Η Ευρώπη για άλλη μια φορά πυροβόλησε τα πόδια της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντί να ρίξει σωσίβιο στην Κύπρο, της πέρασε μυλόπετρα στον λαιμό. Και μόνο αυτά τα δύο σχόλια αποκαλύπτουν την ανιστόρητη και τιμωρητική στάση της Γερμανίας και στην περίπτωση της Κύπρου. Οι Γερμανοί πολιτικοί και η ιθύνουσα τάξη φαίνεται ότι έχουν σπάσει την… άλυσο. Εκβιάζουν χώρες και ροκανίζουν κυριολεκτικά τα θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Στην περίπτωση της Ελλάδας κατέρριψαν το οχυρό των κρατικών ομολόγων ως ασφαλούς επένδυσης, στην Ιταλία έκαναν ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά, ενώ τώρα με την Κύπρο έστειλαν το μήνυμα ότι ούτε οι καταθέτες είναι ασφαλείς στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκονται σε κρίση. Την ίδια ώρα το Ινστιτούτο του Κιέλου εκτιμά ότι η Γερμανία θα κερδίσει τουλάχιστον 15 δισ. ευρώ από την κρίση επειδή αντιμετωπίζεται ως ασφαλές καταφύγιο.
Δηλαδή οι Γερμανοί έχουν κάθε συμφέρον να συνδαυλίζουν την κρίση, να διατηρούν τις χώρες σε καθεστώς ανασφάλειας και αστάθειας, αφού κερδίζουν από τα χαμηλά επιτόκια, αλλά και από τη διαρροή των καταθέσεων προς γερμανικές τράπεζες. Η γερμανική επικυριαρχία στην Ευρώπη αποκτά πλέον καταθλιπτικά χαρακτηριστικά και δεν περιορίζεται σε «κουρέματα» ή στην επιβολή πολιτικών λιτότητας που οδηγούν τους λαούς στον προθάλαμο της εξέγερσης.
Προεκτείνεται σε θέματα που συνδέονται με την εθνική κυριαρχία. Η οικονομική ισχύς της δίνει τη δυνατότητα να εκβιάζει κυβερνήσεις και λαούς και να επιβάλλει μέτρα που πλήττουν ακόμα και την εθνική κυριαρχία. Και να μην ξεχνάμε. Τμήμα της εθνικής κυριαρχίας (π.χ. η νομισματική πολιτική) εκχωρήθηκε σε κοινοτικά όργανα και όχι στη Γερμανία.
