ΑΝ όχι τίποτε άλλο, η γλυκιά μας πατρίδα κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να μη μας αφήσει να πλήξουμε.
ΜΠΟΡΕΙ να μην έχουμε λεφτά, διαθέτουμε όμως ανεξάντλητα αποθέματα… δημοκρατικής φαντασίας.
ΔΕΝ είναι δυνατόν να πάει ο λαός διακοπές για να κάνει τα μπάνια του, χωρίς να εξελίσσεται στο background μια αξιόλογη τραγωδία.
ΕΝΑ δράμα που να δίνει χρώμα στη ζωή του και να το κρατά σε εγρήγορση…
ΔΕΝ λέω, καλή είναι η σιγουριά, αλλά δεν σε εξιτάρει ρε παιδί μου. Αν είναι να πας διακοπές και γυρνώντας πίσω να τα βρεις όλα όπως τα άφησες, είναι σαν να μην έχεις πάει.
ΠΡΙΝ όμως αναλύσουμε (εντελώς) επιφανειακά τα όσα συμβαίνουν στη χώρα που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού (και τη Δημοκρατία) στον κόσμο, είμαι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος να ευχαριστήσω την Yvonne Ballas για τα καλά της λόγια.
ΣΤΗΝ επιστολή της που δημοσιεύουμε στη σελίδα αλληλογραφίας (και σας προτείνω να διαβάσετε προσεκτικά) η Yvonne προχωρά στην ψυχανάλυση του χαρακτήρα μου, τονίζοντας ότι είμαι μικροπρεπής, ασεβής, αλαζών, αγενής, διαστρεβλωτής, πολύξερος, αδιάντροπος και πολλά άλλα.
Η Yvonne βέβαια δεν είναι η πρώτη (και ελπίζω να μην είναι και η τελευταία) που έχει τέτοια άποψη για μένα. Παρόμοιους επαίνους έχω δεχτεί κατά καιρούς και από άλλες αναγνώστριες και αναγνώστες.
ΝΑ είναι καλά οι άνθρωποι και τους ευχαριστώ πάρα πολύ που με εμπνέουν και με οπλίζουν με κουράγιο να συνεχίσω τούτη τη στήλη, η οποία μέσω internet, διαβάζεται από 7,5 εκατομμύρια άτομα σε ολόκληρο τον κόσμο.
ΣΤΟ μεταξύ, με τα νεύρα μου άρχισαν να παίζουν επικίνδυνα και οι ποιητές της στήλης αλληλογραφίας του «Νέου Κόσμου» επ’ ευκαιρία των δύο ποιημάτων που δημοσιεύτηκαν προχθές στην εφημερίδα.
ΜΑΖΙ τους είχα πρόθεση να ασχοληθώ σήμερα, αλλά έδωσα τόπο στην οργή για να μην εκληφθεί από τους οργανωτές του Φεστιβάλ Αντίποδες, ότι το έκανα επίτηδες για να χτυπήσω την ποίηση και τορπιλίσω το Συμπόσιο που κάνουν το Σαββατοκύριακο για τον Κωνσταντίνο Καβάφη.
ΚΑΙ τώρα στο θέμα μας. Είχαμε δεν είχαμε καταφέραμε να βάλουμε πάλι στην «πρίζα» τους δανειστές, τους ευρωπαίους εταίρους μας και τις «αγορές».
ΕΠΕΙΔΗ όλοι αυτοί, ως όψιμοι Δημοκράτες, δεν έχουν εμβαθύνει ακόμα (όπως εμείς) στην πραγματική Δημοκρατία, άρχισαν πάλι να μιλούν για «ασυνεννοησία» και «πολιτική αστάθεια».
ΜΑΣ απειλούν μάλιστα ότι έτσι και δεν προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις θα σταματήσουν να μας δίνουν τις δόσεις μας, πιστεύοντας ότι το σύνδρομο της στέρησης θα μας αναγκάσει να συνετιστούμε. Κούνια που τους κούναγε…
ΓΙΑ το τι σημαίνει Δημοκρατία πολλά (και από πολλούς) έχουν γραφεί που έτσι και τα παρέθετα σήμερα δεν θα έφτανε ολόκληρη η εφημερίδα, γιατί εκτός των άλλων Δημοκρατία σημαίνει και πολυλογία.
