Θύελλα σε φλιτζάνι η επιλογή τη Nova Peris

Θύελλα σε φλιτζάνι η αντίδραση μελών του Εργατικού Κόμματος για την «αυθαίρετη» επιλογή από την πρωθυπουργό της υποψήφιας του Εργατικού Κόμματος στην έδρα της κοινοπολιτειακής γερουσίας Northern Territory.

Με το έτσι θέλω, η πρωθυπουργός επέλεξε την 41χρονη ολυμπιονίκη ιθαγενή, Nova Peris, για την έδρα, προκαλώντας την οργή κάποιων «ορθόδοξων» μελών του κόμματός της, τα οποία απαιτούν την τήρηση «κατά γράμμα» των κανονισμών του κόμματος.

Οι «ορθόδοξοι» κατηγορούν την πρωθυπουργό για «κατάλυση» των «δημοκρατικών» κανονισμών επιλογής των υποψηφίων του κόμματος. Υπερβολές. Οι αρχηγοί όλων των πολιτικών κομμάτων κάνουν χρήση της εξουσίας, οσάκις κρίνουν κομματικά ωφέλιμη τη στρατολόγηση υποψηφίων με αξιόλογο ειδικό βάρος. Κατά συνέπεια, δεν πρωτοτύπησε η πρωθυπουργός επιλέγοντας την κ. Peris χωρίς τις «νενομισμένες» κομματικές διαδικασίες.
Άλλωστε, η πρωθυπουργός προειδοποίησε τους τυπολάτρες «συντρόφους» της για την πρόθεσή της να στρατολογεί στελέχη κατά την κρίση της με την επιβολή του πρώην πρωθυπουργού της Νέας Νότιας Ουαλίας, Bob Carr, ως υπουργού Εξωτερικών.

Η κ. Γκίλαρντ έκρινε κομματικά αναγκαία την επιλογή μίας ιθαγενούς υποψήφιας με υψηλό προφίλ, για να ξανακερδίσει το Εργατικό Κόμμα τους ψηφοφόρους που έχει χάσει στη Βόρεια Επικράτεια, και έχρισε υποψήφια του κόμματός της την πρώτη ιθαγενή, η οποία έχει κερδίσει χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996, είναι δημοφιλής, συνετή και παράδειγμα για τον ιθαγενή και μη πληθυσμό της Βόρειας Περιφέρειας.

Ελάχιστη σημασία έχει για την πρωθυπουργό και την Εκτελεστική Επιτροπή του Εργατικού Κόμματος –η οποία ενέκρινε ομόφωνα την υποψηφιότητα της κ. Peris– η ισοπέδωση της γερουσιαστή του κόμματός τους, Trish Crossin, η οποία εκπροσωπεί τους ψηφοφόρους της έδρας στην κοινοπολιτειακή γερουσία τα τελευταία 15 χρόνια. Για την πρωθυπουργό, τους υποστηρικτές της και την Εκτελεστική Επιτροπή του Εργατικού Κόμματος, η κ. Crossin είναι «καμένο χαρτί», άρα πρέπει να αντικατασταθεί με «ελκυστικότερη» υποψήφια.

Η κ. Γκίλαρντ κινήθηκε έξυπνα και κέρδισε. Παρέκαμψε σκόπιμα τις εσωκομματικές διαδικασίες για να αποτρέψει τα διχαστικά παζάρια μεταξύ των εκλεκτόρων της έδρας. Διότι, η βάση του Εργατικού Κόμματος –και άλλων πολιτικών κομμάτων– δεν εκλέγει πάντα τον υποψήφιο ή την υποψήφια με τα περισσότερα προσόντα. Δίνει το χρίσμα στον υποψήφιο ή την υποψήφια, που στηρίζουν οι ισχυρές παρατάξεις του κόμματος. Εξ ου και η λακωνική, αλλά περιεκτική δήλωση του υπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Simon Crean, στην προχθεσινή «The Age», ότι «η διαδικασία επιλογής υποψηφίων από τα μέλη του κόμματος δεν είναι, πάντα, τέλεια».

