Μια έρευνα που έγινε από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Αυστραλίας δείχνει ξεκάθαρα ότι οι Αυστραλοί πολίτες, που προέρχονται από μη αγγλόφωνες χώρες ψηφίζουν διαφορετικά από τους Αγγλοσάξονες, τουλάχιστον, όσον αφορά την πρώτη γενιά. Η δεύτερη και τρίτη γενιά δεν ακολουθεί πάντα την πρώτη στα ιδεολογικά ζητήματα.
Ο καθηγητής, Ιάν ΜακΆλιστερ, από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Αυστραλίας, διεξάγει σχετικές μελέτες μετά από κάθε Ομοσπονδιακή εκλογική αναμέτρηση από το 1980 έως σήμερα.
Και όλες οι μελέτες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα:
Πώς η μεταναστευτική καταγωγή ενός ψηφοφόρου επηρεάζει και τον τρόπο που ψηφίζει.
Ο καθηγητής ΜακΆλιστερ, λέει ότι από την έρευνά του προκύπτει ότι η δεύτερη και τρίτη γενιά των Ελλήνων της Αυστραλίας έχει την τάση, κατά την πλειοψηφία, να ψηφίζει όπως και οι γονείς τους που ήρθαν από την Ελλάδα.
Σύμφωνα με άλλες έρευνες, έως και τα τέλη της δεκαετίας του ’80 οι Έλληνες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ψήφιζαν το Εργατικό Κόμμα.
Έκτοτε, όμως, η τάση αυτή φέρεται να άλλαξε. Τώρα ψηφίζουν όλα τα κόμματα και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι υπάρχουν ομογενείς βουλευτές και γερουσιαστές, σε ομοσπονδιακό και πολιτειακό επίπεδο, με όλα τα κόμματα και στις εκλογές του Σαββάτου υπάρχουν 18 ομογενείς υποψήφιοι που εκφράζουν όλα τα ιδεολογικά ρεύματα.
Την άποψη αυτή στηρίζει και ο υφηγητής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Monash της Μελβούρνης, Δρ Νικ Οικονόμου, που λέει ότι δεν υπάρχει πλέον μεταναστευτική ψήφος, τουλάχιστον στις τάξεις της πολυάριθμης ομογένειας.
«Η εκλογική συμπεριφορά των Ελλήνων καθορίζεται από την σχέση τους με την οικονομία. Αν είναι εργάτες, επιχειρηματίες ή συνταξιούχοι» λέει.
Σύμφωνα με τον καθηγητή ΜακΆλιστερ από τις μελέτες του προκύπτει ότι αυτοί που κατάγονται από τη Μέση Ανατολή ή την Ασία στην πλειοψηφία τους ψηφίζουν το Εργατικό Κόμμα.
Αντιθέτως, η πλειοψηφία των καταγόμενων από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ψηφίζουν το Συνασπισμό.
Σύμφωνα με τον καθηγητή ΜακΆλιστερ, η εξωτερική πολιτική της Αυστραλίας και το πώς αυτή εφαρμόζεται στις χώρες καταγωγής τους επηρεάζει κάποιους ψηφοφόρους. Επίσης, οι εμπειρίες από τις χώρες της καταγωγής τους ενδέχεται να τους επηρεάζουν.
Για παράδειγμα, στη δεκαετία του ’70 η κυβέρνηση Ουίτλαμ αναγνώρισε την προσάρτηση των Βαλτικών Κρατών από την τότε Σοβιετική Ένωση, ενώ ο ίδιος ο Ουίτλαμ επισκέφθηκε την Κίνα. Από τότε οι καταγόμενοι από τις ανατολικές χώρες ψήφιζαν εναντίον του Ουϊτλαμ, λέει ο Αυστραλός καθηγητής.
Ο ίδιος προσθέτει ότι σήμερα οι απόγονοι αυτών που κατάγονται από ανατολικές χώρες, που έφτασαν στην Αυστραλία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, δεν είναι τόσο φανατικοί εναντίον του Εργατικού Κόμματος.
Ο ίδιος λέει ότι οι Ασιάτες είναι υπέρ των Εργατικών, γιατί πριν χρόνια, ο τότε αρχηγός των Φιλελευθέρων και μετέπειτα πρωθυπουργός, Τζον Χάουαρντ, εξέφρασε ανησυχίες για τη μετανάστευση από την Ασία και, αρχικά, δεν ήθελε να επικρίνει την Πολίν Χάνσον για την αντιασιατική πολιτική της.
Ο Φονγκ Νγουϊν, πρόεδρος της Βοετναμέζικης Κοινότητας Βικτώριας και πρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικών Μειονοτήτων της Βικτώριας, συμφωνεί: «Οι ηλικιωμένοι και οι μεσήλικες της κοινότητάς μας έχουν γερή μνήμη. Θυμούνται ακόμα την Πολίν Χάνσον και αρνούνται να ψηφίσουν τον Συνασπισμό λόγω της στάσης τους σε θέματα Πολυπολιτισμού» λέει.
Στο μεταξύ, η Ομοσπονδία Συμβουλίων Εθνικών Μειονοτήτων της Αυστραλίας (FECCA) εκφράζει την απογοήτευσή τους που τα μεγάλα κόμματα δεν ασχολήθηκαν σοβαρά με θέματα του πολυπολιτισμού κατά την προεκλογική περίοδο.
Ο πρόεδρος της FECCA, Πίνο Μιγκλιορίνο, τόνισε, πάντως, ότι, συγκριτικά, οι Εργατικοί δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε θέματα πολυπολιτισμού.