Αυστραλιανής οικονομίας και της κοινωνικής ζωής και θα ήθελα να δω πιο συγκροτημένες πρωτοβουλίες και παρουσία κατά τη διάρκεια αυτής της οικονομικής ύφεσης, ειδικά από τους νέους, καθώς και ισχυρότερους δεσμούς με την Ελλάδα.
*Ο Δρ. Δημήτριος Σαλαμπάσης είναι διευθυντής, ΠΜΣ Χρηματοοικονομικών Τεχνολογιών, επίκουρος Καθηγητής Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας του Swinburne University of Technology.
