Κομψότερος όσο ποτέ, σοφότερος κατά πολύ των σύγχρονων μεγάλων πολιτικών κεφαλών, ο πρώην πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Μπομπ Χόουκ, κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις επιχειρώντας μια πρωτοφανή ανατομία στο πολιτικό σώμα της χώρας.
Κατ’ αρχήν, προτείνει κατάργηση των Πολιτειών, ώστε να επιτευχθεί ένα πιο σύγχρονο και λειτουργικό σύστημα διακυβέρνησης, καλώντας συγχρόνως τους πολιτικούς, τους επιχειρηματίες και τα εργατικά συνδικάτα να συνεργαστούν στενά προκειμένου να επιτύχουν μια μεταρρύθμιση που θα αποβλέπει στο εθνικό όφελος.
Πριν αναλύσει την πρότασή του, θα τονίσει ότι ‘είναι εκεί για να τον ενοχλεί διά παντός, το ότι δεν κατόρθωσε, ως πρωθυπουργός, να επιτύχει μια συμφωνία εθνικού χαρακτήρα αναφορικά με «τα δικαιώματα γης» των αυτόχθονων, κι αυτό εξαιτίας των αντιρρήσεων του τότε Εργατικού πρωθυπουργού Δυτ. Αυστραλίας, Μπράιαν Μπερκ.
«Σίγουρα θα μπορούσαμε να είχαμε επιτύχει περισσότερα αν δεν υπήρχαν οι πολιτείες, δεδομένου ότι κάθε μία είχε διαφορετική θέση επί του θέματος. Υπήρχε ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα με τη Δυτ. Αυστραλία. Ενώ οι άλλες Πολιτείες είχαν λίγο–πολύ συμφωνήσει σ’ ένα γενικό πλαίσιο, στη Δυτ. Αυστραλία, το θέμα αυτό, έγινε αντικείμενο πολιτικών αντιπαραθέσεων και δεν ήταν δυνατόν να προχωρήσει. Η μεγάλη τροχοπέδη προερχόταν από την πλευρά των συντηρητικών.
«Αναμφίβολα θα είμαστε καλύτερα χωρίς τις Πολιτείες, είπε, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξη που έδωσε σε ημερήσια εφημερίδα, με την ευκαιρία της δημοσιοποίησης ντοκουμέντων από τα δύο πρώτα χρόνια της πρωθυπουργίας του.
Έχουμε ένα κυβερνητικό σύστημα το οποίο επινόησαν οι Άγγλοι εξερευνητές πριν 200 χρόνια. Με το χάρτη της Αυστραλίας μπροστά τους χάραξαν γραμμές και είπαν ‘έτσι πρέπει να κυβερνάται η χώρα’. Αν συγκροτούσε κάποιος το διακυβερνητικό σύστημα της Αυστραλίας σήμερα, αυτό που έχουμε σήμερα είναι το τελευταίο που θα επιχειρούσε».
Φυσικά, για τους γνωρίζοντες, το θέμα της κατάργησης των Πολιτειών και της συγκρότησης ενός ενιαίου πολιτικού και διακυβερνητικού συστήματος, είναι κάτι που απασχολούσε τον Χόουκ, όταν ακόμη ήταν πρόεδρος του ACTU και το είχε εκφράσει το 1979 σε επίσημη ομιλία του.
Στη δημοσιοποίηση των κοινοβουλευτικών ντοκουμέντων της περιόδου 1984–1985, συμπεριλαμβάνονται και στοιχεία από τις εκλογές κατά τις οποίες το Εργατικό Κόμμα κέρδισε μεν αλλά μόνο με πλειοψηφία 16 εδρών, αντί των 25 που είχε προεκλογικά, παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των κοινοβουλευτικών εδρών είχε αυξηθεί από 125 σε 148.
Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ
Ως τη χειρότερη περίοδο της ζωής του, χαρακτηρίζει ο πρώην πρωθυπουργός την προεκλογική αυτή εκστρατεία, αποκαλύπτοντας δύο οδυνηρά περιστατικά. Το ένα συνέβη όταν σε φιλική συνάντηση κρίκετ των πολιτικών με δημοσιογράφους, το μπαλάκι χτύπησε τα γυαλιά του τα οποία θρυμματίστηκαν και τα γυαλιά μπήκαν μέσα στα μάτια του. «Σε όλη τη διάρκεια της εκστρατείας υπέφερα από τρομερούς πόνους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, πληροφορήθηκα για το πρόβλημα εξάρτησης που είχε η κόρη μου από την ηρωίνη. Ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου» θα πει σήμερα ο πρώην πρωθυπουργός. Πολλοί θα θυμούνται ότι μίλησε γι’ αυτό το πρόβλημα δημόσια, κλαίγοντας μπροστά στις κάμερες.
ΜΕ ΖΗΛΕΥΕ Ο ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΣ
Σε αποκόμματα εφημερίδων της περιόδου αυτής διαγράφεται καθαρά η αντιπάθεια και η βαθιά εχθρότητα που είχε δημιουργηθεί μεταξύ των δύο κορυφαίων συνεργατών της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού, Μπομπ Χόουκ, και του θησαυροφύλακα, Πολ Κίτινγκ.
Σε άρθρο που αναφέρεται στις επιφυλάξεις που είχε ο πρωθυπουργός για τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις που πρότεινε ο Πολ Κίτινγκ, ο τελευταίος σημειώνει, στο περιθώριο, όπως συνήθιζε: «O μπάσταρδος έκανε το παν για να αποτύχει το σχέδιό μου».
Ερωτηθείς σήμερα ο πρώην πρωθυπουργός, αν ίσχυε ένας τέτοιος ισχυρισμός θα πει ότι «πρόκειται για εντελώς bullshit και μεγάλο ψέμα», πρόσθεσε, δε, ότι τον «λυπάται το φτωχό μπάσταρδο».
Μετά την ανταλλαγή των παραπάνω «αβροτήτων», ο Πολ Κίτινγκ, θα πει: «Mε τον Μπομπ συμφωνούσαμε στις βασικές αρχές του σχεδίου της φορολογικής μεταρρύθμισης. Μετά, όμως, τη συνάντηση κορυφής επί του θέματος αυτού, άλλαξε ριζικά ψυχολογία και ήθελε με κάθε τρόπο να το αποφύγει».