ΑΜΕΣΩΣ μετά από την είδηση της εισβολής του Αζερμπαϊτζάν στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), με την ποικιλότροπη στήριξη της Τουρκίας υπήρξαν πληροφορίες σχετικά με τον βομβαρδισμό κατοικημένων περιοχών από το Αζερμπαϊτζάν.
Η Τουρκία έχει τη θεωρία για το Αζερμπαϊτζάν “δυο κράτη ένα έθνος”, ενώ ο Ερντογάν κάλεσε τον αρμενικό λαό να εξεγερθεί ενάντια στην κυβέρνησή του (!) ισχυριζόμενος ότι οι Αρμένιοι είναι η μεγαλύτερη απειλή κατά της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή, τόνισε και επισημαίνει διαρκώς ότι “οι Τούρκοι είναι δίπλα-δίπλα με τους αδελφούς (του Αζερμπαϊτζάν εν προκειμένω) όπως πάντα”.
Ο Μουχαρέμ Ιντζέ, υποτίθεται αντίπαλος του Ερντογάν στις λεγόμενες προεδρικές εκλογές, έγραψε πως “η καρδιά μου, η ψυχή μου και οι προσευχές μου, είναι όλες μαζί με το Αζερμπαϊτζάν. Καταδικάζω έντονα την επιθετικότητα της Αρμενίας που απειλεί τη σταθερότητα της περιοχής.
Η Τουρκική Δημοκρατία είναι δίπλα-δίπλα στο Αζερμπαϊτζάν, ενάντια στην παράνομη κατοχή και επιθετικότητα της Αρμενίας και πρέπει μάλιστα να εντείνει αυτήν τη στάση”.
Στο ίδιο κλίμα και ο Οζγκιούρ Οζέλ-επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κεμαλικού κόμματος που καταδίκασε ” τις επιθέσεις της Αρμενίας στο Αζερμπαϊτζάν”, αλλά και ο επίσης Κεμαλιστής δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και υποτίθεται αντίπαλος του Ερντογάν, Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος ανέφερε ότι ” καταδικάζω την επίθεση της Αρμενίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ που προκάλεσε απώλειες πολιτών.
Εύχομαι το έλεος του Αλλάχ σε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους. Εκφράζω τα συλλυπητήριά μου στην αδελφική και φίλη χώρα του Αζερμπαϊτζάν”.
Το ίδιο έπραξε και η Μεράλ Ακσενέρ αρχηγός ενός μικρού κόμματος της αντιπολίτευσης που δήλωσε ότι “όπως πάντα, είμαστε δίπλα στο Αζερμπαϊτζάν μας ” και βεβαίως ο εταίρος του Ερντογάν στην κυβέρνηση Ν. Μπαχτσελί, επικεφαλής των Ναζί “Γκρίζων Λύκων”.
Είναι πρόδηλο ότι η τουρκική πολιτική υπό τον Ερντογάν, αλλά και για την αποκαλούμενη αντιπολίτευση, κινείται στον παντουρανισμό- παντουρκισμό, τον εθνικισμό, το φασισμό και τον επεκτατισμό του “Στρατηγικού Βάθους” και της “Γαλάζιας Πατρίδας”.
Κράτος, παρακράτος, κόμματα, στρατός, δομές, θρησκευτικοί λειτουργοί στην υπηρεσία της υλοποίησης του σχεδιασμού. Μετά τον αγώνα του για την Αγία Σοφία ο Ισμαήλ Καραγκιούλ που προέρχεται από την ισλαμική πτέρυγα των μέσων ενημέρωσης κάνει έκκληση για “έναν πύραυλο στο κέντρο του Ερεβάν”!
Για διάφορους λόγους, τόσο η κυβέρνηση όσο και η λεγόμενη αντιπολίτευση, βγάζουν μίσος εναντίον των Αρμενίων και της Αρμενίας, εναντίον των Ελλήνων και της Ελλάδας, ως συστατικό στοιχείο της ταυτότητας που οικοδομήθηκε πάνω στη Γενοκτονία τους. Η οποία παρεμπιπτόντως συνεχίζεται.
Έτσι η Αρμενία και η Ελλάδα είναι τα δύο κακά για την τουρκική ε πολιτική. Το μίσος εναντίον Αρμενίων και Ελλήνων ήταν καθοριστικό για την οικοδόμηση της σύγχρονης τουρκικής ταυτότητας και επομένως αυτό που ονομάζεται Τουρκικό κράτος.
Ως αποτέλεσμα η χρήση των συγκρούσεων στο Αζερμπαϊτζάν ως δικαιολογία για στόχευση των Αρμενίων ή οι κατάρες κατά των Ελλήνων λόγω του ανταγωνισμού στην ανατολική Μεσογείου, είναι τα τυπικά αντανακλαστικά, από το φασιστικό κεμαλικό δόγμα μέχρι τις τουρανικές- ρατσιστικές ιδέες.
Η στόχευση Αρμενίων και Ελλήνων, είναι επωφελής τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
“Ο τουρκικός κόσμος από την Αδριατική Θάλασσα έως το Σινικό Τείχος της Κίνας” και στη συνέχεια «οθωμανική περιοχή επιρροής, η πολιτική άρνησης της Γενοκτονίας, η “Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα στο Αιγαίο”, είναι τα συνθήματα και οι άξονες της πολιτικής αυτής.
Το αντιαρμενικό- ανθελληνικό συναίσθημα δεν είναι θέμα μόνο σε ορισμένους πολιτικούς κύκλους στην Τουρκία, αλλά είναι σαν καρκίνος στην τουρκική κοινωνία.
Στην πολιτική διαμόρφωση ο Έλληνας και ο Αρμένιος είναι η ραχοκοκαλιά της ταυτότητας και το αίσθημα του ανήκειν στην Τουρκία.
Είναι η βάση πάνω στην οποία οικοδομήθηκε ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, ο φασισμός, ο επεκτατισμός, είναι η Γενοκτονία που δε σταμάτησε αλλά συνεχίζεται στο Αρτσάχ, στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στη Θράκη.
