Στα χνάρια του πατέρα της βαδίζει από πολύ μικρή Ελένη Καλυμνιού, κόρη του γνωστού νομικού, λογοτέχνη και συνεργάτη της εφημερίδας μας Κώστα Καλυμνιού. Διαβάστε την ακόλουθο κείμενο και θα συμφωνήσετε μαζί μας:
«Χθες ήταν η ημέρα των τρελών μαλλιών. Η δασκάλα μας είπε να χτενίσουμε τα μαλλιά μας με τον πιο αστείο τρόπο. Έτσι αποφάσισα να κάνω τα μαλλιά μου σαν μία τρομακτική δηλητηριώδη αράχνη. Πρώτα έφτιαξα έναν κότσο και μετά κόλλησα γουρλωτά μάτια πάνω του. Μετά πήρα πολύχρωμα σύρματα και τα έχωσα στα μαλλιά μου για να φαίνονται σαν πόδια.
Όταν εμφανίστηκα στην οθόνη, τα παιδιά έπεσαν από τις καρέκλες τους από τον φόβο κι η δασκάλα φώναζε:
«Αράχνη! Αράχνη!»
«Ησυχάστε, εγώ είμαι» τους είπα.
Μου πήρε πολλή ώρα να τους ηρεμήσω. Όταν τελείωσε το σχολείο, ρώτησα τον μπαμπά μου αν μπορώ να πάω στο πάρκο.
«Όχι, αποκλείεται» είπε ο μπαμπάς.
«Γιατί;»
«Γιατί όλα τα πάρκα είναι κλειστά λόγω του κορονοϊού. Αν σε δει η αστυνομία να παίζεις στο πάρκο, θα σε κλείσουν φυλακή».
Μετά σκέφτηκα και ρώτησα τον μπαμπά:
«Τότες μπορούμε να πάμε στην γιαγιά;»
«Αποκλείεται!» απάντησε ο μπαμπάς. «Έτσι και μας πιάσουν θα μας κλείσουν φυλακή. Επίσης δεν μπορούμε να είμαστε έξω από το σπίτι μετά από τις εννέα».
«Γιατί, μπαμπά;»
«Γιατί άμα μας πιάσουν έξω μετά από τις εννέα θα μας κλείσουν φυλακή».
Αχ! γιατί είναι τόσο κακιά η αστυνομία σκέφτηκα. Θα της δώσω ένα μάθημα. Περίμενα μέχρι τις εννέα γιατί ήξερα ότι θα περάσει η αστυνομία από τη γειτονιά μας να δει ποιος λείπει από το σπίτι. Έτσι πήρα ένα υγρομάντηλο, το τέντωσα, το τρύπησα για να φτιάξω μάτια και στόμα. Έφτιαξα ένα τέλειο φάντασμα.
Περίμενα στην εξώπορτα και μόλις πλησίασε το αυτοκίνητο της αστυνομίας, ξεπετάχτηκα έξω. Είδαν την αράχνη στα μαλλιά μου. Είδαν το φάντασμα και τρόμαξαν! Πήραν δρόμο και δεν ξαναπάτησαν στη γειτονιά. Έτσι έλυσα το πρόβλημα της αστυνομίας. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Ελένη Καλυμνιού, ετών 8».