Η πιο διαδεδομένη άποψη είναι αυτή που διατύπωσε ο Επίκουρος πριν 2322 χρόνια και στην οποία περιληπτικά αναφέρθηκε προχθές βράδυ στη διάλεξή που έδωσε στο πλαίσιο των Σεμιναρίων που οργανώνει (σε τακτικά διαστήματα) η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης, ο καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Monash, Andrew Benjamin.
ΣΥΜΦΩΝΑ λοιπόν με τον Επίκουρο (φιλόσοφο του ηδονισμού και της ευδαιμονίας) Δημοκρατία είναι το πολιτικό σύστημα που μας δίνει τη δυνατότητα να διαχειριστούμε με επιτυχία τις διαφωνίες μας.
ΣΤΗΝ ιδιοσυγκρασία και τις ιδιαιτερότητες όμως της φυλής μας, ταιριάζει περισσότερο η διατύπωση του Άγγλου φιλόσοφου, Μπέρναρντ Ράσελ, παρά του Επίκουρου.
Ο Ράσελ, σε αντίθεση με τον Επίκουρο, ισχυρίζεται ότι Δημοκρατία είναι το πολιτικό σύστημα που μας δίνει τη δυνατότητα να βρίσκουμε κάποιον και να του φορτώνουμε όλα τα λάθη.
ΚΑΙ ένας άλλος διανοητής, ο Νικολά Κοντορσέ, αναφερόμενος στις σχέσεις Δημοκρατίας και εξουσίας είχε πει ότι το μυστικό της εξουσίας δεν βρίσκεται στο μυαλό του εξουσιαστή, αλλά του εξουσιαζόμενου.
ΚΑΙ αν η πιο πάνω διατύπωση περιέχει κάποια αλήθεια άντε να βρεις άκρη τι έχει στο μυαλό του ο κάθε εξουσιαζόμενος,
ΚΑΙ όταν ο εξουσιαζόμενος είναι Έλληνας και στο μυαλό του είναι όλα μια σούπα, ακόμα και ένας πονηρός (και δίβουλος) Καλαματιανός σαν το Σαμαρά, θα βρει στο τέλος το μπελά του.
ΟΙ πληροφοριοδότες μου από την Ελλάδα ισχυρίζονται ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα είχε «κατεβάσει» και τον διακόπτη ολόκληρου του Δημοσίου αν επαρκούσε το ανθρώπινο δυναμικό των καταγόμενων από τα Άγια Χώματα της Καλαμάτας.
ΟΙ Καλαματιανοί, που κάποτε επάνδρωσαν τη Χωροφυλακή και τα σώματα ασφαλείας, έχουν το know how να βάλουν σε μια τάξη τη χώρα και να εξυγιάνουν τον κρατικό μηχανισμό, απαλλάσσοντάς τον από την διαφθορά και την αξιοκρατία.
ΣΤΟ μεταξύ και ενώ οι Ευρωπαίοι τραβάνε τα μαλλιά τους (και κλαίνε τα λεφτά τους!) οι απολυμένοι της ΕΡΤ συνεχίζουν το χαβά τους μεταδίδοντας «αντιστασιακά» προγράμματα και καλούν τον λαό να υπερασπιστεί τη… Δημοκρατία!
ΓΙΑ τους Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους, τις ιερές αγελάδες του Έθνους επί 190 χρόνια, που μπορούν να βόσκουν και κοπρίζουν όπως γουστάρουν, Δημοκρατία σημαίνει εργοδοσία.
ΓΙΑ μια βδομάδα τώρα καλούν (μεταξύ των άλλων) και το ενάμιση εκατομμύριο ανέργων να κατέβουν στους δρόμους και να αγωνιστούν ώστε να μην χάσει κανείς τη δουλειά του από το Δημόσιο.
ΝΑ όμως και δυο χαρακτηριστικές περιπτώσεις για την ποιότητα, την παιδεία και το νεοελληνικό ήθος.
Η μια περίπτωση έχει να κάνει με τον πρώην ποδοσφαιριστή, της… πρώην ΑΕΚ, που ακολούθησε πιστά στη χρεοκοπία την πατρίδα, Γιώργο Κατίδη και η δεύτερη με την περιφερόμενη τηλεπαρουσιάστρια, Πόπη Τσοπανίδου.
ΚΑΙ αρχίζω από την Πόπη η οποία όταν έκανε μια εκπομπή (κυριολεκτικά και μεταφορικά του κώλου) στην ΕΡΤ, την εποχή των παχιών (και διεφθαρμένων) αγελάδων λάμβανε ως μισθό… 280.000 ευρώ το χρόνο!
