Πριν από πενήντα σχεδόν χρόνια, ο πατέρας του John Danalis, εντόπισε έναν βράχο με ένα αστέρι χαραγμένο, στην πόλη Taroom, σ’ ένα από τα ταξίδια του στην επαρχία του Queensland. O Jim Danalis ήταν συλλέκτης και από νεαρή ηλικία συγκέντρωνε κειμήλια που έβρισκε στα ταξίδια του.
Όταν τη δεκαετία του 1970 ανακάλυψε την πέτρα με το αστέρι, 500 χιλιόμετρα από το Brisbane, έπεισε έναν αγρότη να την τυλίξει και με μια αλυσίδα να την ξεθάψει από τη γη. Τη φόρτωσε στο όχημά του και τη μετέφερε μαζί του στο Brisbane, εξηγεί στο ABC ο γιος του, ομογενής συγγραφέας από το Brisbane, John Danalis.
Ο John Danalis θυμάται ότι θαύμασε πολλές φορές εκείνη την πέτρα που βρισκόταν στον κήπο του πατρικού του. Τα μυστήρια χαράγματα είχαν εξάψει τη φαντασία του όταν ήταν μικρό παιδί, και ήταν εκείνος που ονόμασε την πέτρα Αστέρι του Taroom, εξήγησε ο κ. Danalis, γιατί πίστεψε ότι ήταν ένα πέτρινο αστέρι που έπεσε από τον ουρανό.
Το Αστέρι του Taroom, όμως, ανήκε στη φυλή των ιθαγενών Iman, οι πρόγονοι των οποίων κατοικούσαν στην νότια και κεντρική περιοχή του Queensland. Οι ιθαγενείς ακόνιζαν πάνω σε αυτήν την πέτρα τα εργαλεία τους, αλλά αποτελούσε και σημείο αναφοράς που τους καθοδηγούσε στην αναζήτηση τροφής, και οριοθετούσε τα εδάφη τους.
Μπορεί η στάση του πατέρα του απέναντι στους Aβορίγινες να μην ήταν αυτή που άρμοζε, προσθέτει ο κ. Danalis, ωστόσο το 2010 όλα άλλαξαν όταν κατάφερε να τον πείσει να επιστρέψει πίσω στη φυλή ένα κρανίο ιθαγενή που είχε στην κατοχή του.
«Ο πατέρας μου ήταν πολύ διστακτικός όταν αποφάσισε να κάνει εκείνο το ταξίδι, αλλά η οικογένεια έλαβε τέτοια ευγνωμοσύνη και καλοσύνη από τους ιθαγενείς, που άλλαξε ριζικά ο τρόπος που σκεπτόταν».
Ο πατέρας του έφυγε από τη ζωή πριν καταφέρει να επιστρέψει το Αστέρι του Taroom, και έτσι ήταν πλέον στο χέρι του John Danali να εκπληρώσει την επιθυμία του.
Με τη βοήθεια στενών του φίλων, ο κ. Danalis ξεκίνησε να σχεδιάζει το ταξίδι για να επιστρέψουν μέσα σ’ ένα ειδικά διαμορφωμένο καρότσι το αστέρι στη φυλή των Iman.
«Ο πατέρας μου ήταν πολύ ζωντανός άνθρωπος, δεν ήταν τέλειος, αλλά μέσα από αυτή τη διαδρομή ήθελα να γιορτάσω και να αναδείξω τα καλύτερα στοιχεία του και της γενιάς του. Αυτό που έκανε δεν ήταν σωστό, αλλά μπορούμε ακόμα να το διορθώσουμε και να προσφέρουμε κάτι καλό».
Ο κ. Danalis ξεκίνησε τη διαδρομή των 500 χιλιομέτρων μαζί 12 φίλους του. Ήθελε η διαδρομή να γίνει με τα πόδια, για να αναδείξει πόσο σημαντική είναι η επιστροφή αυτών των πολιτιστικών θυσαυρών στους πραγματικούς τους κατόχους.
«Όταν κοιτάς στα μάτια τους ανθρώπους από τους οποίους έκλεψες τα ιερά κειμήλια, δεν είναι κάτι που μπορείς να περιγράψεις με λόγια. Υπάρχουν κλεμμένα πολιτιστικά κειμήλια σε όλη την Αυστραλία και πρέπει να επιστραφούν στον τόπο όπου ανήκουν», εξηγεί ο κ. Danalis στο ABC.
ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ
Το οδοιπορικό μπορεί να ξεκίνησε με καμιά δεκαριά ανθρώπους, ωστόσο, άρχισε να παίρνει τη μορφή προσκυνήματος όταν δεκάδες ακόμα άνθρωποι άρχισαν να φτάνουν από κάθε γωνιά, για να συμμετέχουν σε αυτή την συμβολική διαδρομή συμφιλίωσης με την φυλή των Iman.
