Η σιωπή της Αθήνας στο πολυσυζητημένο θέμα, υπογραφής αμοιβαίας συμφωνίας Αυστραλίας-Ελλάδας, για παροχή τουριστικής βίζας με δικαίωμα εργασίας, έχει δυσαρεστήσει αφάνταστα τα μέλη της κοινοπολιτειακής βουλής, που στήριξαν την ομογένεια κατά τις διαπραγματεύσεις της με την αυστραλιανή κυβέρνηση.
Τα μέλη των πολιτικών κομμάτων που επιστρατεύσαμε, στην κυριολεξία, προκειμένου να πείσουμε την κυβέρνηση Gillard να εμπλακεί σε διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για την υπογραφή διμερούς συμφωνίας, η οποία θα επιτρέπει σε Έλληνες τουρίστες να εργάζονται στην Αυστραλία, και αντίστροφα, είναι πολύ δυσαρεστημένα και δεν το κρύβουν.
Το διαπίστωσα, προχθές Πέμπτη, κατά τις επαφές μου με αρκετούς εξ αυτών με αφορμή την ανακίνηση του «Μακεδονικού» από το βουλευτή του Εργατικού Κόμματος, Stephen Jones.
Οι συνομιλητές μου εξέφρασαν ευθέως τη δυσαρέσκειά τους για την «περιφρονητική» συμπεριφορά της ελληνικής κυβέρνησης έναντι της αυστραλιανής και ζήτησαν από την ομογένεια να μην καταμερίσει ευθύνες στην αυστραλιανή κυβέρνηση για πιθανό ναυάγιο της προσπάθειας.
«Δεν είναι δυνατόν, ο υπουργός Μετανάστευσης της Αυστραλίας να δηλώνει, ότι είναι έτοιμος, με την πένα στο χέρι, να υπογράψει τη διμερή συμφωνία και η ελληνική κυβέρνηση να το αγνοεί» σχολίασαν με έκδηλη απογοήτευση.
Οι συνομιλητές μου επιβεβαίωσαν και τη φήμη, που κυκλοφορεί από καιρό στους διαδρόμους της κοινοπολιτειακής βουλής, ότι η απροθυμία της Αθήνας να υπογράψει τη συμφωνία οφείλεται σε «εισήγηση της Πρεσβείας της Ελλάδας στην αυστραλιανή πρωτεύουσα να μην υπογραφεί η συμφωνία πριν τις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, εν αναμονή καλύτερων όρων από το Συνασπισμό των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που αναμένεται να εκλεγεί στις επικείμενες εκλογές».
Τη φήμη αυτή είχα διαβιβάσει την παρελθούσα Τρίτη στο πολιτικό γραφείο του υφυπουργού Αποδήμων, κ. Κωνσταντίνου Τσιάρα, με το ακόλουθο e-mail μου:
«Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Επικοινωνώ εκ μέρους της εφημερίδας «Νέος Κόσμος» για να διερευνήσω την πληροφορία, που κυκλοφορεί έντονα στους διαδρόμους της εθνικής βουλής Αυστραλίας (Canberra), ότι η υπογραφή αμοιβαίας συμφωνίας Ελλάδας Αυστραλίας για παροχή τουριστικής βίζας με δικαίωμα εργασίας σε Έλληνες και Αυστραλούς πολίτες καθυστερεί με ελληνική υπαιτιότητα.
Ο υπουργός Μετανάστευσης Αυστραλίας, κ. Brendan O’Connor, δηλώνει, ότι «είναι έτοιμος με την πένα στο χέρι να υπογράψει τη συμφωνία» μόλις υπάρξει ανταπόκριση από την Ελλάδα, δήλωση που δίνει κύρος στις φήμες περί «σκόπιμης καθυστέρησης της υπογραφής της συμφωνίας από την Αθήνα».
Πολιτικές και ομογενειακές πηγές μας σχολιάζουν, ότι η καθυστέρηση οφείλεται σε «εισήγηση της Πρεσβείας της Ελλάδας στην αυστραλιανή πρωτεύουσα να μην υπογραφεί η συμφωνία πριν τις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, εν αναμονή καλύτερων όρων από το Συνασπισμό των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που αναμένεται να εκλεγεί στις επικείμενες εκλογές».
