Παρ’ όλες τις προκλήσεις της πανδημίας, η ετήσια εκδήλωση «Κάλαντα υπό το φως των κεριών» (Carols by Candlelight) που διοργανώνει ο οργανισμός Vision Australia, θα πραγματοποιηθεί και φέτος σύμφωνα με τους προβλεπόμενους περιορισμούς.
Ο νεότερος πρεσβευτής της εκδήλωσης, ο Ελληνοαυστραλός Σαμ Βαλαβάνης, ξέρει από προκλήσεις, καθώς έχασε το φως του σε ηλικία 4 ετών λόγω διμερούς ρετινοβλαστώματος. Στην ηλικία των 12 ετών και μετά από 4,5 χρόνια επιθετικής θεραπείας με χημειοθεραπεία, κρυοθεραπεία και θεραπεία με λέιζερ (για να αναφέρουμε μόνο μερικά) χωρίς αποτέλεσμα, οι γιατροί έπρεπε να αφαιρέσουν και τα δύο του μάτια.
«Έχω μνήμες από τότε που μπορούσα να δω» λέει στον «Νέο Κόσμο». «Πράγματα όπως χρώματα, οχήματα, σχήματα. Θυμάμαι μερικά χρώματα και αποχρώσεις χρωμάτων».
Από τότε που έχασε την όρασή του, ο Σαμ επικεντρώθηκε στην αίσθηση της ακοής φιλοδοξώντας να γίνει εκφωνητής του ραδιοφώνου και να ασχοληθεί με τη μουσική. «Μόλις τελείωσα το Λύκειο και θέλω να γίνω παρουσιαστής και ερμηνευτής» λέει, ενώ διανύει την περίοδο εξερεύνησης των ποικίλων επιλογών καριέρας που προσφέρουν τα διάφορα πανεπιστήμια.
Τα όνειρά του είναι όπως κάθε άλλου 18χρονου. «Προσπαθώ να βρω μια καλή καριέρα, να φτιάξω μια καλή σχέση, να κάνω οικογένεια και να ταξιδέψω» λέει.
Θυμάται την επίσκεψή του στην Ελλάδα πριν από τρία χρόνια «στο χωριό του παππού, τα Νέα Βρασνά, δύο ώρες έξω από τη Θεσσαλονίκη», όπου γνώρισε την οικογένειά του εκεί.
Θυμάται την περιήγησή του γύρω από την Ακρόπολη, την Πλατεία Συντάγματος, το Λευκό Πύργο και τις εκδρομές με το λεωφορείο στα μοναστήρια, που τον έκαναν να θέλει να επισκεφθεί ακόμα περισσότερα αξιοθέατα.
«Ο αέρας έμοιαζε διαφορετικός, αρκετά καθαρός και με μια υπέροχη δροσιά. Ο Λευκός Πύργος εσωτερικά ήταν υγρός και κρύος. Μπορούσα να αισθανθώ τις μυρωδιές και τους ήχους και ο μπαμπάς μου μου περιέγραφε τις εικόνες» λέει. «Όταν ήμουν μόνος μου, ζητούσα βοήθεια. Το καλό του να είσαι τυφλός σε αυτήν την ηλικία είναι ότι υπάρχει τεχνολογία που βοηθά ανθρώπους σαν κι εμένα. Στο Παναθηναϊκό Στάδιο και στο Λευκό Πύργο χρησιμοποίησα ηχητικούς οδηγούς».
Μια από τις σημαντικότερες αναμνήσεις του από αυτό το ταξίδι ήταν η απολαυστική εμπειρία της κολύμβησης στα πεντακάθαρα νερά της θάλασσας στα Νέα Βρασνά.
Ωστόσο, δεν μπόρεσε να παραβλέψει τις προκλήσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι που έχουν προβλήματα όρασης στην Ελλάδα.
«Τα φανάρια δεν συνοδεύονται από διακριτικούς ήχους όταν ανάβει κόκκινο ή πράσινο και δεν διαθέτουν διακριτικά σημεία αφής» λέει, ενώ στον αντίποδα σχολιάζει ότι στη Μελβούρνη δεν υπάρχουν αυτοματοποιημένες ανακοινώσεις στις δημόσιες συγκοινωνίες όπως συμβαίνει ήδη στην Αθήνα και πως θα προτιμούσε να υπάρχουν περισσότεροι δείκτες και γενικότερα βοήθεια στην οδό Flinders.
Ευτυχώς, έχει επίσης το σπάνιο χάρισμα του ηχοεντοπισμού που τον βοηθά πολύ στις μετακινήσεις του. Το χάρισμα αυτό του επιτρέπει, μέσω σύντομων κι απότομων ήχων, (συνήθως ένα κλικ της γλώσσας ή ένα χτύπημα των χεριών), να αποκτά την αίσθηση ορισμένων χώρων, συνήθως ανοιχτών και μεγάλων. Συχνά χρησιμοποιεί τον ηχοεντοπισμό όταν κινείται σε άγνωστες ή μη οικείες σε αυτόν περιοχές.
«Ο οργανισμός Vision Australia ήταν πάντα εκεί για να μας στηρίξει σε κάθε εμπόδιο, από την πρώτη μέρα», λέει ο Σαμ. «Από την στιγμή που η μαμά μου τους τηλεφώνησε κλαίγοντας την επόμενη κιόλας μέρα αφότου έμαθε ότι θα είμαι τυφλός, έχουν προσφέρει σχεδόν κάθε υπηρεσία που μπορεί να φανταστεί κανείς για να μου δώσουν τις καλύτερες ευκαιρίες στη ζωή μου ως νέος», λέει.
Ο Σαμ ονειρεύεται να γίνει παρουσιαστής ή μηχανικός ήχου κάποια μέρα.
Ως εκπρόσωπος των νέων στα «Κάλαντα υπό το φως των κεριών» (Carols by Candlelight), επιθυμεί να περάσει το μήνυμα ότι η ανταπόκριση του κόσμου για τη συγκέντρωση χρημάτων για τον οργανισμό Vision Australia είναι το ίδιο, ίσως και περισσότερο σημαντική από ποτέ, λόγω της παγκόσμιας πανδημίας.
«Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που είμαι πρεσβευτής στα φετινά Κάλαντα. Στην πραγματικότητα υπήρξα αρκετά τυχερός να έχω αυτή την ευκαιρία μια ακόμη φορά στο παρελθόν, στα «Κάλαντα υπό το φως των κεριών» του 2015», παραδέχεται κι ελπίζει ότι ο κόσμος θα αναγνωρίσει τη θετική συμβολή του οργανισμού Vision Australia σε άτομα και οικογένειες όπως η δική του.
