Η ομογενής Ειρήνη Παρασκευά στην ομάδα διευθυντών της Jarden Αυστραλίας

Η ομογενής Ειρήνη Παρασκευά (Reeny Paraskeva), αναλαμβάνει καθήκοντα Managing Director & Head of General Industrials στην Jarden Αυστραλίας, καθώς η ανεξάρτητη εταιρία επενδύσεων και συμβουλευτικής της Νέας Ζηλανδίας επεκτείνει τις δραστηριότητές της.

Η κυρία Παρασκευά, κόρη της Ανθούλας και του Πολ Παρασκευά -με καταγωγή από την Λευκάδα και την Κύπρο, αντίστοιχα- επιστρέφει από τις ΗΠΑ, όπου διετέλεσε Managing Director στην UBS Νέας Υόρκης.

Η καριέρα της στο investment banking ξεκίνησε από την UBS και την Goldman Sachs στην Αυστραλία και η ομογενής μετρά πλέον πάνω από 15 χρόνια εμπειρίας στους τομείς General Industrials, Healthcare, Consumer Products, Retail, Media και Technology.

Εκτός από τη συμβουλευτική, η κυρία Παρασκευά ηγήθηκε της ομάδας Consumer Products & Retail ECM στη Νέα Υόρκη, ενώ πιο πρόσφατα ήταν υπεύθυνη για τη διεύρυνση των υπηρεσιών προς ταμεία διαχείρισης ιδιωτικών κεφαλαίων.

Διαθέτει διεθνή εμπειρία, διευρυμένο δίκτυο επαφών παγκοσμίως και βαθιά γνώση των βασικών επενδυτικών προϊόντων τραπεζικής.

ΤΙ ΔΗΛΩΣΕ Η ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ  

Η κυρία Παρασκευά μίλησε στον «Νέο Κόσμο» για τα νέα της καθήκοντα, στην κατάσταση στην οικονομία εν μέσω της πανδημίας, αλλά και το πόσο σημαντική είναι η ελληνική κληρονομιά στη ζωή της.

Επεσήμανε ότι νιώθει τυχερή που επέστρεψε στην Αυστραλία με την οικογένειά της -τον σύζυγό της, που επίσης είναι Αυστραλός πολίτης και τα δυο τους παιδιά, την 3,5 ετών κόρη τους και τον 8 μηνών γιο της- σε αυτή τη συγκυρία.

Ανέφερε ότι αν γίνει μία σύγκριση με το τι συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο, η Αυστραλία, τα έχει πάει πολύ καλύτερα στην αντιμετώπιση της κρίσης, υγειονομικά, αλλά και οικονομικά.

Σε σχέση με τις ΗΠΑ δε, όσον αφορά στη στήριξη στους πολίτες, τόνισε πως «το σύστημα στην Αμερική, το οποίο δεν προσφέρει κάποιο ‘δίχτυ ασφάλειας’, όπως η Αυστραλία. «Εκεί είσαι μόνος» αν κάτι πάει στραβά, δήλωσε.

«Αλλά, ξέρετε είναι και υπέροχη. Περάσαμε πολύ όμορφα εκεί. Ήμουν πολύ τυχερή που εργαζόμουν σε μία εταιρία που υποστήριζε τους εργαζομένους της», είπε.

ΟΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ Η ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ

Η πρώτη επαφή με τα Οικονομικά, έγινε… τυχαία, όπως είπε η κυρία Παρασκευά. Μετά από ένα πρώτο πτυχίο στις Τέχνες στο Melbourne University, αποφάσισε ότι θέλει να συνεχίσει τις σπουδές της στα Οικονομικά.

Το 2005, ήταν πολύ δημοφιλή το investment banking για όσους είχαν σχετικό πτυχίο. Έκανε αιτήσεις για εργασία και βρέθηκε στην UBS της Μελβούρνης.

«Δεν είχα κάνει πολύ έρευνα…αλλά στην πορεία ανακάλυψα ότι είναι πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά…μαθαίνεις, αποκτάς εμπειρία», σημείωσε.

Έκανε λόγο για σκληρή εργασία, «αλλά με πολλές ευκαιρίες…. Πάντα έβρισκα την εργασία μου αρκετά ανταποδοτική». «’Κόλλησα’ και πάνε πλέον 15 χρόνια. Είναι αρκετά εκπληκτικό», είπε.

Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΤΥΠΩΝ

«Είχα ίση αντιμετώπιση με τους άντρες στην τάξη μου, είχα ευκαιρίες, ενώ στην εργασία μου πήρα τις προαγωγές και το μισθό που άξιζα, δίκαια», σχολίασε. Στην τραπεζική, είπε, υπάρχει πραγματική αξιοκρατία. «Όσο πιο καλά αποδίδεις, τόσο περισσότερες ευκαιρίες έχεις».

