Την Τρίτη, 6 Απριλίου, συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ήταν το 1941 όταν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας (ANZAC Corps), με τους Συμμάχους, βρέθηκαν εκ νέου στο πλευρό των Ελλήνων στο πεδίο των μαχών.

Μηνύματα για να τιμήσουν την επέτειο αυτή, απηύθυναν, μεταξύ άλλων, ο ομοσπονδιακός υπουργός για Θέματα Βετεράνων και Προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, Darren Chester και ο αρμόδιος «σκιώδης υπουργός» των Εργατικών, Shayne Neumann, από κοινού με τον -ελληνικής καταγωγής- ομοσπονδιακό βουλευτή Αδελαΐδας, Στιβ Γεωργανά.

Ανάμεσα σε άλλα, ο κ. Chester, επεσήμανε πως θυμόμαστε και τιμούμε τα 80 χρόνια από τότε που οι Αυστραλοί ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Συμμάχους, για να υπερασπιστούν την ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ανέφερε πως οι Συμμαχικές δυνάμεις δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένες να αντισταθούν στη μεγάλη γερμανική επίθεση.

Πάνω από 50.000 στρατιωτών έφυγαν από την Ελλάδα, αφήνοντας πίσω 320 Αυστραλούς που απεβίωσαν, καθώς και 2.065 αιχμαλώτους πολέμου.

Η προσοχή στράφηκε στην άμυνα της Κρήτης. Αλλά η εισβολή δεν κατέστη δυνατό να αποτραπεί παρά τη δυναμική αντίσταση.

«Οι υπηρεσίες και οι θυσίες αυτών των γενναίων αντρών δε θα ξεχαστούν ποτέ και επίσης αποτίνουμε ειδικές ευχαριστίες στους ντόπιους που βοήθησαν πολλούς να επιβιώσουν».

Η Βρετανία και η Αυστραλία αναγνώρισαν πως η Ελλάδα πρέπει να στηριχθεί κατά της εισβολής της Γερμανίας κατά τον Πόλεμο και πως η Άμυνα της Ελλάδας «ένα μεγάλο ρίσκο για καλό σκοπό», ανέφεραν από την πλευρά τους, ο κ. Neumann και ο κ. Γεωργανάς.

Ο «σκιώδης υπουργός» για Θέματα Βετεράνων, ανέφερε πως η 6η Μεραρχία έφτασε στην Ελλάδα στις αρχές Απριλίου 1941 και στις 6 Απριλίου οι Γερμανοί ξεκίνησαν την εισβολή τους.

«Παρά τις προσπάθειές τους, οι συμμαχικές δυνάμεις, μαζί με τα ελληνικά στρατεύματα, δεν κατάφεραν να σταματήσουν την ταχεία γερμανική προώθηση προς την κεντρική Ελλάδα προς την Αθήνα».

Ορισμένοι στρατιώτες μεταφέρθηκαν στην Αίγυπτο, αλλά πολλοί βρέθηκαν στην Κρήτη.

Ο κ. Γεωργανάς ανέφερε ότι εντέλει και η Κρήτη, η οποία αποτελούσε στρατηγικό σημείο «έπεσε», καθώς οι Συμμαχικές δυνάμεις δε στάθηκε δυνατόν να σταματήσουν τη γερμανική εισβολή.

Μαζί, Ελληνικά στρατεύματα και σύμμαχοι σχημάτισαν την «Creforce» και προετοιμάστηκαν να αντιμετωπίσουν τους Γερμανούς, που έφτασαν στις 20 Μαΐου με πολλούς αλεξιπτωτιστές σε τρία διαφορετικά σημεία ανά την βόρεια άκρη του νησιού.

Παρά την έντονη αντίσταση στους Γερμανούς, οι Συμμαχικές δυνάμεις έπρεπε τελικά να αποσυρθούν…

Ο απολογισμός ήταν πάνω από 1.700 νεκρού, 2.000 τραυματίες και 11.000 αιχμάλωτοι πολέμου.

«Τιμούμε τις υπηρεσίες και τις θυσίες των γενναίων αυτών αντρών και επίσης έχουμε μεγάλο χρέος ευγνωμοσύνης προς τους χιλιάδες ντόπιους που βοήθησαν τα στρατεύματά μας να επιζήσουν», τόνισε ο κ. Γεωργανάς, σημειώνοντας ότι πάνω από 450.000 Έλληνες, δυστυχώς, έχασαν τη ζωή τους κατά τα χρόνια της Κατοχής, με πάνω από 25.000 σε εκτελέσεις λόγω της βοήθειας στους Συμμάχους.