Τα ταξί της Βικτώριας εξακολουθούν να είναι η ντροπή της ωραίας πράσινης και πολυπολιτισμικής, κουλτουριάρας Πολιτείας μας, χωρίς η …Πολιτεία να κουνά το μικρό της δαχτυλάκι για να κάνει κάτι που θα βάλει τέλος στη μακρά, επαίσχυντη πορεία των οδηγών ταξί. Δεν είναι όλοι σ’ αυτή την κούρσα, είναι όμως πάρα πολλοί για να αδιαφορήσουμε και να ευχηθούμε «όλα να πάνε καλά», κάθε φορά που αναγκαζόμαστε να πάρουμε ταξί.

Φόβος και τρόμος έχει καταντήσει για πολλούς συμπολίτες μας η ιδέα να μπουν σε ταξί αυτές τις μέρες. Στη δημοσιότητα έρχονται περιστατικά που σε κάνουν να φρικιάς – και σα να μην έφτανε αυτό και ο πλέον αδαής μπορεί να αντιληφθεί ότι τα στοιχεία που καταγράφονται δεν είναι παρά μία μικρή ένδειξη του τι πραγματικά συμβαίνει. Είναι η κορυφή του παγόβουνου που κρύβει πολλά. Οι περισσότεροι από μας θα τα έλεγαν «αίσχη».

ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Για την «κορυφή του παγόβουνου», δεν έχουμε λόγους να αμφιβάλουμε… Γιατί, οι περισσότεροι παθόντες, ιδιαίτερα οι νεομετανάστες – και όχι μόνο – δεν τρέχουν να καταγγείλουν τον ταξιτζή κάθε φορά που τους υπερχρεώνει ή …κοιμάται στο τιμόνι, στα κόκκινα φανάρια.

Δεν λέμε τίποτε για τις περιπτώσεις που οδηγοί ταξί έχουν βιάσει γυναίκες – περίπου μία το 15ήμερο, από εκείνες που έχουν κάνει καταγγελία. Πόσες άλλες, όμως, είναι που, από ντροπή, φόβο, σοκ ή άγνοια, έχουν κλείσει το στόμα τους;

Τριτοκοσμικές εικόνες έρχονται στην αντίληψή μας, όχι μόνο ως επιβάτες, αλλά και ως απλοί παρατηρητές. Οδηγοί που αλλάζουν γραμμές απροειδοποίητα, που ξεφυτρώνουν μπροστά σου, από το πουθενά και αν δεν έχεις γρήγορα αντανακλαστικά την… έβαψες, που «πηδάνε» τις ουρές στο αεροδρόμιο γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τους κανονισμούς, για να αναφερθούμε στα πλέον οφθαλμοφανή, όχι όμως και τα πιο επικίνδυνα, όπως είναι οι βιασμοί, η κακοποίηση επιβατών, η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών, ο ύπνος πάνω στο τιμόνι.

Ήδη, αναφέραμε την περασμένη Πέμπτη, ότι ο φάκελος της ντροπής περιέχει 2.567 καταγγελίες, έκτοτε, όμως, προστέθηκαν και άλλα, γεγονός που δείχνει ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο. Σε μια σύντομη επανάληψη, να πούμε ότι γίνονται πάνω από 50 καταγγελίες την εβδομάδα στη Γενική Διεύθυνση Ταξί της Βικτώριας.

Από τα περιστατικά των τελευταίων ημερών αναφέρεται η περίπτωση γυναίκας που τής έγινε πρόταση από τον ταξιτζή «να πληρώσει με σεξ», αντί για χρήματα. Ή αυτό όπου ένας νέος που δεχόταν άγρια χτυπήματα από οδηγό ταξί στις 5.30 το πρωί και την εικόνα είδε περαστική γυναίκα που έτρεξε να βοηθήσει τον νεαρό. Ή οδηγός που κοιμόταν στο τιμόνι και όταν τού είπε κάτι ο τρομοκρατημένος επιβάτης… μόνο που δεν έφαγε ξύλο, μαζί με την εξήγηση ότι «δουλεύει 15 ώρες». ‘Η οδηγός που έμπαινε στην αντίθετη ζώνη και έκανε μανούβρες για ν’ αποφύγει την κατά μέτωπο σύγκρουση, τρομοκρατώντας την επιβάτιδα που μετέφερε. Ή ένας τυφλός που εκδιώχτηκε με τον σκύλο οδηγό του από τουλάχιστον 9 ταξί.

Αυτά είναι μερικά από τα τελευταία περιστατικά που έρχονται στην επιφάνεια, με τον κόσμο να έχει κυριολεκτικά αγανακτήσει μ’ αυτήν την κατάσταση και να ζητά από την Πολιτεία να επέμβει, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ με έργα. ΟΙ συστάσεις δεν φαίνεται να έχουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Στην ουσία, αν κρίνει κανείς από τις εξελίξεις, σίγουρα πέφτουν στο κενό!

ΑΜΑΥΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Μέσα σ’ όλη αυτήν την ασχήμια της κατάστασης, τη δυσοσμία – στην κυριολεξία – που αποπνέει ο χώρος των ταξί σήμερα, υπάρχουν και τα αθώα θύματα. Εκείνοι δηλαδή που είναι από καλοί μέχρι άψογοι στη δουλειά τους και θέλοντας και μη, τούς παίρνει και αυτούς η μπόρα. Για να χρησιμοποιήσω μια εύστοχη – λόγω των πυρκαγιών στην Αττική ρήση – «κοντά στο ξηρό, καίγεται και το χλωρό».

Από την κατηγορία αυτή, των ευσυνείδητων και σωστών επαγγελματιών, στο χώρο των ταξί, μίλησα με τον κ. Χρήστο Σταθόπουλο, ο οποίος βρίσκεται πίσω από το τιμόνι του ταξί, 30 ολόκληρα χρόνια. Μεγάλη πείρα, πολλά, πάμπολλα χιλιόμετρα πορείας, οδήγησης στην ουσία, μύριες οι εικόνες και οι εμπειρίες, καλές και κακές.

Το πρωταρχικό ερώτημα «τι έχει να πει για τη σημερινή κατάσταση;»

«Με λυπεί, γιατί εκτιμώ ότι δεν έπρεπε να είχαν φτάσει εκεί τα πράγματα. Ακόμη και υπερβολική να είναι η εικόνα – που δεν είναι – δεν θα έπρεπε η Πολιτεία να επιτρέψει να εκτροχιαστούν στο σημείο αυτό τα πράγματα. Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Αν υποθέσουμε ότι το 70% των ταξί που κυκλοφορούν είναι άμεμπτα και 30% τα προβληματικά, πάλι είναι ανεπίτρεπτο.

Στο επάγγελμα αυτό παίζει μεγάλο ρόλο ο χαρακτήρας. Έστω και αν διαθέτει κάποιος, τα τυπικά προσόντα, πιστεύω, ότι αυτό δεν αρκεί. Αν είναι ευερέθιστος, για παράδειγμα, αν είναι εκρηκτικός χαρακτήρας, τότε είναι σε λάθος χώρο. Πρόσφατα, ένας γνωστός μου μού είπε ότι τρομοκρατήθηκε όταν μετά από μια οδηγία που έδωσε στον ταξιτζή ‘να στρίψει δεξιά’ και αυτός προσπέρασε το σημείο, αντί να γυρίσει πίσω, άρχισε σαν τρελός να τρακάρει το ταξί στα πεζοδρόμια, να βλαστημά, να βρίζει, σε κατάσταση αμόκ. Μιλάμε για πράγματα χειροπιαστά που έρχονται κάθε μέρα στην επιφάνεια και αμαυρώνουν την εικόνα όλου του χώρου».

«Η επιθετικότητα, θα πει ο κ. Σταθόπουλος, «δεν οδηγεί πουθενά. Δεν λέω ότι όλοι οι πελάτες είναι άψογοι. Γνωρίζουμε ότι το επάγγελμα αυτό, ιδιαίτερα για όσους έχουν βραδινή βάρδια, συνεπάγεται κινδύνους. Αυτό το ποσοστό όμως, είναι πολύ μικρό – πριν 6 χρόνια ήταν 1%, τώρα ας είναι το πολύ 2% – εκείνων που προκαλούν προβλήματα, είτε γιατί αρνούνται να πληρώσουν, είτε γιατί ακόμη προκαλούν σωματική βλάβη. Εργαζόμουν κι εγώ, 15 ολόκληρα χρόνια, από τις 5 μ.μ. μέχρι τις 5π.μ. και γνωρίζω πολύ καλά τι συμβαίνει. Υπάρχει κι άλλος τρόπος, εκτός από την επιθετικότητα, να αντιμετωπίσεις έναν δύσκολο πελάτη. Να τον βάλεις στη θέση του με καλό τρόπο. Προσωπικά, ποτέ δεν χρειάστηκε να είμαι επιθετικός».

Από τις δύσκολες καταστάσεις που αντιμετώπισε ο ίδιος, είναι όταν κάποιος κοιμήθηκε στο ταξί και δεν μπορούσε να τον ξυπνήσει, οπότε τον οδήγησε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα!

ΠΙΣΩ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ

Ο ίδιος θα πει ότι ώς ένα βαθμό, φαίνεται ότι ορισμένοι οδηγοί ταξί θέλουν «να πάρουν πίσω το αίμα τους»: «Μέχρι τώρα ακούγαμε μόνο για τους κινδύνους που διατρέχουν οι οδηγοί ταξί. Φαίνεται ότι γίνεται σήμερα ένα είδος επανάστασης. Θέλουν, ορισμένοι, το τονίζω αυτό, να πληρώσουν για όσα πιθανόν υπέφεραν στο παρελθόν, από δύσκολους επιθετικούς πελάτες. Πιστεύω, όμως, ακράδαντα, ότι δεν πολεμάς το κακό με το κακό. Εκεί που έφτασαν τα πράγματα σήμερα μόνο οι αυστηροί κανονισμοί θα μπορέσουν να διορθώσουν την κατάσταση. Η σύσταση, αν δεν έχει αποτέλεσμα τη δεύτερη ή τρίτη φορά, θα πρέπει να ακολουθείται από την αφαίρεση της άδειας. Μόνο η επιβολή ποινών θα καθαρίσει το χώρο».

Θα βγάλει, όπως λέει και η υπουργός Μεταφορών, Αν Κόσκι, τα σάπια μήλα από τα καλά.

Μιλώντας για επιβολή ποινών, ο οργανισμός Guide Dogs Victoria, διά του εκπροσώπου του, Γκρέϊαμ Γουάϊτ, ζητά την επιβολή προστίμου ύψους $30.000, σε οδηγούς ταξί που αρνούνται να πάρουν τυφλούς που έχουν σκύλους οδηγούς.

Ο θυμός των πολιτών έχει ξεχειλίσει και οι διαμαρτυρίες που ακούγονται από όλες τις κατευθύνσεις, θα πρέπει να εισακουστούν από τον πρέμιερ Τζον Μπράμπι και να λάβει τα μέτρα του. Μια κατάσταση που άρχισε το 2007 με ακάθαρτα ταξί, οδηγούς που δεν γνώριζαν…  πού πάνε τα τέσσερα, έχει εξελιχθεί σήμερα σε σοβαρή γάγγραινα.

Πίεση, πιστεύω, θα πρέπει να ασκήσουν και οι αεροπορικές εταιρίες, δεδομένου ότι η κατάσταση προβληματίζει πολλούς επιβάτες, ιδιαίτερα των πτήσεων που φθάνουν στην πόλη μας αργά το βράδυ.