Η Μαίρη Κωνσταντοπούλου είναι δικηγόρος και η κινητήριος δύναμη πίσω από τον κολοσσό των αθλητικών μέσων «Ladies Who» (Γυναίκες που…), που υποστηρίζει και μοιράζεται ιστορίες γυναικών από το χώρο του αθλητισμού εδώ στην Αυστραλία.

Είναι η οικοδέσποινα δύο podcast στο ραδιοφωνικό δίκτυο ABC Grandstand, «Ladies Who League» (σχετικά με το πρωτάθλημα ράγκμπι) και «Ladies Who Legspin» (σχετικά με το κρίκετ).

Η Μαίρη είναι επίσης διαχειρίστρια των ιστολογίων με τίτλο «Ladies Who Leap» (AFLW), «Ladies Who Lineout» (ράγκμπι) και «Ladies Who Lunge» (netball).

Το πάθος της για τον αθλητισμό ξεκίνησε από την επιθυμία της να περνά περισσότερο χρόνο με τον μπαμπά της, ο οποίος ήταν (και παραμένει) φανατικός οπαδός των Parramatta Eels στο National Rugby League (NRL).

Και παρόλο που υπήρξε και η ίδια φανατική των Eals – όπως άλλωστε και ολόκληρη οικογένειά της – ποτέ της δεν αναρωτήθηκε αν και οι γυναίκες ασχολούνταν με το ράγκμπι.

Αυτό, άλλαξε δραματικά τα τελευταία επτά χρόνια, όπως εξομολογήθηκε στην Kate Mills, μιλώντας στο πρόσφατο επεισόδιο του podcast «The Leadership Lessons» της σειράς Women’s Agenda, που υποστηρίζεται από την εταιρία λογισμικού Salesforce.

Ενώ εξακολουθεί να λατρεύει το πρωτάθλημα ράγκμπι ανδρών κάτι που δεν θα αλλάξει ποτέ, αισθάνεται ότι την εμπνέουν οι ιστορίες των γυναικών που ασχολούνται με τον αθλητισμό, γι’ αυτό και τις μοιράζεται με το κοινό των pondcast και των ιστολογίων της.

Μέσα από αυτές τις ιστορίες η ίδια έμαθε να εκτιμά την αφοσίωση και τη δέσμευση που δείχνουν οι γυναίκες αθλήτριες.

«Θυμάμαι όταν πριν από κάνα δυο χρόνια, επισκέφθηκα ένα αθλητικό σωματείο που είχε μια ομάδα ανδρών και μια ομάδα γυναικών και ένας από τους άνδρες αθλητές ρωτήθηκε για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει.

Μίλησε για τον τραυματισμό του και πόσο δύσκολο ήταν να επιστρέψει μετά από αυτόν και την υποστήριξη της γυναίκας του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου», αφηγείται η Μαίρη στο «Leadership Lessons».

«Τότε μία από τις αθλήτριες σηκώθηκε και μίλησε για το πώς θα πρέπει να φροντίζει να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της προς την οικογένειά της και τη δουλειά της, ενώ ταυτόχρονα να προσπαθεί να κλείσει όσο το δυνατόν περισσότερες συνεντεύξεις και να βοηθήσει τη νέα γενιά.

«Κατά κάποιο τρόπο, ο γυναικείος αθλητισμός άλλαξε τη σχέση μου με τον ανδρικό εξαιτίας ακριβώς αυτής της δέσμευσης και αυτή η δέσμευση σε κάτι που αγαπάς, θεωρώ ότι είναι πραγματική έμπνευση».

Η Μαίρη ξεκίνησε το Ladies Who League πριν από επτά χρόνια, αφού ένας συνάδελφός της πέταξε την ιδέα. Αρχικά, η ενημερωτική πλατφόρμα είχε ως στόχο να ενθαρρύνει τη συμμετοχή όλο και περισσότερων γυναικών στο διάλογο σχετικά με το ράγκμπι σε επίπεδο πρωταθλήματος.

«Τότε, οι μόνες γυναίκες που μπορούσα να δω ήταν είτε στη διοίκηση είτε στα μέσα ενημέρωσης. Όταν άρχισα να εξερευνώ περισσότερο το χώρο, συνειδητοποίησα ότι η Αυστραλία διαθέτει ομάδα ράγκμπι γυναικών, την Australian Jillaroos», λέει η Mary.

