Όταν κατά τη διάρκεια του μήνα του μέλιτος στην Αθήνα, η νιόπαντρη ομογενής Μάντι Νίκα, έκανε μια βόλτα στην Ηλιούπολη, πέρασε μπροστά από το άγαλμα που στόλιζε την πλατεία και με έκπληξή της διαπίστωσε ότι το όνομα που έφερε ήταν του Ιωάννη «Τσάκαλου» Θεοφιλόπουλου, που ήταν το πατρικό της όνομα.
Το 2014, ενώ βρισκόταν και πάλι στην Ελλάδα, πέρασε από τα πανέμορφα Λαγκάδια στο δρόμο για το χωριό του πατέρα της, Αγρίδι, κοντά στην Ολυμπία της Πελοποννήσου. Εκεί, υπήρχε, επίσης, ένα άγαλμα του Ιωάννη Θεοφιλόπουλου, καθώς τα Λαγκάδια ήταν ο τόπος γέννησής του το 1795.
Ήταν το 2017 όταν ένας ξάδελφος της Μάντι σε επίσκεψή του στα Λαγκάδια και ανακάλυψε κάποια έγγραφα σύμφωνα με τα οποία υπήρχε μεγάλη πιθανότητα η οικογένεια να σχετίζεται με τον τιμημένο αγωνιστή της Επανάστασης του 1821.
«Ο ξάδελφός μου ο Βασίλης αμέσως επικοινώνησε μαζί μας και μας είπε ότι ο μπαμπάς μου, Παναγιώτης, και ο αδελφός μου, που επίσης ονομάζεται Ιωάννης, έπρεπε να κάνουν τεστ DNA καθώς είναι πιο εύκολη η ταυτοποίηση με γενετικό υλικό ανδρών» είπε η κ. Νίκα.
Μέσα σε λίγους μήνες, επιβεβαιώθηκε ότι όντως είχαν σχέση με τον ήρωα που έδρασε ως πηδαλιούχος και δαδούχος στο πλευρό των Δημητρίου Παπανικολή και Κωνσταντίνου Κανάρη, όταν έκαψαν το ντελίνι στην Ερεσό και τη ναυαρχίδα των Τούρκων στην Χίο, αντίστοιχα.
Από τον Αύγουστο του 1822 πολέμησε στην ξηρά στο πλευρό των Κανέλλου Δεληγιάννη και Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Μετά την Ανεξαρτησία τοποθετήθηκε αρχηγός της πολιτοφυλακής στην Τριπολιτσά (1830). Το 1865 με τον ερχομό του νέου βασιλιά, όταν ορίστηκε η τελευταία επιτροπή καταγραφής των αγωνιστών του 1821 – αν και οι περισσότεροι δεν ζούσαν πια – υπογράφει ως ταγματάρχης αρκετά πιστοποιητικά.
Ο πρόγονος της κ. Νίκα πέθανε κατά πάσα πιθανότητα στην Αθήνα σε βαθιά γεράματα, την 1η Δεκεμβρίου 1885. Το Πολεμικό Ναυτικό έδωσε το όνομά του στο Πλοίο Φαρικών Αποστολών ΠΦΑ ΚΑΡΑΒΟΓΙΑΝΝΟΣ.
Σε ποίημα που δημοσίευσε ο Θεόδωρος Γενναίου Κολοκοτρώνης (εγγονός του Κολοκοτρώνη) στον «Ραμπαγά», όπου δημοσιογραφούσε με το ψευδώνυμο Φαλέζ, γράφει για τον Ιωάννη Θεοφιλόπουλο:
«Ήταν λιοντάρι της ξηράς
της θάλασσας δελφίνι
τον τρέμαν σαν τον άκουγαν
και Τούρκοι και Αλτζερίνοι.»
«Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τη σύζυγό και την οικογένειά του και δεν ξέρουμε αν θάφτηκε στα Λαγκάδια (όπου γεννήθηκε) ή στην Αθήνα που είναι πιθανότατα» δήλωσε η κ. Νίκα.
Ωστόσο, πολλές πληροφορίες σχετικά με το ρόλο του στον αγώνα καταγράφονται σε ιστότοπους που σχετίζονται με την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Μια φωτογραφία του ένδοξου προγόνου της τραβηγμένη στα μέσα του 19ου αιώνα από τον Πέτρο Μωραΐτη στεγάζεται στο Εθνικό Μουσείο Ιστορίας και είναι μία από τις λίγες φωτογραφίες που υπάρχουν με επιζώντες μαχητές της Επανάστασης.
Στην αίθουσα της Βουλής «Ελευθέριος Βενιζέλος», ο Ιωάννης Θεοφιλόπουλος απεικονίζεται ως σημαιοφόρος πλάι στον Κωνσταντή Κανάρη.
«Αισθάνομαι πολύ περήφανη και συγκινημένη για τον πρόγονό μου», λέει η κ. Νίκα, μητέρα δύο έφηβων κοριτσιών, της Ελένης και της Βασιλικής.
«Έχω το DNA ενός ανθρώπου που αγωνίστηκε για την ελευθερία και ήθελε να ζουν ελεύθεροι οι άνθρωποι. Διαβάζοντας όλες αυτές τις πηγές, που γράφουν γι’ αυτόν, αισθάνομαι πολύ περήφανη».
«Διάβασα την ιστορία του στον πατέρα μου Παναγιώτη και στις θείες μου Γεωργία και Βούλα και έκλαιγαν, δεν είχαν ιδέα (για τα κατορθώματά του)».
«Στην πραγματικότητα, ο πατέρας μου μοιάζει πολύ με τον πρόγονο μας», λέει η κ. Νίκα, προσθέτοντας ότι υπάρχουν περίπου 60 απόγονοι του Ιωάννη Θεοφιλόπουλου σε ολόκληρο τον κόσμο, στην Ελλάδα, τη Γερμανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και, φυσικά, στην Αυστραλία.