Τα ζευγάρια σπεύδουν στις εκκλησίες και τα κέντρα δεξιώσεων για να γιορτάσουν υπό πιο καλές συνθήκες την πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής τους. Αυτή τη φορά, μαζί με εκατόν πενήντα συγγενείς και φίλους.
Ένα από αυτά τα ζευγάρια είναι ο Τέρι και η Έμιλυ Κωνσταντίνου. Πρόσφατα ενώθηκαν με τα ιερά δεσμά του γάμου και γιόρτασαν τη σημαντική αυτή ημέρα με φίλους και συγγενείς, οκτώ μήνες αργότερα από την ημέρα που είχαν αρχικά προγραμματίσει, τον Απρίλιο.
«Αποφασίσαμε να αναβάλουμε τον γάμο μας μέχρι τις 4 Δεκεμβρίου και σταθήκαμε τυχεροί γιατί χαλάρωσαν και οι περιορισμοί… Αλλά περάσαμε έναν ολόκληρο χρόνο μέσα στην αβεβαιότητα, χωρίς να γνωρίζαμε εάν θα γινόταν ή όχι» είπε στον «Νέο Κόσμο» η κα Κωνσταντίνου.
Καθώς ο κορονοϊός άρχισε να «κατακτά» μία-μία τις πόλεις της Αυστραλίας, ο οργανωτής του γάμου τους, τους ρώτησε εάν είχαν σκεφθεί να αλλάξουν την ημερομηνία…
Ούτε καν που το είχαν σκεφθεί, εξήγησε η κα Κωνσταντίνου, προσθέτοντας ότι ήταν μία ημέρα ιδιαίτερα φορτισμένη.
Έβλεπαν ότι τα πράγματα ήταν σοβαρά. Η επιβολή όλο και περισσότερων περιοριστικών μέτρων μείωνε δραστικά τον αριθμό των καλεσμένων από εκατοντάδες που είχαν στη λίστα τους, σε μονοψήφιο αριθμό.
Ευτυχώς, όμως, δεν βρήκαν εμπόδια στην αλλαγή της ημερομηνίας. «’Όλες οι νύφες αναβάλλουν τον γάμο τους’ μας έλεγαν όταν παίρναμε τηλέφωνο για να αλλάξουμε την ημερομηνία, οπότε αισθανθήκαμε κι εμείς την πίεση να κάνουμε νέα σχέδια» είπε η κα Κωνσταντίνου.
«Όταν αποφασίσαμε τελικά στη νέα ημερομηνία έπρεπε να συνεννοηθούμε με τον κέντρο διασκέδασης, το κέτερινγκ, τον φωτογράφο […] και ευτυχώς όλοι ήταν διαθέσιμοι για τις 4 Δεκεμβρίου» λέει η κα Κωνσταντίνου.
Η άλλη πλευρά του νομίσματος ήταν ότι το ζευγάρι κέρδισε το δώρο του χρόνου. Δέθηκε ακόμα περισσότερο με αποτέλεσμα να ξαναγράψουν τους γαμήλιους όρκους τους.
«Όταν ακυρώσαμε τον γάμο μας, κλείσαμε τους υπολογιστές και δεν κοιτάξαμε τα αρχεία μας για μήνες. Όταν τα ξανανοίξαμε -όχι ότι έγινα άλλος άνθρωπος- αλλά σκέφτηκα ‘Θεέ μου, εγώ το έγραψα αυτό’;» λέει γελώντας ο κ. Κωνσταντίνου.
«Έπιασα ξανά χαρτί και μολύβι και συλλογίστηκα όλα όσα περάσαμε τους τελευταίους έξι μήνες, την ένταση του lockdown και πόσο είχε δυναμώσει η σχέση μας και η οικογένειά μας. Και ήθελα οι όρκοι και ο λόγος που θα έλεγα στη δεξίωση, να αντανακλούν και αυτές τις εμπειρίες».
Είχε επίσης την ευκαιρία να ξανακοιτάξει και να βελτιώσει την ελληνική εκδοχή του λόγου που θα απηύθυνε στους καλεσμένους του, ο Ελληνοαυστραλός δεύτερης γενιάς.
Οι νιόπαντροι περίμεναν μέχρι την τελευταία στιγμή για να στείλουν τις προσκλήσεις, καθώς έπρεπε να επιλέξουν μόνο 20 καλεσμένους από τα 220 άτομα που είχαν αρχικά στη λίστα τους. Αλλά έβλεπαν, επίσης, ότι οι περιορισμοί χαλάρωναν και γι’ αυτό περίμεναν μέχρι δύο εβδομάδες πριν την τελετή για να στείλουν τα προσκλητήρια.
«Ο Dan Andrews είχε ανακοινώσει ότι στις 27 Νοεμβρίου θα μπορούσαμε να έχουμε εκατό άτομα σε γάμους, μία τεράστια διαφορά από τους δέκα. Κυκλοφορούσαν όμως τόσες φήμες…» εξήγησε η κα Κωνσταντίνου.
Τελικά, κατάφεραν και κάλεσαν αρκετούς ακόμα για να μοιραστούν τη σημαντική αυτή ημέρα στη ζωή τους, αλλά έμειναν και κάποιοι απ’ έξω. «Όλοι όμως μας έχουν κατανόηση» πρόσθεσε ο κ. Κωνσταντίνου.
Πριν το καταλάβουν, έφτασε εκείνη η ώρα, με τον μικρό τους γιο, Ζακ, να τρέχει στην αγκαλιά του πατέρα του και οι δύο νέοι γονείς να ανταλλάσουν τους γαμήλιους όρκους τους μπροστά σε φίλους και συγγενείς.
Η μεγαλύτερη ευχή τους έγινε πραγματικότητα. Να καταφέρουν δηλαδή να γιορτάσουν και να απολαύσουν την ημέρα μαζί με αγαπημένα πρόσωπα, κάτι που φαινόταν αδιανόητο πριν λίγο καιρό.
«Για να είμαστε ειλικρινείς πιστεύω ότι ήταν η μεγαλύτερη εκδήλωση της χρονιάς για όλους!» τόνισε ο κ. Κωνσταντίνου.
Οι καλεσμένοι πρέπει ακόμα να φορούν μάσκες όταν μετακινούνται στους διάφορους χώρους του κέντρου δεξιώσεων.
Από την ημέρα του γάμου τους ακόμα περισσότεροι περιορισμοί χαλάρωσαν στη Βικτώρια και επιτρέπεται και πλέον και ο χορός, με μόνη προϋπόθεση να μην βρίσκονται πάνω από 50 άτομα στην πίστα του χορού.
