Δεν πρόλαβε καλά-καλά να κλείσει ένα χρόνο στο επάγγελμα η συνάδελφος Ελένη Βελισσάρη και νά ‘σου και το πρώτο της βραβείο. Το άρθρο της «The Mickey Mouse Club», το περιεχόμενο του οποίου διερευνά μία ψυχική πάθηση, τη σχιζοφρένεια, αλλά και το πώς οι άνθρωποι που πάσχουν απ’ αυτή ζουν όχι μόνο με την ασθένεια, αλλά και με το στίγμα που, λόγω των αντιλήψεων που επικρατούν στην ελληνική παροικία για την ασθένεια αυτή, τα συνοδεύει, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό Πολυπολιτιστικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της Ν.Ν. Ουαλίας και στην κατηγορία του «Θέματος».
Στην τελετή απονομής που έλαβε χώρα στο Σίδνεϊ τη Δευτέρα το βράδυ βραβεύτηκαν συνολικά 12 δημοσιογράφοι και ένας γελοιογράφος σε 13 διαφορετικές κατηγορίες και από κάθε γωνιά της Αυστραλίας, και εκτός από τον υπουργό Μετανάστευσης, Τόνι Μπερκ, το παρών έδωσε και ο υπουργός Εξωτερικών Μπομπ Καρ.
Αυτή είναι η δεύτερη χρονιά του διαγωνισμού που διοργανώνεται υπό την εποπτεία της πολιτειακής κυβέρνησης της Ν.Ν. Ουαλίας.
Η Ελένη Βελισσάρη σπούδασε Δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο RMIT της Μελβούρνης και ο «Νέος Κόσμος» αποτελεί το πρώτο σταθμό της πολλά υποσχόμενης καριέρας της. Το άρθρο που βραβεύτηκε στο διαγωνισμό γράφτηκε μόλις τρεις μήνες από την μέρα που η Ελένη άρχισε να γράφει επαγγελματικά στο «Νέο Κόσμο» και αυτό, σίγουρα, αποτελεί μία πολύ καλή απόδειξη ότι αυτή η επιτυχία της νεαρής δημοσιογράφου της παροικίας μας δεν θα είναι και η μόνη.
Η έκπληξή της όταν την Παρασκευή έλαβε το τηλεφώνημα που την πληροφορούσε για την επιτυχία της δεν περιγράφεται. Την ίδια στιγμή, όμως, δεν είδε την προσωπική της επιτυχία ως απόλυτα προσωπική. «Ήταν ένα από τα αγαπημένα μου άρθρα γιατί άγγιξα ένα θέμα που αφορά το κοινωνικό σύνολο και έδωσα φωνή σε ανθρώπους που για πολλά ΜΜΕ δεν έχουν φωνή. Ελπίζω ότι αυτή η επιτυχία θα βοηθήσει και στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας μας στο θέμα της σχιζοφρένειας και μίας πιο θετικής αντιμετώπισης των ατόμων που πάσχουν απ’ αυτή από την παροικία μας» δήλωσε η ομογενής δημοσιογράφος.
Και όπως λέει και ο λαός η Ελένη από μικρή φαινότανε. «Πάντα ήμουν περίεργο άτομο. Στα έξι μου χρόνια για παράδειγμα ενώ τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου προτιμούσαν τα κινούμενα σχέδια εμένα μου άρεσε να βλέπω την εκπομπή «60’ Minutes».
Παρά το γεγονός ότι ο χώρος της δημοσιογραφίας και ιδιαίτερα αυτός της έντυπης δημοσιογραφίας θεωρείται από τους πλέον δύσκολους χώρους απασχόλησης για τα νέα παιδιά που τον επιλέγουν, λόγω του γεγονότος ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία δημοσιογράφοι αφήνουν δύσκολα το επάγγελμα και οι θέσεις εργασίας για την είσοδο των νέων σ’ αυτό είναι περιορισμένες, αυτού του είδους η αναγνώριση σίγουρα βοηθά τα νέα ταλέντα να ελπίζουν ότι η επιμονή τους αξίζει τον κόπο.
«Πολλά αλλάζουν στην έντυπη δημοσιογραφία αλλά αυτές οι αλλαγές δίνουν και μεγαλύτερες ευκαιρίες σε εμάς τους νεώτερους. Προσωπικά θα ήθελα να ταξιδέψω με τη δημοσιογραφία, θα ήθελα να εργαστώ ως ανταποκρίτρια, να δώσω φωνή σε ανήμπορους ανθρώπους σε κάθε γωνιά της γης» λέει η Ελένη βάζοντας σε λόγια τα όνειρά της.
Εμείς οι συνάδερφοί της από το «Νέο Κόσμο» της ευχόμαστε κάθε επιτυχία και μία μέρα να την δούμε να καμαρώνει με ένα Walkley ανά χείρας.