ΝΑΙ, όπως το διαβάσατε. Οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωναν για τα μάτια (και τα υπόλοιπα σωματικά και… πνευματικά προσόντα) της Πόπης 280.000 ευρώ το χρόνο!
ΠΑΡΟΜΟΙΟΥΣ μισθούς έπαιρναν και πάρα πολλοί άλλοι που είχαν παρόμοια προσόντα με την Πόπη, ενώ υπήρχαν και πάρα πολλοί άλλοι που πληρώνονταν χωρίς να δίνουν ούτε καν το παρών τους.
ΚΑΠΟΙΟΣ μάλιστα δημοσιογράφος της ΕΡΤ ομολόγησε πριν λίγες μέρες ότι τα τελευταία 17 χρόνια όταν έπεσε στη δυσμένεια της τότε διεύθυνσης, δεν είχε γραφείο και απλώς περιφερόταν στους διαδρόμους! Το μισθό του πάντως (με τις σχετικές αυξήσεις τον λάμβανε κανονικά!!
ΑΣ επιστρέψουμε όμως στην Πόπη. Μετά το πρόσφατο τηλεοπτικό μπάχαλο, ήλθε και πάλι στην επικαιρότητα το σκάνδαλο της μισθοδοσίας των κηφήνων της ΕΡΤ.
ΟΤΑΝ το πληροφορήθηκε η Πόπη έγινε έξω φρενών και κατά τη διάρκεια μιας εκπομπής στο ΣΚΑΪ επιτέθηκε στον προσκεκλημένο της Άδωνη Γεωργιάδη, λέγοντάς του χαρακτηριστικά: «Γιατί κύριε Γεωργιάδη το κόμμα σου με κρέμασε στα μανταλάκια για το μισθό που έπαιρνα στην ΕΡΤ;».
ΑΝΤΙ δηλαδή να ντραπεί και αυτοεξοριστεί από τα Μέσα Ενημέρωσης ζητούσε και τα ρέστα, ισχυριζόμενη ότι συνάδελφοί της στα ιδιωτικά κανάλια έπαιρναν τότε περισσότερα.
ΚΑΙ υποτίθεται βέβαια ότι η ΕΡΤ έδινε (σε πολλούς) τέτοιους μισθούς για να είναι, όπως είπε η Πόπη, ανταγωνιστική!
ΝΑΙ, το ελληνικό δημόσιο πλήρωνε τα υπέρογκα (και σκανδαλώδη) αυτά ποσά για να ανταγωνίζεται την ιδιωτική τηλεοπτική σαβούρα που υμνολογούσε την αγραμματοσύνη και την γκλαμουριά.
ΚΑΙ από αυτό το πρωτοφανές δείγμα αμοραλισμού ας περάσουμε στο επίσης πρωτοφανές δείγμα παιδείας.
ΣΕ αντίθεση με τη Πόπη, ο Κατίδης τουλάχιστον ήταν σεμνός και φιλαλήθης, όταν ερωτούμενος πρόσφατα αν μετάνιωσε για το ναζιστικό χαιρετισμό, αφού ζήτησε συγνώμη, είπε ότι «το πάθημα τού έγινε μάθημα».
ΔΕΝ γνώριζα (είπε) τίποτα για τον Χίτλερ, το ναζιστικό χαιρετισμό ούτε και για τη Χρυσή Αυγή. Δεν είχα ακούσει τίποτα για την κατοχή και δεν ήξερα για την 28η Οκτωβρίου και 25η Μαρτίου.
«ΑΠΛΑ νόμιζα ότι τις μέρες αυτές δεν είχαμε σχολείο»! Στη συνέχεια πρόσθεσε ότι άρχισε να διαβάζει ιστορία και να μαθαίνει. Είπατε τίποτα;
ΣΑΝ τον Κατίδη δεν αποκλείεται να είναι και πάρα πολύ άλλοι πατριώτες της Χρυσής Αυγής.
ΜΗΝ ξεχνάμε, άλλωστε, ότι πατριώτες είναι όλοι όσοι προθυμοποιούνται να σκοτωθούν ή να σκοτώσουν για την πατρίδα για ασήμαντη αφορμή.
ΑΥΤΑ για σήμερα να είστε όλοι καλά και μην ανησυχείτε για την πατρίδα, η οποία έχει πλέον μάθει να πορεύεται μέσω τραγελαφικών λαθών και καταστροφών. Γεια χαρά.