«Ευχαριστούμε τους ανθρώπους της φυλής Iman για τη γενναιοδωρία που έδειξαν αφήνωντας μας να περάσουμε πάνω στη γη τους σε αυτό το ταξίδι. Επιτρέποντάς μας να κάνουμε αυτό το οδοιπορικό μας δίνουν την ευκαιρία επούλωσης» εξηγεί κ. Danalis.
Οι περιπατητές, ήρθαν πιο κοντά μεταξύ τους κατά τη διάρκεια της διαδρομής που διήρκησε περίπου τρεις εβδομάδες.
«Νιώθω πάρα πολύ περήφανος για την κοινωνία μας, ότι μια ομάδα τόσο διαφορετικών ανθρώπων, περπάτησαν μαζί. Μου γεμίζει ελπίδα για την χώρα μας. Είμαστε Αυστραλοί και μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα» είπε ο κ. Danalis.
Μεταξύ των οδοιπόρων ήταν και μια γυναίκα από την Μελβούρνη, που κατάγεται από τη φυλή Iman. H Tamie Lee Lawson περιγράφει στο ABC ότι αισθάνθηκε μια βαθιά αίσθηση ευθύνης να περπατήσει σε αυτό το προσκύνημα για την επιστροφή της ιερής πέτρας στη φυλή της.
«Υπάρχει αυτό το τραύμα για ό,τι συνέβη στους προγόνους μας, και υπάρχει πάντα κάτω από την επιφάνεια. Δεν ξέρω τη γλώσσα, δεν γνωρίζω τις τελετουργίες. Το να μπορώ να συνδεθω με τη γη τους, να περπατήσω εκεί που περπάτησαν οι πρόγονοι μου και να αισθανθώ το πνεύμα τους είναι πολύ θεραπευτικό».
Το παρελθόν της πόλης Taroom είναι τραγικό. Σήμερα ζουν εκεί 900 άτομα. Το πιο σκοτεινό κεφάλαιο στην ιστορία αυτής της πόλης αφορά την εκστρατεία εκδίκησης εναντίον των Ιθαγενών, όταν 11 λευκοί βρέθηκαν σκοτωμένοι το 1857, στο Hornet Bank.
Για τα επόμενα δέκα χρόνια, οι αποικιστές σκότωναν μαζικά όποιον ιθαγενή έβρισκαν μπροστά τους, με αποτέλεσμα να χαθούν εκατοντάδες ζωές. Πάρα πολλοί εγκατέλειψαν την περιοχή και υπήρξε ένα διάστημα που οι ιστροικοί πίστεψαν ότι η φυλή ειχε αποδεκατιστεί.
Το 1900 όταν ψηφίστηκε ο νόμος για την προστασία των Αβορίγινων, όσοι επιβίωσαν επέστρεψαν στο Bundulla Station έξω από το Taroom. To 1927 αναγκάστηκαν ξανά να φύγουν με το ζόρι και να εγκατασταθούν σε μία νέα τοποθεσία 200 χιλιόμετρα βόρεια, στο Woorabinda.
Με τελετουργίες των Iman κάλυψαν οι περιπατητές τα τελευταία χιλιόμετρα αυτού του οδοιπορικού. Οι γέροι της φυλής υποδέχθηκαν τον John Danalis με ευγνωμοσύνη τονίζοντας ότι πλέον ανήκει, και αυτός, στη φυλή τους.
Εκπληρώνοντας την επιθυμία του πατέρα του ο John Danalis αισθάνεται ότι του έφυγε ένα τεράστιο βάρος.
«Για πρώτη φορά στη ζωή μου αισθάνομαι περήφανος».
Ήταν μία διαδικασία που επούλωσε τις πληγές όλων, λέει, και προσθέτει: «Ποιος θα φανταζόταν ότι μία πέτρα θα μπορούσε να κουβαλάει τόση αγάπη, ελπίδα και περηφάνεια; Το μόνο σίγουρο είναι ότι η πέτρα είναι μαγική».
“Το Αστέρι του Taroom, είναι ένα από δεκάδες χιλιάδες πολιτιστικά κειμήλια που κλάπηκαν από τη γη των ιθαγενών από το 1788. Περπατώντας για να επιστρέψουμε το αστέρι πίσω, ελπίζουμε να αναδείξουμε την δύναμη επούλωσης και αλλαγής που φέρνει ο επαναπατρισμός αυτών των κειμηλίων, όχι μόνο για τα άτομα και τις κοινότητες, αλλά και για ολόκληρο το έθνος” γράφει στην ιστοσελίδα που σχεδιάστηκε για την επιστροφή αυτού του θυσαυρού www.star-of-taroom.com.au
