Μετά το νέο ρεκόρ κρουσμάτων στη Βικτώρια, τα οποία ξεπέρασαν ακόμη και τα 500 σε ένα 24ώρο τις προηγούμενες ημέρες, έχουν δημιουργηθεί ερωτηματικά για το τι δεν πάει καλά, παρά την εφαρμογή περιοριστικών μέτρων.
Η καραντίνα που είχε εφαρμοστεί στην Πολιτεία κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας είχε διατηρήσει σταθερά χαμηλό τον αριθμό κρουσμάτων κορονοϊού και εν τελεί οδήγησε στη μείωσή τους.
Στα τέλη Μαρτίου τα περισσότερα κρούσματα σε ένα 24ώρο είχαν φτάσει έως 458, αλλά με τη συμβολή των μέτρων που τέθηκαν σε ισχύ, μέσα σε μερικές ημέρες είχαν μειωθεί κάτω από τα 100, μέχρι στις αρχές Ιουλίου, οπότε υπήρξε νέα έξαρση, η οποία μέχρι σήμερα δεν έχει περιοριστεί.
Με το νέο ρεκόρ κρουσμάτων στα 532, εν μέσω lockdown, όπως επεσήμανε το ABC, ειδικοί επιχειρούν να εξηγήσουν τι συμβαίνει.
Ειδικότερα, όπως ανέφερε σχετικά ο Dr Philip Russo, πρόεδρος του Australasian College of Infection Prevention and Control, θα περίμενε κανείς, μετά από δύο εβδομάδες σε καραντίνα και με υποχρεωτική πια τη χρήση μάσκας, τα κρούσματα να είναι πολύ χαμηλότερα.
«Ξεκάθαρα οι άνθρωποι δεν ακολουθούν τις οδηγίες και ίσως υπάρχει μία αίσθηση ότι δεν θα έχουν μεγάλο πρόβλημα αν ασθενήσουν», είπε ο Dr Russo, σημειώνοντας ότι «υπάρχει μία πραγματικά εμφανή ανυπακοή που επιδεικνύεται στα social media».
Ο ίδιος, δήλωσε στο ABC, ότι η χρήση μάσκας είναι θετική, αλλά υπάρχει και η πιθανότητα να δημιουργήσει μία ψευδή αίσθηση σιγουριάς και περισσότεροι να εξέρχονται της οικίας τους.
Υπενθυμίζεται ότι οι 4 λόγοι για να βγείτε από το σπίτι σας, αν κατοικείτε στη Μελβούρνη και το Mitchell Shire, είναι:
- Για αγορά τροφίμων και άλλων απαραίτητων αγαθών
- Για την παροχή φροντίδας, για λόγους συναισθηματικής συμπαράστασης ή για την αναζήτηση ιατρικής περίθαλψης.
- Για άσκηση (σε εξωτερικούς χώρους με ένα μόνον επιπλέον άτομο ή με μέλη του σπιτιού σας)
- Για εργασία ή εκπαίδευση, εάν δεν μπορείτε να εργασθείτε ή να σπουδάσετε από το σπίτι.
Σε σχέση με την «ανυπακοή» ο Dr Russo επεσήμανε πως η ουσία είναι στην τήρηση της κοινωνικής απόστασης, της υγιεινής και της παραμονής στο σπίτι.
Ακόμη, σημαντικός λόγος για τη μη μείωση των κρουσμάτων, τον οποίο αναγνωρίζει και η κυβέρνηση της Βικτώριας, είναι ότι πολλοί έχουν την οικονομική πίεση να πάνε για εργασία παρότι ασθενούν, αντί να εξεταστούν και να παραμείνουν εντός της οικίας τους.
Το πρόβλημα αυτό έχει αναδειχθεί ιδιαίτερα στις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων, ανέφερε πρόσφατα ο πρωθυπουργός, Daniel Andrews.
H κ. Julie Leask, κοινωνική επιστήμονας, με ειδίκευση στο risk communication και τη νοσηλευτική στο University of Sydney, σημείωσε στο ABC, πως η συμπεριφορά αυτή συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με το πόσο οικονομικά σταθεροί νιώθουν οι εργαζόμενοι αυτοί.
Η ίδια υπογράμμισε πως η εργασία στον τομέα Υγείας ενώ κάποιος ασθενεί αποτελούσε πρόβλημα ήδη πριν την πανδημία και δεν θα είναι εύκολο να επιλυθεί άμεσα.
Από την πλευρά της, η καθηγήτρια Mary-Louise McLaws, επιδημιολόγος, μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ότι τα περιοριστικά μέτρα και ειδικότερα αυτό της καραντίνας δεν εφαρμόστηκε στο βαθμό που χρειαζόταν.
«Αν θέσεις ανθρώπους σε lock down πρέπει πραγματικά να τους κρατήσεις εκεί, δεν τους αφήνεις να φύγουν», τόνισε στο ΑΒC.
Περιοριστικά μέτρα, σε μεγάλη κλίμακα, θα έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί εβδομάδες πριν στα σημεία όπου υπήρξαν κρούσματα, υποστήριξε η καθηγήτρια.
«Γνωρίζαμε ότι μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων ήταν μία περιοχή με σοβαρή υποαπασχόληση και πολύ προσωπικό που εργαζόταν σε διαφορετικές εγκαταστάσεις. Αν δεν το μάθαμε αυτό από την Τασμάνια, έπρεπε να το είχαμε μάθει από τη Νότια Νέα Ουαλία. Αλλά οι εργαζόμενοι αυτοί δεν ήταν υποχρεωμένοι να φορούν μάσκες αρχικά», τόνισε η ίδια.
Οι ειδικοί πάντως θεωρούν ότι το μέτρο της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας θα αποδώσει, αλλά είναι ακόμη νωρίς, καθώς τέθηκε σε ισχύ από το ξημέρωμα της 23ης Ιουλίου.
Επίσης σημειώνουν ότι αν δεν είχαν ληφθεί περιοριστικά μέτρα η κατάσταση θα ήταν ακόμη χειρότερη και συνιστούν συμμόρφωση με τις οδηγίες και υπομονή, καθώς ακόμη και στις περιπτώσεις που υπάρχει μικρή πιθανότητα για έξαρση μίας πανδημίας όταν έχεις λίγα κρούσματα, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί.