H ταινία «Μήλα» του Χρήστου Νίκου θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στις διαδικασίες της 93ης διοργάνωσης των Οσκαρ, διεκδικώντας το βραβείο Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας Μεγάλου Μήκους.

Η ίδια ταινία προβλήθηκε πριν λίγες μέρες στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αδελαίδας και άφησε άριστες εντυπώσεις.

Η Επιτροπή του υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδας επέλεξε κατά πλειοψηφία τη συγκεκριμένη ταινία «για την καλή φωτογραφία, την οικουμενικότητα και την επικαιρότητα του θέματος που τη διακρίνει».

Το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού θα μεριμνήσει για την έγκαιρη ολοκλήρωση των διαδικασιών εκπροσώπησης της Ελλάδας στην 93η διοργάνωση των Βραβείων OSCAR, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ενημερώνει το ΥΠΠΟΑ.

Τα «Μήλα» (Apples),

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Χρήστου Νίκου, «Μήλα» (Apples),  άνοιξε και το επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του τμήματος Orizzonti, του 77ου φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας.

Ήταν η πρώτη φορά που ελληνική ταινία θα ανοίξει ένα από τα δύο βασικά προγράμματα του φεστιβάλ Βενετίας.

Οκτώ χρόνια μετά το «KM», την βραβευμένη μικρού μήκους που συμμετείχε σε πάνω από 40 διεθνή φεστιβάλ μεταξύ των οποίων τα Ρότερνταμ, Παλμ Σπριγνκς, Σίδνει, ο Χρήστος Νίκου επιστρέφει με τα «Μήλα» για να αφηγηθεί μια γοητευτικά αλλόκοτη, πρωτότυπη ιστορία με ήρωα έναν άνδρα που πάσχει από απώλεια μνήμης σε μια πόλη που ξαφνικά ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων έχει αρχίσει να ξεχνά.

Ισορροπώντας ανάμεσα στην σάτιρα και στη ρομαντική διάθεση ενός δυστοπικού παραμυθιού, τα «Μήλα» εξερευνούν την έννοια της ταυτότητας και της πραγματικότητας. Μήπως τελικά είμαστε όλα όσα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε;

Σύνοψη

Μια αναπάντεχη επιδημία, που προκαλεί ξαφνική αμνησία στους ανθρώπους, βρίσκει τον Άρη, ένα άνδρα γύρω στα 40, (Άρης Σερβετάλης) να ακολουθεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που έχει ειδικά σχεδιαστεί για να χτίσει ένας αμνησιακός μια καινούργια ζωή. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει καθημερινές αποστολές που είναι ηχογραφημένες από τους γιατρούς του. Μετά την ολοκλήρωση κάθε αποστολής, ο Αρης βγάζει μια φωτογραφία polaroid ως αποδεικτικό στοιχείο. Προσπαθώντας να δημιουργήσει μια νέα ζωή και αναμνήσεις θα συναντήσει την Άννα (Σοφία Γεωργοβασίλη), μια γυναίκα που βρίσκεται στο ίδιο πρόγραμμα.

Το ντεμπούτο του Χρήστου Νίκου διαθέτει μια σουρεαλιστική και αινιγματική πρώτη ύλη και καταλήγει ως μια γοητευτική εξερεύνηση της ταυτότητας και των ορίων της πραγματικότητας, σε μια κοινωνία που θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια μη αναστρέψιμη επιδημία.

Η αφίσα του φιλμ. Φώτο: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Βιογραφικό σκηνοθέτη

Ο Χρήστος Νίκου αφού δεν σπούδασε κινηματογράφο, ξεκίνησε να δουλεύει σε ελληνικές ταινίες ως βοηθός σκηνοθέτη. Πρώτη εξ αυτών ήταν ο «Κυνόδοντας», του Γιώργου Λάνθιμου. Έπειτα ακολούθησαν επτά μεταξύ των οποίων και το «Πριν τα Μεσάνυχτα» (Before Midnight) του Richard Linklater. Κάπου ενδιάμεσα έγραψε και σκηνοθέτησε την μοναδική του μικρού μήκους ταινία, «KM». Πριν λίγο καιρό ολοκλήρωσε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Μια ταινία που ξεκίνησε  το διεθνές ταξίδι της ως ταινία έναρξης του Οrizzonti στο φεστιβάλ Βενετίας. Ταυτόχρονα η ταινία του έδωσε την ευκαιρία να υπογράψει με την CAA, ένα από τα μεγαλύτερα πρακτορεία της Αμερικής, και να εκπροσωπείται από τον μάνατζερ Jerome Duboz ο οποίος εκπροσωπεί ανάμεσα σε άλλους, σκηνοθέτες όπως ο Μπονγκ Τζουν-χο («Παράσιτα»). Επόμενο βήμα του η πρώτη αγγλόφωνη ταινία που βρίσκεται σε στάδιο ανάπτυξης σε συνεργασία με την CAA.

Τα «Μήλα» είναι ένας στοχασμός πάνω στην ταυτότητα και την απώλειά της, στη μνήμη και τον πόνο. Αφηγούνται μια εμπνευσμένη ιστορία με αρκετά κωμικά αλλά και συναισθηματικά μέρη, με κρυμμένα τα νοήματά τους μέχρι και το τέλος, χωρίς να υποκύπτουν σε μια καταφανώς προβλέψιμη ακολουθία συμβάντων.

Φέρνοντας στο νου την «Πανούκλα» του Καμύ ή το «Περί Τυφλότητος» του Σαραμάγκου, τα «Μήλα» δεν τοποθετούν την επιδημία σε πρωταγωνιστικό στοιχείο, αλλά σαν μια αφορμή για να μιλήσει κανείς για το ανθρώπινο είδος και τους κώδικες που χρησιμοποιεί για να επικοινωνήσει σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο.
Θα μπορούσε να διαδραματίζεται σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη του σήμερα, αλλά όχι σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, καθώς επικρατεί μια ρετρό αισθητική και η ψηφιακή τεχνολογία είναι σχεδόν απούσα κάνοντας ένα πανέξυπνο σχόλιο πάνω στα social media και στην επιρροή τους στην καθημερινότητα.

Η ταινία λειτουργεί σαν μια αλληγορία για το τι διαμορφώνει έναν άνθρωπο στο ποιος πραγματικά είναι και στο αν μιμείται, επηρεάζεται ή δημιουργεί ένα μέρος του από τους άλλους. Τα «Μήλα» βασίζονται πολύ πετυχημένα στην δύναμη της αφήγησης τους χρησιμοποιώντας λέξεις, εικόνες και ήχους για να θέσουν βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα.