Να πώς συνεχίζει να λειτουργεί το ελληνικό κράτος

ΝΑ πώς συνεχίζει να λειτουργεί το ελληνικό κράτος και, πιο συγκεκριμένα, οι (δαπανηρές) διπλωματικές υπηρεσίες που αποτελούν τον πιο σκληρό του πυρήνα.

ΣΕ μια εποχή που η κρίση έχει γονατίσει τη χρεοκοπημένη χώρα, η ανεργία καλπάζει αγγίζοντας (όπου να είναι) το 30%, οι δημόσιες υπηρεσίες σταδιακά καταρρέουν απειλώντας τη συνοχή της κοινωνίας, οι διπλωμάτες μας δεν καταλαβαίνουν Χριστό.

ΠΑΡ’ ΟΛΑ τα τραγικά που λαμβάνουν χώρα εδώ και μια τριετία, συνεχίζουν να ζουν πιο αρχοντικά και από τους πιο βαθύπλουτους αριστοκράτες, που έχουν κληρονομήσει από τους προγόνους τους τεράστιες περιουσίες και ανεξάντλητους οικονομικούς πόσους!
 
ΠΕΡΙΓΕΛΩΣ, σας λέω, έχει γίνει μεταξύ των ξένων διπλωματών στη Βιέννη η Ελλάδα, η οποία και διατηρεί πρεσβευτική κατοικία στο κέντρο της αυστριακής πρωτεύουσας και ποιο συγκεκριμένα, στην πιο ακριβότερη περιοχή καταβάλλοντας ως ενοίκιο (μαζί με τα λειτουργικά έξοδα) 13.000 ευρώ το μήνα!

ΝΑΙ, κυρίες και κύριοι, τη στιγμή που η πατρίδα μας αγωνίζεται να επιβιώσει με δανεικά και δεν υπάρχουν φάρμακα ούτε για καρκινοπαθείς, πληρώνει 13.000 ευρώ για το σπίτι του πρέσβη, τη στιγμή που ισχυρά οικονομικές χώρες (που μας δανείζουν!), όπως η Δανία για παράδειγμα, πληρώνει 3000 ευρώ!

ΚΑΙ το (διπλωματικό) σκάνδαλο της Βιέννης, πολύ φοβάμαι ότι θα ωχριά μπρος στο σκάνδαλο του Σίδνεϊ, έτσι και τελικά πληροφορηθούμε πόσα πληρώνει το σπάταλο (και άμυαλο) Έθνος για την κατοικία στο Βοκλούζ (!) όπου μένει ο πρόξενος, Βασίλης Τόλιος!

ΜΕ το θέμα των υψηλών ενοικίων για τις κατοικίες, των εδώ υψηλόβαθμων διπλωματών μας είχαμε ασχοληθεί (μετά τις συζητήσεις που γίνονταν στην παροικία) πριν δύο μήνες στον «Νέο Κόσμο» του Σαββάτου (σε τρεις μάλιστα συνεχόμενες εκδόσεις) ρωτώντας να μας πληροφορήσουν για το τι γίνεται με αυτή τη (δαπανηρή) ιστορία.

ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ όμως και εδώ οι διπλωμάτες μας (και η προϊστάμενη Αρχή τους, το ΥΠΕΞ) τη… στρατηγική της Βιέννης, δεν μπήκαν στον κόπο (ούτε για τα μάτια του κόσμου) να πουν δυο κουβέντες.

ΕΔΩ η ιστορία άρχισε με μια δήλωση του προξένου της Ελλάδας στο Σίδνεϊ, Βασίλη Τόλιου, ο οποίος δήλωσε στον «Ελληνικό Κήρυκα» ότι θα αλλάξει κατοικία «επειδή ανέβηκε η ισοτιμία του δολαρίου Αυστραλίας, έναντι του ευρώ !)» και όχι γιατί το Βοκλούζ είναι η πιο ακριβή περιοχή ολόκληρης της Αυστραλίας!

ΕΜΕΙΣ υπογραμμίσαμε, μεταξύ άλλων, ότι το Βοκλούζ ήταν πανάκριβο για μια χώρα σαν την πατρίδα μας, που ζει με δανεικά (από τις 10.30 το πρωί της 21ης Μαρτίου του 1821!) και πριν από την κρίση!

ΣΤΟ θέμα επανερχόμαστε για δύο κυρίως λόγους: πρώτον, για να το θέσουμε υπόψη του αρμόδιου (έως ένα βαθμό) υφυπουργού Εξωτερικών, Κώστα Τσιάρα, που βρίσκεται αυτές τις μέρες κοντά μας και, δεύτερον, για να σας πληροφορήσουμε ότι, παρ’ όλα όσα γράφτηκαν (και το θόρυβο που δημιούργησαν) ο πρόξενος του Σίδνεϊ θα δεξιωθεί τον Τσιάρα στο… αρχοντικό του Βοκλούζ!

ΑΝ δοθεί, μάλιστα, η ευκαιρία στον γαλάζιο υφυπουργό να παίξει και… τένις στο γήπεδο του σπιτιού (!) προκειμένου να χαλαρώσει από τα ζόρια που τραβάει να προωθήσει τη δημιουργία του… νέου ΣΑΕ, τόσο το καλύτερο!

ΘΑ αποκτήσει, ρε παιδί μου, ο άνθρωπος (και εμπειρικά) μια πλήρη εικόνα για το πώς περνούν οι υφιστάμενοι του στη ξενιτιά και πως ξεκοκαλίζουν τα δανεικά!

ΕΔΩ, βέβαια, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει, τι είδους υπηρεσίες προσφέρουν οι εδώ ψηλόβαθμοι διπλωμάτες μας και αν αξίζει ο κόπος να πληρώνει η ελληνική Πολιτεία τόσα λεφτά για να την εκπροσωπούν οι εδώ διπλωμάτες της στα… μπάρμπεκιου των Αδελφοτήτων!

ΣΥΜΦΩΝΑ με πληροφορίες που συνέλεξα από αυτόπτες μάρτυρες η προξενική κατοικία στο Βοκλούζ είναι σπιταρόνα, με όλες τις ανέσεις, γήπεδο… τένις και λοιπά και προπαντός προνομιακή θέα στο εκπληκτικό λιμάνι του Σίδνεϊ.

ΣΥΝΕΠΩΣ, δεν θα εκπλαγώ, αν το χρεοκοπημένο ελληνικό Δημόσιο πληρώνει για την προξενική σπιταρόνα στο Βοκλούζ, πολύ (πολύ!) περισσότερα, απ’ ό,τι για το σπίτι του πρεσβευτή στην αυστριακή πρωτεύουσα.

ΑΣ ελπίσουμε ότι ο υφυπουργός δεν θα ακολουθήσει και σε αυτή την περίπτωση τη… βιεννέζικη σιωπή και πριν αναχωρήσει για την Ελλάδα θα βγάλει μια ολιγόλογη διευκρινιστική ανακοίνωση, για να μη κάνουμε και εμείς αυθαίρετες υποθέσεις για το ύψους του ενοικίου.

ΜΗΝ ξεχνάμε ότι το Σίδνεϊ είναι η τρίτη πιο ακριβή πόλη του πλανήτη και το Βοκλούζ η ακριβότερη περιοχή που καταφεύγει η ελίτ των πλουσιότερων Αυστραλών που σέβονται τα πλούτη τους και το κοινωνικό τους στάτους.

ΣΤΟ θέμα θα επανέλθουμε όταν θα υπάρξουν νεότερα. Στο μεταξύ, αν και την ιστορία της Βιέννης την έφερε στην επιφάνεια η εκπομπή της ΕΡΤ 3 «Ανιχνεύσεις», που επιμελείται ο δημοσιογράφος, Παντελής Σαββίδης, όταν ακόμα ήταν υπουργός Εξωτερικών ο Δημήτριος Δρούτσας, κανείς δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει επίσημα.

ΟΙ «Ανιχνεύσεις» είχαν αναφερθεί δυο-τρεις φορές στο θέμα, αλλά οι αρμόδιοι του ΥΠΕΞ έκαναν αυτό που κάνουν πάντα: το κορόιδο μέχρι να ξεχαστεί το θέμα.

ΚΑΙ επειδή, βέβαια, όλοι συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης, του ΥΠΕΞ και των τηλεθεατών, μπορεί να «ξέχασαν» το θέμα, δεν το ξέχασε ο κ. Δημήτριος Α. Ιωάννου (ο οποίος υπηρετούσε στη Βιέννη ως Σύμβουλος Πρεσβείας Α’) έχοντας και την αρμοδιότητα της υπογραφής των σχετικών επιταγών.

ΟΤΑΝ ο πιο πάνω άνθρωπος εξοργισμένος διαπίστωσε ότι η δημοσιότητα που έλαβε το θέμα και οι υπηρεσιακές του αναφορές για το υπέρογκο ενοίκιο δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα, κοινοποίησε το τελευταίο του υπόμνημα σε όλες τις αρμόδιες Αρχές, όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία και το έδωσε (και) στη δημοσιότητα, αγνοώντας τις πιέσεις και απειλές που δεχόταν.

ΝΑ τι γράφει, μεταξύ άλλων, στο υπόμνημά του από τη Βιέννη στις 22 Ιουνίου 2012 ο Σύμβουλος Πρεσβείας Α’, Ιωάννου, και λάβετε υπόψη σας ότι μέχρι την ώρα που γράφονται τούτες οι αράδες ο εκεί συνάδελφός του μένει στην ίδια κατοικία, των 600 τετραγωνικών μέτρων( !), όπως μένει στο ίδιο σπίτι στο Βοκλούζ και ο πρόξενος στο Σίδνεϊ, Βασ. Τόλιος, παρ’ όλα όσα γράψαμε!

«ΤΗ 18η Ιουνίου σας υπέβαλα αναφορά μέσω της ΣΤ1 Δ/νσεως Προσωπικού για το ανωτέρω θέμα. Όπως πληροφορήθηκα αρμοδίως, δεν προτίθεστε να μου απαντήσετε, θεωρείτε την αναφορά μου άκυρη και δώσατε εντολή να κληθώ σε απολογία με αφορμή τη διαδικασία μέσω της οποίας την προώθησα (εμπιστευτικά) προς εσάς.

ΥΠΟΘΕΤΩ ότι τα πράττετε αυτά κηδόμενος της υπηρεσιακής ευταξίας, με σκοπό να με τιμωρήσετε παραδειγματικά για το θράσος μου. Εκ των ανωτέρω πάντως δεν συνάγεται η εκ μέρους σας διάθεση θεραπείας των όσων σας παρέθεσα, ούτε δευτερευόντως.

ΟΠΩΣ γνωρίζετε, εκτός των άλλων καθηκόντων, μου έχετε αναθέσει και τα καθήκοντα του «διαχειριστού» των οικονομικών υποθέσεων, τα οποία κυρίως συνίστανται στην υπογραφή των διαταγών πληρωμής.

ΜΕΤΑΞΥ των πληρωμών αυτών συμπεριλαμβάνεται και η καταβολή του μηνιαίου μισθώματος της πρεσβευτικής κατοικίας, εμβαδού 600 τ.μ. στην περιοχή Belvedere της Βιέννης, καθώς και των άλλων συναφών εξόδων (θέρμανση, ύδρευση, καθαρισμός), τα οποία εν συνόλω συμποσούνται στις 13.000 περίπου ευρώ.

ΔΑΠΑΝΗ κραυγαλέα και ανορθολογικά υψηλή, η υπογραφή για την οποία μου προκαλούσε, πάντοτε, υψηλό αίσθημα δυσφορίας.

Ο ΧΕΙΡΙΣΤΗΣ των οικονομικών θεμάτων κ. Μουρούσιας με ενημέρωσε ότι επιλέξατε να διατηρήσετε την κατοικία, διότι «δεν είναι συμφέρον να καταγγελθεί το συμβόλαιο ενοικίασής της εφόσον, ούτως ή άλλως, θα έπρεπε να πληρωθούν όλα τα ενοίκια έως τη λήξη του συμβολαίου».

ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, η αλήθεια είναι πως το συμβόλαιο μπορεί να καταγγελθεί και να διακοπεί ανά πάσα στιγμή, χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση, με απλή ειδοποίηση τριών μηνών.

ΑΚΟΥΣΑ τον Α/ρχη Παναγιωτόπουλο να περιγράφει, σοβαρά συγχυσμένος, τις δηκτικές παρατηρήσεις του Δανού ομολόγου του σε ομήγυρη αξιωματικών, για το πώς όλες οι αποστολές της (ευημερούσας) Δανίας στη Βιέννη «στοιβάχθηκαν» σε ένα μικρό χώρο, προκειμένου να υπάρξουν κάποιες οικονομίες, σε αντίθεση με τη (χρεοκοπημένη) Ελλάδα που οι αντιπροσωπείες της είναι διεσπαρμένες σε διάφορα «παλατάκια».

ΕΙΔΑ, με άφατη έκπληξη ομολογώ, τη σχεδόν εξωφρενική επιστολή του Ελβετού επιτετραμμένου με την οποία έθετε περίπου το ερώτημα πότε η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει οριστικά ώστε να σπεύσει να καταλάβει η δική του Αντιπροσωπεία τους χώρους της, ενόψει της μελλοντικής προεδρίας της.

ΕΓΙΝΑ εγώ ο ίδιος αποδέκτης διαδοχικών (και εκτιμώ προσυνεννοημένων) ερωτήσεων συναδέλφων από τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες για το πώς είναι δυνατόν οι πρέσβεις μικρών ευρωπαϊκών χωρών που δανείζουν την Ελλάδα να διαμένουν σε κατοικίες που το ενοίκιό τους δεν μπορεί να ξεπερνάει τις 3.000 ευρώ τον μήνα και η -δανειζόμενη και διαβοούμενη- Ελλάδα να στεγάζει τον δικό της Μόνιμο Αντιπρόσωπο σε εμφανώς πολύ πιο ακριβή κατοικία.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ήταν, για το καλό βεβαίως της πατρίδας, να αναγκασθώ και εγώ να ψευσθώ αναίσχυντα, εν πλήρη ειλικρινεία, λέγοντας τα γνωστά, ότι δηλαδή «είμαστε δεμένοι με συμβόλαιο και αν το καταγγείλουμε τώρα, θα πληρώσουμε όλα τα λεφτά χωρίς καν να έχουμε το σπίτι».

