Η Μιλτζούρα υπήρξε τόπος υποδοχής και εγκατάστασης των Ελλήνων μεταναστών που κατέφθαναν στη μακρινή Αυστραλία από τις πρώτες ακόμη δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα.
Ο αγροτικός χαρακτήρας της περιοχής πρόσφερε μια μοναδική ευκαιρία σε όσους ήθελαν να δουλέψουν σε έναν τομέα που γνώριζαν καλά από τη χώρα προέλευσής τους και δεν απαιτούσε ιδιαίτερες γνώσεις γλώσσας κάτι που ήταν ένα ακόμη συν.
Ο ρυθμός αύξησης της προσέλευσής τους ήταν τόσο μεγάλος που προκαλούσε ανησυχία στους ντόπιους που ένιωθαν να απειλούνται από την «εισβολή» τόσων πολλών και τόσο ικανών εργατικών χεριών.
Η εφημερίδα «The Argus», σε άρθρο της με τον τίτλο «Έλληνες στη Μιλτζούρα», που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 4ης Φεβρουαρίου 1925, έγραφε χαρακτηριστικά:
«Ενοχλημένοι οι κάτοικοι. MΙΛΤΖΟΥΡΑ Τρίτη – Η πρόσφατη άφιξη στην περιοχή μεγάλου αριθμού Ελλήνων δεν αντιμετωπίζεται ευνοϊκά από εκείνους που απασχολούνται τακτικά κατά τη διάρκεια της περιόδου της συγκομιδής φρούτων.
Το τοπικό τμήμα του Πολιτικού Συμβουλίου Εργασίας θα πραγματοποιήσει ειδική συνάντηση την Πέμπτη το βράδυ για να αποφασίσει για τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν.
Το ίδιο σώμα προγραμματίζει την Κυριακή το απόγευμα δημόσια συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το γεγονός ότι επιτρέπεται η αθρόα έλευση αυτών των μεταναστών στην περιοχή. Έχει γίνει μια πρόταση προς τους Έλληνες ντόπιους να συζητήσουν το θέμα που έχει προκύψει με τον πρόξενό τους». [The Argus (Melbourne, Vic. : 1848 – 1957), Τετ 4 Φεβ 1925, Σελίδα 16, πηγή: Εθνική Βιβλιοθήκη Αυστραλίας]
Από τότε, βέβαια, συνέβησαν πολλά. Οι Έλληνες βρήκαν τη θέση τους στην περιοχή, μοιράστηκαν τις γνώσεις τους στις καλλιέργειες, δημιούργησαν μια από τις μεγαλύτερες παροικίες της Αυστραλίας και, όπως συνέβη παντού, όπου κι αν βρέθηκαν, έγραψαν τη δική τους ιστορία, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους.
Με το πέρασμα των δεκαετιών, όμως, τα πράγματα άλλαξαν στην περιοχή, οι πρώτοι μετανάστες πέτυχαν το όνειρό τους να προσφέρουν μια καλύτερη ζωή στα παιδιά τους, με αποτέλεσμα αυτά να αρχίσουν να φεύγουν για σπουδές ανοίγοντας τα φτερά τους μακριά από την πατρική φωλιά.
Σήμερα, η ελληνική κοινότητα της Μιλτζούρα έχει συρρικνωθεί αρκετά και το μωσαϊκό της έχει αλλάξει με τους δεκάδες μικτούς γάμους που έχουν πραγματοποιηθεί.
«Από τους παλιούς έχουν μείνει περίπου 67 άτομα, οι περισσότεροι από τους οποίους διανύουν την όγδοη δεκαετία της ζωής τους» λέει στον «Νέο Κόσμο» η πρόεδρος του Συλλόγου Ηλικιωμένων της περιοχής, κα Άλκηστη Θεοφίλου.
Ο Σύλλογος συμπληρώνει φέτος 25 χρόνια ζωής, γεμάτα προσπάθεια να κρατηθεί ζωντανή η ιστορία των πρώτων Ελλήνων που εγκαταστάθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν στην περιοχή.
Ήταν μια παρέα φίλων, το ζεύγος Μιχάλη και Χρυσάνθης Κωνσταντάρα και Αριστείδη και Λίλης Σκιαδά που το Μάιο του 1996 σκέφτηκαν ότι υπήρχε ανάγκη να δημιουργηθεί ένας Σύλλογος Ηλικιωμένων που θα έφερνε τους Έλληνες της Μιλτζούρα πιο κοντά.
«Ο Σύλλογος στο ξεκίνημά του αριθμούσε 41 μέλη από τη Μιλτζούρα και τις γύρω περιοχές και η πρώτη πρόεδρος ήταν η Θεοδώρα Ρούσσου. Το Φεβρουάριο του 1999 έγινε και η επίσημη σύσταση του Συλλόγου με την επωνυμία Σύλλογος Ελλήνων Ηλικιωμένων Πολιτών Μιλτζούρα», λέει η κα Θεοφίλου.
