Πανικό έχει προκαλέσει στον επιχειρηματικό κόσμο της Αυστραλίας η υψηλή τιμή του δολαρίου και οι προβλέψεις των οικονομικών αναλυτών της χώρας ότι θα παραμείνει στα ίδια ύψη το λιγότερο για τα επόμενα δύο χρόνια.
Πολλοί εργοστασιάρχες και έμποροι εκτιμούν ότι το γεγονός αυτό βάζει την Αυστραλία σε μειονεκτική θέση έναντι των ανταγωνιστών της, για το λόγο ότι εισαγόμενα αγαθά εισορμούν στην αγορά σε πολύ χαμηλότερες τιμές από ό,τι εκείνα που παράγονται εντός της χώρας.
Επίσης, αρκετοί είναι εκείνοι οι οποίοι ζητούν τη βοήθεια της Κεντρικής Τράπεζας Αυστραλίας, ισχυριζόμενοι ότι οι ντόπιες βιομηχανίες θα έχουν εξαφανιστεί όταν θα έχει υποχωρήσει η άνθηση των μεταλλευμάτων της χώρας.
Ο Tony Weber, χαρακτηριστικά, από το Federal Chamber of Automotive Industries, υποστηρίζει ότι όσο το αυστραλιανό δολάριο παραμένει πεισματικά στα ύψη, τόσο πιο μεγάλη ζημιά θα φέρνει στους κλάδους του εμπορίου, όπως είναι η γεωργία, η βιομηχανία, οι υπηρεσίες, η εξόρυξη μεταλλευμάτων.
«Αν δεν είμαστε σε θέση να εισχωρήσουμε στις ξένες αγορές, εξαιτίας της υψηλής τιμής του δολαρίου μας, εάν δεν μπορούμε να συναγωνιστούμε με επιτυχία στην ντόπια αγορά, για τον ίδιο λόγο, είναι φανερό ότι η οικονομία μας θα υποστεί μεγάλο πλήγμα».
Ήδη, έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, κατά την εκτίμηση των ειδικών, η αυτοκινητοβιομηχανία. Το υψηλό δολάριο ευθύνεται, κατά τη Holden, για την κατάργηση 400 θέσεων εργασίας, πρόσφατα από το εργοστάσιό της στην Αδελαΐδα, καθώς και για την απόφαση της Holden, στο τέλος του περασμένου χρόνου, να καταργήσει εκατοντάδες θέσεις εργασίας στη Βικτώρια.
Εν τω μεταξύ, φθηνότερα αυτοκίνητα από την Ασία και την Ευρώπη κατακλύζουν την αγορά, όπως η τιμή του νομίσματος εκεί είναι συγκριτικά χαμηλότερη.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ένα εισαγόμενο αυτοκίνητο το οποίο στοίχιζε πριν έξι μήνες $20.000, το ίδιο αυτοκίνητο σήμερα στοιχίζει μόνο $15.000.
Απλά η αυστραλιανή αυτοκινητοβιομηχανία, δεν μπορεί πλέον να συναγωνιστεί τις ξένες, εκτιμούν οι ειδικοί. Αν οι αυτοκινητοβιομηχανίες εγκαταλείψουν το αυστραλιανό έδαφος δεν πρόκειται να επιστρέψουν ποτέ πια στη χώρα.
ΔΙΙΣΤΑΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ
Εν τω μεταξύ, οι απόψεις των εμπειρογνωμόνων αναφορικά με το αν θα πρέπει ή όχι να περιοριστεί το ανεξέλεγκτο τρέξιμο του δολαρίου, από την Κεντρική Τράπεζα Αυστραλίας, διίστανται.
Είναι γεγονός ότι η αξία του αυστραλιανού δολαρίου ανέβηκε λόγου της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, τα υψηλά σχετικά επιτόκια και την εισροή μεγάλων ξένων επενδυτικών κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση τεράστιων έργων υποδομής για την εξόρυξη των μεταλλευμάτων.
Επιπλέον η Αυστραλία έχει βρεθεί στο μέσον του πεδίου που ορισμένοι χαρακτηρίζουν ως ‘νομισματική μάχη’. Δηλαδή οι εμπορικοί εταίροι της Αυστραλίας, όπως η Κίνα, Ιαπωνία, Ευρώπη και ΗΠΑ τυπώνουν μεγάλες ποσότητες νομίσματος προκειμένου να κινητοποιήσουν την οικονομία τους.
Σ’ αυτό το κλίμα, κορυφαίοι οικονομολόγοι με αρχηγό τον πρώην οικονομικό κυβερνητικό σύμβουλο, Professor Ross Garnaut, έχουν συστρατευτεί με τους εκπροσώπους του γεωργικού και βιομηχανικού κλάδου, ζητώντας από την Κεντρική Τράπεζα Αυστραλίας, να επέμβει και να σταματήσει την αναρρίχηση του αυστραλιανού δολαρίου.
Τι σημαίνει αυτό; Να χαμηλώσουν τα επιτόκια και να αγοράσει η ΚΤΑ μεγάλες ποσότητες ξένου συναλλάγματος, ώστε να πέσει η τιμή του αυστραλιανού δολαρίου.
Πρόκειται για ένα τολμηρό σχέδιο με το οποίο πολλοί οικονομολόγοι, όπως για παράδειγμα, ο Saul Eslake, διαφωνούν.
«Παρά την εκτίμηση που έχω στον Professor Garnaut, δεν νομίζω ότι η ιδέα του θα καρποφορήσει. Αν δεν επιτύχει θα στοιχίσει στην Κεντρική Τράπεζα Αυστραλίας ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο. Αν επιτύχει, η εφαρμογή του θα στοιχίσει επίσης στην τράπεζα πάρα πολλά».
Οι υπέρμαχοι της ελεύθερης αγοράς πιστεύουν ότι οποιαδήποτε απόπειρα να μπει φρένο στο δολάριο σήμερα με την πτώση των επιτοκίων, θα ρίξει την τιμή του προσωρινά μόνο. Ο πληθωρισμός και η κτηματαγορά δεν θα αργήσουν να την εκτινάξουν στα ύψη ξανά.
Ο Saul Eslake, εκτιμά ότι «όταν θα εξασθενίσει η μεταλλευτική βιομηχανία, πράγμα που θα συμβεί μεταξύ 2015–2016, το αυστραλιανό δολάριο θα πέσει αισθητά και –πιστέψτε με– αυτό θα είναι το λιγότερο που θα μας απασχολεί τότε».
