Η Ομογένεια της Αυστραλίας, η Ελληνική Διασπορά γενικότερα, οι τηλεθεατές, οι ακροατές, οι διαδικτυακοί αναγνώστες της ΕΡΤ εντός και εκτός ελληνικών συνόρων, από τις 23.45 το βράδυ της Τρίτης (ώρα Ελλάδας), έπαψαν να έχουν τη δυνατότητα παρακολούθησης της κρατικής ραδιοτηλεόρασης της πατρίδας μας.
Η ελληνική κυβέρνηση με μια κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου, που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και την κυβερνητική σταθερότητα στην πατρίδα μας, μια κίνηση που, κατά πάσα πιθανότητα, μετρήθηκε δημοκοπικά πριν την εξαγγελία και υλοποίησή της, αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ.
Η ΕΡΤ δεν λειτούργησε ποτέ με τα πρότυπα των αντίστοιχων ξένων κρατικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων. Η ΕΡΤ για παράδειγμα, από πλευράς διαχείρισης και ποιότητας, δεν υπήρξε ποτέ ένα ABC της Αυστραλίας ή ένα BBC της Βρετανίας.
Άγονταν και φέρονταν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις ή από τα συνδικαλιστικά όργανα των πολυάριθμων εργαζομένων της, αρκετοί από τους οποίους ήταν διπλοθεσίτες ή αργόμισθοι, σε μια εποχή που η ανεργία των δημοσιογράφων στην Ελλάδα σχεδόν ξεπερνάει ακόμη και την ανεργία των νέων.
Έχοντας, όμως, πει όλα αυτά, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η ΕΡΤ, σε σχέση με το υπόλοιπο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο στην Ελλάδα, ήταν μια όαση ενημερωτικής, εκπαιδευτικής, ψυχαγωγικής και πολιτισμικής ποιότητας. Η ΕΡΤ είναι το ανεκτίμητης αξίας ραδιοτηλεοπτικό της αρχείο. Είναι τα μουσικά της σύνολα. Είναι η διαφορετική στρατηγική της στόχευση σε σχέση με τα εμπορικά ΜΜΕ της χώρας σε καιρούς ιδιαίτερα δύσκολους για την νεοελληνική κοινωνία. Είναι η εθνική και παγκόσμια φωνή της Ελλάδας για τον εξωελλαδικό Ελληνισμό αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο.
Ποιοι μπορούν να εγγυηθούν, γνωρίζοντας το πώς λειτουργούν τα πράγματα στην Ελλάδα, πως ο νέος φορέας ραδιοτηλεόρασης, που θα είναι δημόσιος αλλά όχι κρατικός, ούτε κομματικός, όπως ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Κεδίκογλου, θα είναι καλύτερος από αυτόν το «θύλακα αδιαφάνειας την ΕΡΤ», που λειτουργούσε με σκανδαλώδη τρόπο, όπως είπε;
Είναι, άραγε, η βούληση της κυβέρνησης Σαμαρά να δημιουργήσει κάτι καλύτερο στη θέση της ΕΡΤ ή είναι η πολιτική σκοπιμότητα ενός μεγάλου χτυπήματος ειδικού συμβολικού βάρους, ενόψει και των άλλων αποκρατικοποιήσεων, που οδήγησαν στο κλείσιμο της ΕΡΤ;
Η ελληνική κρατική ραδιοτηλεόραση, ένας κακοποιημένος εθνικός πλούτος, ένα εργαλείο πολιτισμικής αναγέννησης, ένα όχημα δημοκρατικής ευαισθητοποίησης, αλλά και άσκησης εθνικής πολιτικής, δεν πρέπει να πεθάνει για να ξαναγεννηθεί.
Αναδιοργάνωση μέσα από τη συνέχεια της λειτουργίας της χρειάζεται η ΕΡΤ, όχι κλείσιμο.