«Τότε σκέφτηκα ότι αν εγώ, που ήμουν φανατική οπαδός του πρωταθλήματος ράγκμπι, δεν ήξερα ποιες ήταν, τότε θα υπήρχαν πολλοί άλλοι εκεί έξω σαν κι εμένα. Άρχισα, λοιπόν, να μοιράζομαι τις ιστορίες τους».

Με την πάροδο των ετών, η ενημερωτική πλατφόρμα «Ladies Who» εξελίχθηκε αρκετά, έτσι ώστε σήμερα να καλύπτει πλέον όλους τους τομείς του γυναικείου αθλητισμού. Και ενώ εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα πολλά εμπόδια για τις γυναίκες αθλήτριες και για το γυναικείο αθλητισμό γενικά, η Μαίρη δηλώνει ενθουσιασμένη από τον αριθμό των επαγγελματικών διαγωνισμών που έχουν καθιερωθεί.

«Πριν από έξι χρόνια, δεν υπήρχαν επαγγελματικοί διαγωνισμοί για πολλά από τα γυναικεία αθλήματά μας και τώρα έχουμε το Γυναικείο Big Bash στο κρίκετ, το πρωτάθλημα ράγκμπι γυναικών, το Super W στο ράγκμπι, το Super Netball που ενισχύεται διαρκώς κι επίσης το AFL γυναικών », λέει.

Η Μαίρη επισημαίνει ότι ένας από τους σημαντικότερους τομείς που πρέπει να βελτιωθούν σε σχέση με τον γυναικείο αθλητισμό είναι η ισότητα των αμοιβών και εξηγεί πώς το Cricket Australia πρωτοστατεί σε αυτόν τον τομέα.

«Η ομάδα κρίκετ γυναικών Αυστραλίας, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην πρώτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη… δεν αποτελεί έκπληξη πόσο μεγάλη επιτυχία είχαν από τότε που έγιναν επαγγελματίες αθλήτριες πλήρους απασχόλησης», λέει.

«Αυτό που κάνουν αυτές οι γυναίκες είναι να ανταγωνίζονται, να παίζουν κρίκετ και για την αποτελεσματική δουλειά τους πληρώνονται κατάλληλα… και βλέπουμε το αποτέλεσμα αυτού».

«Το βρίσκω αστείο όταν οι άνθρωποι επικρίνουν το AFLW επειδή «δεν είναι τόσο καλό όσο των ανδρών» ή «δεν κερδίζουν τόσους πόντους όσους οι άντρες». Οι άνδρες είναι επαγγελματίες αθλητές πλήρους απασχόλησης, ενώ οι γυναίκες δεν είναι. Έχουν πολύ λιγότερο χρόνο για να αφιερώσουν στο άθλημά τους, επειδή πρέπει να ισορροπήσουν τόσα πολλά άλλα πράγματα στην καθημερινότητά τους».

Η μέχρι τώρα εμπειρία της Μαίρης από την ενασχόλησή της με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι εξαιρετικά θετική σε βαθμό που η ίδια να δηλώνει ότι αισθάνεται τυχερή που περιτριγυρίζεται κατά κύριο λόγο από ανθρώπους που υποστηρίζουν τον στόχο της.

«Ίσως έχω δημιουργήσει μια μικρή φούσκα γύρω μου, αλλά έχω πολλούς ανθρώπους να επευφημούν και να υποστηρίζουν ό,τι κάνω», εξηγεί.

Τις σπάνιες φορές που εμφανίζονται αρνητικά σχόλια ή κριτικές γύρω από τη δουλειά της η Μαίρη προσπαθεί πάντα να θυμάται ότι αυτό που κάνει συμβαδίζει με τον σκοπό της. Κι αυτό που κάνει είναι να προσπαθεί καθημερινά να αναδεικνύει τις ιστορίες και τη φωνή των γυναικών που ασχολούνται με τον αθλητισμό, πηγαίνοντας κόντρα στο κατεστημένο.

«Οι αρνητικές κριτικές [στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης], με κάνουν να αισθάνομαι ότι οδεύω προς τη σωστή κατεύθυνση», λέει η ίδια.