Οι προκλητικές δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού της Αυστραλίας Tony Abbott, για την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας σε ομιλία του στο Λονδίνο, όπου βρίσκεται ως εμπορικός απεσταλμένος, προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις σε όλους τους κύκλους, με αποτέλεσμα να αποστασιοποιηθεί ακόμα και η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστραλίας από τις αμφιλεγόμενες απόψεις του.
Στην ομιλία του στο Λονδίνο, σε φόρουμ ανταλλαγής απόψεων, ο πρώην Φιλελεύθερος πρωθυπουργός, καταφέρθηκε ενάντια στους “δικτάτορες της υγείας” στην Αυστραλία, λέγοντας συγκεκριμένα ότι το οικονομικό κόστος του lockdown, είναι τέτοιο που θα έπρεπε οι οικογένειες να αφήσουν τους ηλικιωμένους συγγενείς τους να πεθάνουν από τον κορονοϊό, και να επιτρέψουν στη φύση να κάνει τον κύκλο της.
Ισχυρίστηκε ότι στοιχίζει $200.000 στην κυβέρνηση της Αυστραλίας, ένας επιπλέον χρόνος ζωής του ηλικιωμένου, ένα ποσό σημαντικά υψηλότερο από αυτό που θα ξόδευε η κυβέρνηση για την επένδυση σε φάρμακα σωτήρια για τη ζωή.
Εξήγησε, επίσης, ότι οι κυβερνήσεις άλλαξαν τον στόχο τους. Από εκεί που ο σκοπός τους ήταν να συγκρατήσουν τον ιό ώστε να μην επιβαρυνθούν τα νοσοκομεία και το Σύστημα Υγείας της χώρας, «τώρα εστιάζουν στο να σώσουν κάθε ζωή με όποιο κόστος».
«Κάτω από αυτό το κλίμα του φόβου είναι δύσκολο για τις κυβερνήσεις να θέσουν το ερώτημα “Πόσο αξίζει μια ζωή”, γιατί κάθε ζωή είναι πολύτιμη, και κάθε θάνατος θλιβερός, αλλά αυτό δεν έχει σταματήσει ποτέ τις οικογένειες να επιλέγουν να κάνουν τη ζωή των ηλικιωμένων συγγενών τους όσο πιο άνετη γίνεται και να αφήσουν τη φύση να κάνει τον κύκλο της».
Δήλωσε ακόμα ότι η Αυστραλία δεν υποφέρει μόνο από τη συστηματική διακοπή και επανεκκίνηση της οικονομίας της, αλλά υποφέρουν και οι νέοι άνθρωποι που βλέπουν τη ζωή τους να διακόπτεται και να χάνουν τη δυνατότητα να λάβουν προσωπικά την ευθύνη για τη ζωή τους.
Καθώς ακόμα δεν υπάρχει εμβόλιο, «πρέπει κάποια στιγμή να πάρουμε απόφαση ότι θα ζήσουμε με τον ιό».
«Κάθε μέρα που περνάει, κινδυνεύουμε να καθιερώσουμε μία νέα κανονικότητα» δήλωσε ο κ. Abbott και πρόσθεσε ότι «ο φόβος μην αρρωστήσουμε, μας σταματάει από το να αισθανόμαστε πραγματικά ζωντανοί», κατηγορώντας τα ΜΜΕ ότι προκαλούν υστερία γύρω από τον ιό.
Στο στόχαστρο των κατηγοριών του ήταν η πολιτειακή κυβέρνηση Daniel Andrews της Βικτώριας, και η πολιτική του να κλείσει στα σπίτια 5,5 εκατομμύριο κατοίκους της Μελβούρνης, απαγορεύοντας την κυκλοφορία στου δρόμους τις βραδινές ώρες.
«Μετά από έξι μήνες ήρθε η ώρα να χαλαρώσουν τα μέτρα και να αφήσουμε το κάθε άτομο να πάρει πάνω του προσωπικά την ευθύνη και να αποφασίσει ο ίδιος κατά πόσο θα διακινδυνέψει την υγεία του στον κορονοϊό».