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ μού προξενεί αισθήματα κατάθλιψης, όχι μόνο για την παράλογη σπατάλη τόσο σημαντικού ποσού χρημάτων, αλλά και για την εικόνα αμεριμνησίας και ανευθυνότητας που εκπέμπαμε.

ΧΩΡΙΣ να το θέλω, κατόπιν όλων αυτών, τριγυρνά στο μυαλό μου συνεχώς μία εμπειρία από την παραμονή μου στην Τύνιδα: πρόκειται για τον οίκτο και τη θλίψη που προκαλούσε σε εμάς, τους Δυτικούς διπλωμάτες, για τους λαούς των δύο αυτών χωρών, η εικόνα των πρέσβεων του Σουδάν και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, που τον καιρό εκείνον πλήττονταν από σιτοδεία και λιμό το ένα, και από έναν καταστρεπτικό εμφύλιο πόλεμο το άλλο. Εντούτοις, και οι δύο πρέσβεις κυκλοφορούσαν στους δρόμους της Τύνιδας με απαστράπτουσες Mercedes 500.

ΔΕΝ θα μπορούσα τότε να φανταστώ ότι κάποια στιγμή θα βρισκόμουν κι εγώ, έστω και παρά τη θέλησή μου, σε μία ανάλογη θέση με τη δική τους.

ΟΥΤΕ ότι η υπηρεσία στην οποία υπηρετώ θα διασυρόταν με παρόμοιο τρόπο έμπροσθεν της διπλωματικής κοινότητας της Βιέννης.

ΤΗΝ υποβολή της πρώτης μου αναφοράς, την 18η Ιουνίου, την ακολούθησε ένας εκ μέρους σας ορυμαγδός απειλών μέσω τρίτων και εις επήκοον του μισού τουλάχιστον Υπουργείου για χιονοστιβάδα κλήσεων σε απολογία και εξοντωτικές ποινές.

ΚΑΤΟΠΙΝ όλων αυτών ,είμαι υποχρεωμένος για λόγους συνειδήσεως, και όχι μόνο, επικαλούμενος των Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων, Ν. 3528/2007-Μέρος Β΄, Κεφάλαιο Α΄, «Υποχρεώσεις των υπαλλήλων», Άρθρο 25, να σας γνωστοποιήσω τα εξής:

Η ΚΑΤΑΒΟΛΗ περαιτέρω μισθωμάτων για τη συνέχιση της ενοικίασης της παρούσας πρεσβευτικής κατοικίας της ΜΑ ΟΑΣΕ, στη Βιέννη, στην οποία καλούμαι να συνεργήσω υπογράφοντας τις σχετικές επιταγές πληρωμής, συνιστά κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και αντιβαίνει στην έννοια της χρηστής διοικήσεως, ιδιαίτερα στις τραγικές συνθήκες εν μέσω των οποίων βρίσκεται σήμερα η χώρα.

ΣΑΣ καλώ να με απαλλάξετε αμέσως από τα καθήκοντα του «διαχειριστού» της ΜΑ ΟΑΣΕ γιατί για λόγους συνειδήσεως, και όχι μόνο, δεν επιθυμώ να συνεργώ σε παρόμοιες και πιθανόν άλλες άστοχες χρήσεις του δημοσίου χρήματος.

ΑΥΤΟ παρακαλώ να γίνει στον εύλογο χρόνο και πριν από την ανάγκη υπογραφής άλλης επιταγής για πληρωμή του ενοικίου.

ΟΧΙ τόσο πολύ ως δημόσιος υπάλληλος όσο ως Έλληνας πολίτης σας καλώ να διακόψετε αμέσως το συμβόλαιο ενοικίασης της πρεσβευτικής κατοικίας, αναζητώντας μιαν άλλη που θα αντιστοιχεί στις τρέχουσες δυνατότητες και ανάγκες της χώρας».

ΟΠΩΣ προείπα, το σπίτι στη Βιέννη το πληρώνει ακόμα η Ελλάδα. Ελπίζω, τέλος, να δείξει την ίδια ευαισθησία και αυτός που υπογράφει τις επιταγές για το παλατάκι του Βοκλούζ. Γεια χαρά.