Το Μεγάλο μας Σάββατο, και ενώ οι υπόλοιποι ετοιμαζόμαστε για την Ανάσταση, ο συμπάροικος μαραθωνοδρόμος Σταύρος Μιχαήλ κατάβαλε μια δικιά του προσωπική δοκιμασία πίστεως, αντοχής και απόδοσης: ένα υπέρ-Μαραθώνα 100 χιλιομέτρων στο Εθνικό Πάρκο του Wilsons Promontory.
Μιλώντας στο Νέο Κόσμο για τη σχέση του με το τρέξιμο και τους προσωπικούς του στόχους που εκπληρώνει με τη συμμετοχή του σε κάθε Μαραθώνιο, ο Σταύρος Μιχαήλ δήλωσε ότι «το τι πιο ελληνικό άθλημα υπάρχει από το Μαραθώνα. Κάθε φορά που τρέχω κάτι καινούργιο ξυπνάει μέσα μου. Κάθε πορεία και ένα καινούργιος δρόμος.
Μαζί με τους άλλους μαραθωνοδρόμους – αρχάριους, έμπειρους – ξεκινάμε τα χαράματα στα σκοτεινά, άγνωστες φιγούρες και σε μονοπάτια, και δρόμους απάτητα, με τα κεφάλια ψηλά, τα πόδια μπροστά και με ένα χαμόγελο… καταλήγουμε στην πορεία σύντροφοι του δρόμου και φίλοι ζωής. Δεν υπάρχει πιο ελληνικό αίσθημα από τον Μαραθώνα»
