Η πατριά των Μαρκασαίων της Μελβούρνης έγινε φέτος πιο φτωχή. Έφυγαν δύο γυναίκες και τώρα ο Βλάσης Ασημακόπουλος, που σημάδεψε με το πέρασμά του την πορεία που ακολούθησε από το 1954 που ήλθε στη Μελβούρνη.
Παντρεύτηκε την αγαπημένη του Παναγιώτα, έκανε οικογένεια, με τρία παιδιά, την Κωνσταντίνα, τον Δημήτρη και τον Τιμόθεο. Το συμπλήρωμα ήταν τα δύο εγγόνια του, η Σταυρούλα και ο Γιάννης.
Έκανε ό,τι έκαναν αμέτρητοι μετανάστες και μπορούμε να πούμε ότι φεύγει από την προσωρινή αυτή ζωή ευχαριστημένος. Αφήνει όλους τους δικούς του απαρηγόρητους και εμείς τους δίνουμε κουράγια και να πούμε ότι ο θάνατος είναι κοινός για όλους. Όλοι κάποια στιγμή θα φύγουμε, τη στιγμή που έχει αποφασίσει ο Θεός.
Για το Βλάση υπάρχει κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερα για μένα.
Ο Βλάσης ήταν ο άνθρωπος που με σύστησε το 1970 στον αείμνηστο Κοσμά Χαρπαντίδη, πρόεδρο της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Ricmond και μπήκα στο καράβι που λέγεται Εκπαίδευση – Ελληνομάθεια.
Παράλληλα με την οικογένειά του, ο Βλάσης ήταν από αυτούς που ασχολήθηκαν και με την παροικία. Ήταν από τα πρώτα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίιου της Ελλάς Μελβούρνης – της οποίας ανακηρύχθηκε μετέπειτα και ισόβιο μέλος.
Από την ταβέρνα του, την ονομαστή “Καλύβα” στο Swan St., πέρασε κόσμος και κόσμος και μία Κυριακή την αφιέρωσε στο αγαπημένο του xωριό, που έχει το ωραιότερο όνομα στον kόσμο Μάννα -και Μάρκασι- φιλοξενώντας τους Μαρκασαίους της Μελβούρνης που σήμερα τον αποχαιρετούν.
Έφυγε ο Βλάσης αφού κάλυψε την παροικία μας με το πέρασμά του, αφήνοντας πίσω την οικογένεά του.
Αιωνία σου η μνήμη. Ο Θεός να σε αναπάυσει.
ΒΛΑΣΗΣ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗΣ
18/6/2021