Επεσήμανε πάντως ότι το μεγαλύτερο ζήτημα σε σχέση με το φύλο, όπως συχνά αναφέρεται και στα ΜΜΕ, είναι ότι «καθώς προχωράς την καριέρα σου εντός μία εταιρίας, και όσο αποκτάς χρόνια εμπειρίας, υπάρχουν όλο και λιγότερες γυναίκες σε υψηλές θέσεις ευθύνης…Η πρόκληση γίνεται μεγαλύτερη».

Όσο προχωράς, υπάρχει μια «έλλειψη εκπροσώπησης». «Δεν υπάρχουν τα πρότυπα, να ταυτιστείς, να θέλεις να μοιάσεις. Είναι λιγότερα ή δεν υπάρχουν», είπε.  Υπογράμμισε ωστόσο ότι καταγράφεται μία αλλαγή, έστω και αργά.

Σε σχέση με την άδεια μητρότητας, σημείωσε ότι υπάρχουν κάποιες δυσκολίες. «Πρόκειται για μία δουλειά, χωρίς τέλος. Απαιτητική. Αν φύγεις για λίγο, επιστρέφοντας από την άδεια, είναι πιο δύσκολο να επανακτήσεις το ρυθμό».

Η UBS στη Νέα Υόρκη είπε, ήταν πολύ υποστηρικτική για την ίδια. Δημιουργήθηκαν κάποιες διαφορετικές δομές, προσαρμοσμένες στις ανάγκες της.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

«Σχεδιάζαμε να πάμε για 2 χρόνια (στη Νέα Υόρκη), αλλά τελικά καθίσαμε σχεδόν 10», είπε, εξηγώντας ότι υπήρχαν οι επαγγελματικές ευκαιρίες εκεί, για την ίδια και το σύζυγό της, ο οποίος ασχολείται με το infrastructure investing.

Έχοντας άδεια μητρότητας, καθώς τον Ιανουάριο του 2020 γέννησε το δεύτερο παιδί της, σχεδίαζαν κάποια στιγμή την επιστροφή τους στην Αυστραλία.

Αλλά η κρίση με τον κορονοϊό επιδεινωνόταν. Αποφάσισαν να έρθουν στη Μελβούρνη τον Μάρτιο. «Περιμέναμε ότι θα γυρίσουμε στις ΗΠΑ, αλλά η κρίση χειροτέρευε…Μου προσφέρθηκε η εργασία στην Jarden και έτσι έγινε ακόμη πιο λογικό να μείνουμε εδώ», είπε η κυρία Παρασκευά.

«Σκεφτόμασταν ένα καλύτερο μέρος για να μεγαλώσουμε τα παιδιά. Μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Ενθουσιάστηκα! Αποφασίσαμε να μείνουμε και οι γονείς είναι πολύ-πολύ χαρούμενοι», πρόσθεσε και επεσήμανε: «Θα πάμε στο Σίδνεϊ για τη δουλειά, έτσι δεν είναι 100% ικανοποιημένοι. Αλλά τους λέω να μην παραπονιούνται πολύ, επειδή είναι μόλις μία ώρα πτήση, όχι 24 όπως αν θα ήμασταν στις ΗΠΑ».

Η αδερφή της, Μιράντα (Μυροφόρα), που είναι γιατρός, πνευμονολόγος, είναι στη Δυτική Αυστραλία, αυτή τη στιγμή, αλλά αναμένεται επίσης να επιστρέψει στη Μελβούρνη σε κάποιους μήνες. Η Ανθούλα και ο Πολ Παρασκευάς είναι πολύ ενθουσιασμένοι να έχουν και τα δύο τους παιδιά κοντά και όλα τα εγγόνια, να έχουν την ευκαιρία να τα βλέπουν να μεγαλώνουν.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η κυρία Παρασκευά σε σχέση με την οικονομία είπε ότι αν κάποιος δει τι συμβαίνει ανά τον Κόσμο, αφήνοντας για λίγο κατά μέρους τι συνέβη στη Βικτώρια, η Αυστραλία είναι εμπρός ως προς την ενίσχυση της οικονομίας της με σημαντικά πακέτα στήριξης για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες.

Το μεγαλύτερο ερωτηματικό, σημείωσε, είναι σε τι κατάσταση θα βρίσκεται η οικονομία όταν σταματήσει η κρατική ενίσχυση, ειδικά στη Βικτώρια μετά το παρατεταμένο lockodown.

Η ανάκαμψη, εκτιμά η ίδια, θα έχει σχήμα «V», δηλαδή θα είναι το ίδιο ταχεία όσο η επιδείνωση, καθώς δεν πρόκειται για μία «συστηματική ύφεση», αλλά για μία «προσωρινή μετατόπιση».

Σημαντικό ρόλο, τόνισε, θα παίξει η ανακάλυψη του εμβολίου, μίας θεραπείας ή έστω καλύτερες εξετάσεις με άμεσα αποτελέσματα, ώστε να αλλάξει η συγκυρία και ως προς τα ταξίδια.