Γνωρίζει καλά τη δύναμη του παρασκηνιακού παζαριού ο κ. Crean, διότι κινδύνευσε να χάσει την έδρα του από το κυνηγητό κάποιων παραταξιακών ταγών.
Η πρωθυπουργός κινήθηκε με δύο κριτήρια. Κριτήριο πρώτο, η απροθυμία του Εργατικού Κόμματος να χρίσει υποψήφιό του σε ασφαλή έδρα γυναίκα ιθαγενή, παρ’ ότι το ένα τρίτο (27%) του πληθυσμού της Βόρειας Περιφέρειας είναι ιθαγενείς. Κριτήριο δεύτερο, η αντικατάσταση της Trish Crossin με άπειρη πολιτικά, αλλά δημοφιλή ιθαγενή υποψήφια, που με συστηματική και επίπονη εργασία, κατά την προεκλογική περίοδο, θα προσελκύσει ψηφοφόρους, ιθαγενείς και μη. Ψήφους χρειάζεται το Εργατικό Κόμμα και κατά την κρίση της πρωθυπουργού και των επιτελικών του Εργατικού Κόμματος, που θα τις εξασφαλίσει η κ. Peris.

Με την ετσιθελική επιλογή της κ. Peris, η πρωθυπουργός ενισχύει και την υστεροφημία της, διότι, αν η κ. Peris μπει στην κοινοπολιτειακή βουλή, η κ. Γκίλαρντ θα μείνει στην πολιτική ιστορία της χώρας ως η πρωθυπουργός που επέλεξε την πρώτη ιθαγενή γερουσιαστή. Ως η πρωθυπουργός που έκανε νέο άνοιγμα προς τον ιθαγενή πληθυσμό της χώρας.

Ενδιαφέρει, πιστεύω, την κ. Γκίλαρντ να εξομοιωθεί από τον ιστορικό του μέλλοντος με τους ομογάλακτούς της πρωθυπουργούς, Πολ Κίτινγκ και Κέβιν Ραντ, οι οποίοι ενδυνάμωσαν τις σχέσεις του Εργατικού Κόμματος με τον ιθαγενή πληθυσμό της Αυστραλίας.
Ο Πολ Κίτινγκ κατοχύρωσε νομικά τα δικαιώματα ιδιοκτησίας γης των ιθαγενών κατοίκων των νησιών Torres Strait, μετά τη δικαίωσή τους από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας με τη γνωστή απόφαση Mabo.

Το Μάιο του 1982 ο ιθαγενής ακτιβιστής Eddie Mabo και τέσσερεις ομογενείς του, μέλη της φυλής Meriam, προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστραλίας με αίτημα την αναγνώριση των δικαιωμάτων γης που τους είχαν πάρει οι λευκοί εποικιστές.
Δέκα χρόνια αργότερα, και έξι μήνες μετά το θάνατο του Mabo, τον Ιούνιο του 1992, το Ανώτατο Δικαστήριο δικαίωσε τους ιθαγενείς. Οι Εργατικές κυβερνήσεις Χοκ και Κίτινγκ στήριξαν την προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο στο πλαίσιο συμφιλίωσης των ιθαγενών με τους λευκούς συμπολίτες τους.
Το 1993 η κυβέρνηση Κίτινγκ πέρασε το Νόμο «Native Title Act 1993» θεμελιωμένο στην απόφαση Mabo του Ανώτατου Δικαστηρίου. Ο Νόμος ετέθη σε ισχύ την πρώτη Ιανουαρίου 1994.