Από τότε μέχρι σήμερα, κάθε Πέμπτη από τις 3 έως τις 5.30 το απόγευμα, η αίθουσα που παραχωρεί ο Δήμος επί της οδού Tenth, μετατρέπεται σε μια ζεστή και φιλόξενη γωνιά για όλους τους «παλιούς» Έλληνες της περιοχής που μαζεύονται εκεί «για να πιουν το καφεδάκι τους, να μοιραστούν τον πόνο μιας απώλειας που βιώνουν, να γιορτάσουν τα γενέθλια τα δικά τους ή κάποιου φίλου, να αισθανθούν το πνεύμα των Χριστουγέννων και του Πάσχα, να χαρούν τη γιορτές και επετείους, μα πέρα και πάνω από όλα να απολαύσουν τη συντροφιά ο ένας του άλλου λέγοντας ιστορίες από τα παλιά».
«Σημασία για τους μεγαλύτερους σε ηλικία έχει η αγάπη, η επικοινωνία και η απασχόληση για να μην πέσουν σε κατάθλιψη. Για το λόγο αυτό, ο Σύλλογός μας διοργανώνει πολλές δραστηριότητες συμπεριλαμβανομένων και εκδρομών στη Μελβούρνη και το κοντινό μας Ρένμαρκ.
Επίσης, κατά καιρούς, διοργανώνουμε εράνους και τα χρήματα που συγκεντρώνουμε τα διαθέτουμε για τη στήριξη διάφορων φιλανθρωπικών σκοπών, οργανισμών, όπως το Mildura Base Hospital, το Cancer Council και το τοπικό Αστυνομικό Τμήμα. Τέλος, δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε προσκαλέσει γιατρούς και άλλους ειδικούς για να δώσουν συμβουλές στα μέλη μας σε θέματα σχετικά με την υγεία και τα γηρατειά» εξηγεί η κα Θεοφίλου.
Τα μέλη μπορεί να μην είναι πολλά και μπορεί να μην έχουν τη δυνατότητα να βρίσκονται πάντα όλοι μαζί, ωστόσο, οι δεσμοί που τους ενώνουν είναι πολύ ισχυροί και νοιάζονται ο ένας για τον άλλον.
«Μας ενώνουν οι δυσκολίες που όλοι βιώσαμε όταν πρωτοήρθαμε εδώ. Σκληρή δουλειά και λίγες ανέσεις ήταν η ζωή όλων των πρώτων μεταναστών. Γι΄ αυτό και είμαστε τόσο δεμένοι μεταξύ μας. Εάν κάποιος δεν φανεί μια Πέμπτη, θα τον αναζητήσουμε, θα πάρουμε τηλέφωνο για να δούμε αν είναι καλά ή χρειάζεται κάτι» λέει η κα Θεοφίλου.
Όπως μας εξηγεί η πρόεδρος του Συλλόγου, «οι μικτοί γάμοι έχουν δημιουργήσει ένα σύνθετο πολιτιστικό παζλ μέσα σε κάθε οικογένεια που οι ηλικιωμένοι μας βρίσκουν κάπως δύσκολο να το διαχειριστούν καθώς δεν γνωρίζουν πολλά για τις άλλες κουλτούρες. Επιπλέον, οι δικές μας παραδόσεις κινδυνεύουν να χαθούν μέσα σε αυτό το νέο σχήμα».
Για το λόγο αυτό, ο Σύλλογος Ηλικιωμένων της Μιλτζούρα διευρύνει τις προοπτικές του σε μια προσπάθεια διάσωσης και διατήρησης της ελληνικής κουλτούρας όχι μόνο και απαραίτητα μεταξύ των μελών του, αλλά και στην ευρύτερη κοινότητα.
«Θέλουμε να φέρουμε κοντά μας και τους Έλληνες από άλλες περιοχές και Πολιτείες, αλλά και όσους από τους Αυστραλούς ενδιαφέρονται να μας γνωρίσουν.
Έτσι, ανοίγουμε τις πόρτες του Συλλόγου μας και προσκαλούμε όλους όσοι το επιθυμούν να έρθουν να τους κεράσουμε έναν ελληνικό καφέ, να τους ξεναγήσουμε στην όμορφη Μιλτζούρα, να επισκεφθούμε την εκκλησία μας, να ανάψουμε ένα κεράκι και να προσευχηθούμε.
Οι δράσεις του Συλλόγου Ηλικιωμένων υποστηρίζονται από το Δημοτικό Συμβούλιο Μιλτζούρα και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να μας αναζητήσουν καλώντας το τμήμα πληροφοριών του Δήμου στο τηλέφωνο 5018 8100» καταλήγει η κα Θεοφίλου.