Υπογράμμισε ότι υπήρχε μία ανάπτυξη αρκετών ετών. Κάποια στιγμή, θα γινόταν μία διόρθωση. Η πανδημία επιτάχυνε τη διαδικασία, εκτίμησε η κυρία Παρασκευά, αναφέροντας ότι δεν υπάρχουν σημαντικά δομικά προβλήματα στην οικονομία.

Προέβλεψε πάντως ότι θα πάρει χρόνο να «επουλωθούν οι πληγές» και τόνισε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ενίσχυση της οικονομίας δεν είναι «δωρεάν», καθώς «κάποια στιγμή θα πρέπει να ξεπληρώσουμε».

Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά υπάρχει αισιοδοξία, δήλωσε, σημειώνοντας ότι «πλησιάζουμε στο ‘άνοιγμα΄ και στη Βικτώρια».

ΓΙΑ ΤΗ JARDEN

Μιλώντας για την Jarden, η κυρία Παρασκευά, επεσήμανε ότι η εταιρία θέλει να αποκτήσει ηγετική και εκτεταμένη παρουσία στην Αυστραλία, ως εκ τούτου δημιουργείται μία ισχυρή ομάδα, με διεθνή εμπειρία.

H Jarden, είπε, είναι ιδιωτική εταιρία συμβούλων επενδύσεων και ως ανεξάρτητη μπορεί να έχει πιο προσωπική σχέση με τους πελάτες της και διαφοροποιημένες προσφορές σε σχέση με τις μεγάλες τράπεζες όπως η UBS και η Goldman Sachs.

«Το investment banking, έχει βάση τον άνθρωπο, η επιτυχία του εξαρτάται από την ικανότητα των προσώπων και των συμβουλών που παρέχουν στους πελάτες», εξήγησε, προσθέτοντας ότι πρωταρχικός στόχος είναι η οικοδόμηση εμπιστοσύνης.

«Προσπαθούμε να φτιάξουμε την καλύτερη ομάδα», τόνισε η κυρία Παρασκευά, ώστε να προσφέρεται πλήρες πακέτο υπηρεσιών στους πελάτες, αλλά και να είναι δυνατή η προσαρμογή στις ανάγκες του κάθε ένα από αυτούς χωριστά, ώστε να «δημιουργηθούν μακροχρόνιες σχέσεις εμπιστοσύνης, με επιτυχίες».

ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΥΠΑ

Μπορεί οι γυναίκες σε υψηλές θέσεις ευθύνης να μην είναι πολλές -ακόμη- στον κλάδο της κυρίας Παρασκευά, ωστόσο η ίδια έχει τα δικά της πρότυπα, εδώ και χρόνια: Τους γονείς της.

«Ο πατέρας μου, Πολ, έχει γεννηθεί στην Αυστραλία. Η μητέρα μου, Ανθούλα, ήρθε μετανάστρια, μικρό παιδί. Εγώ και η αδερφή μου, μεγαλώσαμε κοντά και στους παππούδες μας. Πήγαινε στο ελληνικό σχολείο κάθε Σάββατο», είπε.

Οι γονείς της, παρά τις δυσκολίες που είχαν να αντιμετωπίσουν, ξεκίνησαν τις δικές τους επιχειρήσεις. «Ήταν πολύ μεγάλη έμπνευση για εμάς, πραγματικά ισχυρά πρότυπα» επεσήμανε η κυρία Παρασκευά. «Μας μεγάλωναν έχοντας παράλληλα τις δουλειές τους. Η μητέρα μου ήταν στα 20 της χρόνια νομίζω. Νομίζω και οι δυο μας (η ίδια και η Μιράντα) επηρεαστήκαμε σημαντικά από τη μητέρα μας και τις οικογενειακές αξίες, την εργασιακή ηθική και τη φιλοδοξία τους, να πετύχουν».

«Οι γονείς του πατέρα μου ζούσαν δίπλα σε εμάς στο Carlton. Περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί τους. Κάθε Σαββατοκύριακο πηγαίναμε και στο Box Hill, για να επισκεφτούμε τους γονείς της μητέρας μου..Ο (ελληνικός) πολιτισμός, η κληρονομιά, η θρησκεία, ήταν πολύ βασικά στις ζωές μας μεγαλώνοντας», πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας: «Έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις, ειδικά από τον εορτασμό εορτών…Είναι πολύ-πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, που ήδη διδάσκουμε στην κόρη μου».

«Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενη που τα παιδιά μου θα έχουν την εμπειρία αυτή» να μεγαλώνουν κοντά στους παππούδες τους, επεσήμανε η κυρία Παρασκευά και τόνισε. «Ήταν δύσκολο για εμένα όταν ήμουν μακριά και δε θα μπορούσαν να περάσουν τον ίδιο χρόνο που είχα κι εγώ με τους δικούς μου παππούδες. Είναι σπουδαίο».