Την Κυριακή, 1η Αυγούστου, η Ελληνοκυπριακή Κοινότητα Αποστόλου Ανδρέα Σανσάην, σε συνεργασία με την Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα, τελούν Εθνικό Μνημόσυνο, στον ιερό ναό Αποστόλου Ανδρέα St. Andrews Street Sunshine, στην μνήμη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ΄ και των ηρώων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού.
Τον μήνα Ιούλιο, που καλούμαι να γράψω λίγες γραμμές για τις θλιβερές σελίδες της Ιστορίας του 1974 της ιδιαίτερης πατρίδας μου, φορτίζομαι συναισθηματικά και μεταφέρομαι νοερά στο νησί, λες και ζω ξανά μαζί με τους συμπατριώτες μου σκηνές, από το καυτό εκείνο καλοκαίρι που σκόρπισε τον τρόμο και τον φόβο και μοίρασε στα δυο την Κυπριακή γη.
Φάροι έμνευσης και εσαεί σύμβολα ηρωισμού και αυτοθυσίας, ο Αυξεντίου, ο Παλληκαρίδης, ο Καραολής, ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός και όλοι οι μάρτυρες που βρίσκονται στο πάνθεο των ηρώων.
«Σπάνια, ιστορικές περιστάσεις μπορεί να δώσουν σ’ έναν ιεράρχη τη δυνατότητα να ενσαρκώσει ή να διερμηνεύσει τη βούληση ενός εθνικού συνόλου. Στις περιπτώσεις εκείνες, που σπάνιες ιστορικές συνθήκες τις έκαναν δυνατές, ανήκει ο Μακάριος» έγραψε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Ο χαρισματικός ηγέτης, γιος βοσκού, γεννήθηκε στο χωριό Παναγιά Πάφου. Μεγάλωσε στο μοναστήριΚύκκου, ενώ ακολούθησαν σπουδές στη Θεολογική Σχολή Αθηνών και το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Το 1950 και σε ηλικία 37 ετών, ανακηρύχτηκε από τον λαό Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Υπό την σκιά της Βρεττανικής Αποικιοκρατίας, άρχισε ο αγώνας της ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) για την ένωση με την Ελλάδα.
Ωστόσο, με τη συμφωνία της Ζυρίχης την οποία υπέγραψαν στις 11/2/1959 ως εγγυήτριες Δυνάμεις η Αγγλία, η Ελλάδα και η Τουρκία, η Κύπρος ανέπνευσε για λίγο τον αέρα της ελευθερίας. Από τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας, ο Μακάριος υπηρέτησε με αφοσίωση την αγαπημένη του πατρίδα, αγωνιζόμενος για τη λευτεριά και τη δικαίωσή της.
Διορατικός, είχε προβλέψει ότι η επίλυση του Κυπριακού έπρεπε να αναζητηθεί με ειρηνικό τρόπο μέσα από συνομιλίες και με την παράλληλη διεθνοποίηση του προβλήματος. Δίκαια αναδείχτηκε για το έργο και την προσφορά του, ως η σημαντικότερη φυσιογνωμία της σύγχρονης Κυπριακής ιστορίας.
Η καρδιά του τον πρόδωσε τις πρωινές ώρες της 3ης Αυγούστου του 1977. Σήμερα ο επισκέπτης, όταν ανηφορίζει στο Θρονί της Παναγιάς, μπορεί να προσκηνύσει τον τάφο του. Ένας λιτός, πέτρινος τάφος, από όπου το ελεύθερο πνεύμα του μεγάλου ηγέτη, μπορεί να ατενίζει από ανατολή σε δύση.
Πρόκειται για ημιυπόγειο θολωτό οικοδόμημα, έργο του αρχιτέκτονα Ανδρέα Φιλίππου. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στο βόρειο μέρος και σε ειδικά διαμορφωμένη πλατεία τοποθετήθηκε το 2008 το άγαλμά του, έργο του γλύπτη Νίκου Κοτζιαμάνη, μετά την απομάκρυνσή του από τον περίβολο της Αρχιεπισκοπής, όπου είχε αρχικώς τοποθετηθεί.
Οι χώροι στο Θρονί της Παναγιάς, του τάφου και του αγάλματος του Μακαρίου, διαμορφώθηκαν και ενοποιήθηκαν με πεζόδρομους, ενώ κατά μήκος, τοποθετήθηκε σημαντικός αριθμός ψηφιδωτών συνθέσεων.
«Όταν ένας άνθρωπος δολοφονείται κατά τη διάρκεια ενός αγώνα για την απελευθέρωση ενός Έθνους, τότε συμβάλλει στην ανάστασή του» είπε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Τι τραγική σύμπτωση. 14 Αυγούστου ανήμερα της Παναγιάς το 1974, ο τουρκικός φασιστικός στρατός ολοκλήρωνε την αποστολή του σαρώνοντας την Μεσαρκά μέχρι την Αμμόχωστο και την χερσόνησο της Καρπασίας, και, τον ίδιο μήνα, με 3 μέρες διαφορά, δολοφονήθηκαν το 1996 δυο λεβέντες στο άνθος της νιότης τους.
Ο 24χρονος τότε Τάσος Ισαάκ, και ο Σολωμός Σολωμού, μη ανεχόμενοι την τουρκική πρόκληση -την τουρκική σημαία στα άγια χώματα της πατρίδας τους- πέρασαν τα συρματοπλέγματα της ντροπής και όρμησαν να την κατεβάσουν. Ο πρώτος έπεσε αιμόφυρτος από τα άγρια χτυπήματα των εισβολέων, ενώ ο Σολωμός, δέχτηκε δολοφονική σφαίρα ενώ ήταν στον ιστό της παράνομης κατοχικής σημαίας. Ήταν στο οδόφραγμα της Δερύνειας, 15 μόνο μέτρα μακριά από την αγαπημένη τους Αμμόχωστο, που τόσο λαχταρούσαν να περπατήσουν στα στενά της ελεύθεροι.
«Ένα είναι βέβαιο. Τα τιμώμενα παληκάρια, ο Τάσος και ο Σολωμός, απαίτησαν με την ηρωική τους πράξη την ελευθερία. Έδωσαν δύναμη στην αντίσταση και είπαν όχι στην ταπείνωση και την υποταγή. Στη μνήμη τους αναδεικνύονται οι αγώνες κι οι θυσίες του λαού μας για την εξεύρεση μια βώσιμης λύσης που να επανενώνει όλους τους κατοίκους του νησιού μας», είπε ο κ. Κώστας Σωκράτους, πρόεδρος της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας Σανσάην.
Και προσθέτει: «Δυστυχώς, οι δολοφόνοι τους κυκλοφορούν ατιμώρητοι και χωρίς ενοχές επανέρχονται στην Κύπρο, στη Θράκη και στο Αιγαίο. Δικαιοσύνη ψάχνουμε και δικαιοσύνη δεν βρίσκουμε. Για τους αγνοούμενους, τους πρόσφυγες, για τον Τάσο και τον Σολωμό, για την Κύπρο μας. Γιατί ο Αττίλας και το βλέπουμε με τις εξαγγελίες του Ερντογάν, συνεχίζει να έχει βλέψεις στην κατεχόμενη γη μας».
Αντιπρόσωποι Οργανισμών που επιθυμούν να καταθέσουν στεφάνι στο μνημείο που βρίσκεται στο προάυλιο του ναού, παρακαλούνται να τηλεφωνήσουν στον κ. Σωκράτους στο 0400 681 401.