Παρακαλούμε να μας γνωστοποιήσετε τις αιτίες της καθυστέρησης, διότι λαμβάνουμε καθημερινά μεγάλο αριθμό τηλεφωνημάτων και e-mails από ενδιαφερόμενους Έλληνες του εσωτερικού, τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας από ομογενείς και πικρόχολα σχόλια Αυστραλών πολιτικών, που μεσολάβησαν για την εμπλοκή της αυστραλιανής κυβέρνησης σε διαπραγματεύσεις με την ελληνική για την υπογραφή της συμφωνίας.
Επί τη ευκαιρία θα μας ενδιέφερε να μάθουμε, εάν η Αθήνα προτίθεται να υπογράψει αμοιβαία συμφωνία μη διπλής φορολογίας με την Αυστραλία, αν έχουν δρομολογηθεί οι σχετικές διαδικασίες και πότε, κατά την εκτίμησή σας, θα καταστεί δυνατή η υπογραφή τέτοιας συμφωνίας».
Υποχρεώθηκα να επικοινωνήσω με το πολιτικό γραφείο του κ. υφυπουργού, διότι τηλεφώνημά μου στον πρέσβη της Ελλάδας στην Καμπέρα, κ. Χαράλαμπο Δαφαράνο, για την έντονη φημολογία έμενε αναπάντητο μέχρι την ώρα που γραφόταν το ανά χείρα σχόλιο.
Αναπάντητο έμενε μέχρι την ώρα που γραφόταν το ανά χείρα σχόλιο και το e-mail μου στον κ. Τσιάρα. Σύμπτωση; Ίσως, αλλά περίεργη.
Ο σχολιασμός της σιωπής του κ. πρέσβη και του κ. υφυπουργού δεν είναι της παρούσης. Τούτη τη στιγμή προέχει η ανάγκη να πείσουμε τους Αυστραλούς πολιτικούς, που βοήθησαν να εξασφαλίσουμε την έγκριση της αυστραλιανής κυβέρνησης για παροχή, αρχικά, πεντακοσίων αδειών εισόδου Ελλήνων επισκεπτών στην Αυστραλία με δικαίωμα εργασίας, ότι η προσφορά τους –αδιάφορα από το αποτέλεσμα– εκτιμήθηκε από την ελληνική παροικία της Αυστραλίας.
Για να λέμε τα πράγματα με τ΄ όνομα τους, οι υπουργοί και οι βουλευτές που στήριξαν το αίτημα της ομογένειας, ανέμεναν την ολοκλήρωση της συμφωνίας πριν τις επικείμενες εθνικές εκλογές για να εισπράξουν το αντάλλαγμα της προσφοράς τους. Η συναλλαγή με τους πολιτικούς είναι «δούναι και λαβείν», έτσι λειτουργεί το σύστημα και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται ας μένει έξω από τα κοινά.
Δυστυχώς, η συμφωνία δεν υπεγράφη κατά την επίσκεψη του κ. Τσιάρα στην Αυστραλία –όπως διαδιδόταν πριν τον ερχομό του– και ενδέχεται να μην υπογραφεί ποτέ, εξ αιτίας των προβλημάτων με τη βίζα 457 και άλλα είδη αδειών εισόδου στην Αυστραλία, που αναθεωρούνται από τα συναρμόδια υπουργεία.
Και μία προειδοποίηση προς όσους πιστεύουν, ότι μία κυβέρνηση Abbott θα στέρξει να υπογράψει αμοιβαία συμφωνία «με καλύτερους όρους», παρότι δεν έχει υπάρξει τέτοια δέσμευση από την αξιωματική αντιπολίτευση. Υπενθυμίζουμε, ότι η Αμοιβαία Συμφωνία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που υπέγραψαν το 2007 οι κυβερνήσεις Howard και Καραμανλή, ήταν πολύ χειρότερη της συμφωνίας που είχε προσφέρει στον Ελληνισμό η Εργατική κυβέρνηση του Paul Keating. Ας μην τρέφουν φρούδες ελπίδες οι ευκολόπιστοι και τα κομματικά παπαγαλάκια ας σταματήσουν να υπόσχονται «καλύτερη» μετεκλογική συμφωνία, χωρίς την εξουσιοδότηση της ηγεσίας του Συνασπισμού.