Κατά σύμπτωση ο Νόμος «Native Title Act 1993» ψηφίστηκε από το εθνικό κοινοβούλιο της Αυστραλίας το «έτος των Ιθαγενών» του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Σε ομιλία του στο Σίδνεϊ ο Πολ Κίτινγκ δήλωνε μεταξύ άλλων, ότι «… το 1993 ήταν το έτος εξόδου των ακτημόνων ιθαγενών από την αφάνεια, αναγνώρισης ότι αποτελούν κομμάτι του αυστραλιανού έθνους …». Για τον Κίτινγκ η αναγνώριση των παθών των ιθαγενών και η απόδοση δικαιοσύνης ήταν εθνική ανάγκη.
Στις 13 Φεβρουαρίου 2008, ένας άλλος Εργατικός πρωθυπουργός, ο Κέβιν Ραντ, έκρινε αναγκαία, εθνικά, την έκφραση συγγνώμης στους ιθαγενείς για τα δεινά που τους προκάλεσαν οι λευκοί δυνάστες.

Μήνες, μόνο, μετά την εκλογή του, ο Κέβιν Ραντ ζήτησε συγγνώμη, εκ μέρους του αυστραλιανού λαού, από τα μέλη και τις οικογένειες της «χαμένης γενιάς των ιθαγενών» στην καταφανή προσπάθεια συμφιλίωσης των ιθαγενών με το λευκό πληθυσμό της Αυστραλίας.

«Έφθασε η ώρα να εξαλείψουμε το στίγμα από την ψυχή του έθνους και εντός του πλαισίου της συμφιλίωσης (με τους ιθαγενείς) να ανοίξουμε νέα σελίδα στην ιστορία τούτης της μεγάλης χώρας, της Αυστραλίας. Ζητάμε συγγνώμη για τους νόμους και την πολιτική διαδοχικών, εθνικών κυβερνήσεων, που έχουν προκαλέσει λύπη, πόνο και απώλειες στους συμπολίτες μας ιθαγενείς» είχε ειπεί, τότε, ο Κέβιν Ραντ εις επήκοον των ιθαγενών, που είχαν κατακλύσει την Καμπέρα, και εκατομμυρίων πολιτών που παρακολούθησαν την ομιλία του στην τηλεόραση.

Την περασμένη Τρίτη η διάδοχος του Κέβιν Ραντ, η Τζούλια Γκίλαρντ, έκρινε αναγκαία, εθνικά, την αποκατάσταση μίας άλλης μεγάλης αδικίας σε βάρος των ιθαγενών της Βόρειας Περιφέρειας, αυτή τη φορά από το Εργατικό Κόμμα, την μη εκπροσώπησή τους στην κοινοπολιτειακή γερουσία.
«Είμαι αποφασισμένη να αλλάξει αυτή η κατάσταση το 2013 {…} η επιλογή της Nova Perisγια την κοινοπολιτειακή γερουσία είναι θέμα εθνικής σημασίας καθώς και θέμα ιδιαίτερης σημασίας για τους ιθαγενείς της Βόρειας Περιφέρειας» δήλωνε η πρωθυπουργός, μετά τη δημοσιοποίηση της απόφασής της να επιλέξει την ιθαγενή ολυμπιονίκη ως υποψήφια.

Εθνική ανάγκη, λοιπόν, και η επιλογή ιθαγενούς υποψήφιας στο Northern Τerritory, για την ικανοποίηση της οποίας το Εργατικό Κόμμα θα εισπράξει το πολιτικό τίμημα και η πρωθυπουργός τη δόξα.

 Η πρωθυπουργός και «οι στρατηγοί» του κόμματός της δεν πρέπει να τρέφουν ψευδαισθήσεις για εύκoλη νίκη της Νova Peris στις επικείμενες εκλογές, ιδιαίτερα αν η εξοστρακισμένη γερουσιαστής, Trish Crossin, πραγματοποιήσει την απειλή της και θέσει υποψηφιότητα – θα το μάθουμε στις 28 Ιανουαρίου που κλείνουν οι υποψηφιότητες.
Η εκλογική αναμέτρηση θα είναι σκληρή και το αποτέλεσμα αμφίρροπο. Η έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης θα αποτελέσει και μέτρο εκτίμησης της κρίσης της πρωθυπουργού, την οποία αμφισβητεί (!!!) για δικούς της λόγους η αξιωματική αντιπολίτευση.