Η έρευνα της Επιτρόπου για τις Διακρίσεις με βάση το Φύλο, Kate Jenkins, σχετικά με τις συνθήκες εργασίας που επικρατούν εντός του κοινοβουλίου της Αυστραλίας, αποκάλυψε ότι ένας στους τρεις εργαζόμενους έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση ή εκφοβισμό.

Το ποσοστό σοκάρει. Αλλά ακόμη περισσότερο συγκλονίζουν οι μαρτυρίες των ατόμων που κατάθεσαν τις εμπειρίες τους για την κουλτούρα σεξισμού που επικρατεί στο «Ναό της Δημοκρατίας» της χώρας.

Καταγγελίες για άντρες που κοιτάζουν επίμονα γυναίκες, φέροντας τες σε δύσκολη θέση. Εργαζόμενες που κρατούν σφιχτά στην αγκαλιά τους μεγάλους φακέλλους ώστε να αποφύγουν κάποιος να τους… την πέσει παρά τη θέλησή τους. Περιστατικά αγγιγμάτων χωρίς συναίνεση και ανεπίτρεπτων σχολίων για την εμφάνιση.

Το πόρισμα της έρευνας φέρνει στο φως μια εικόνα τραγική, με έντονες ανισότητες, αποκλεισμό, έλλειψη ελέγχου και απόδοσης ευθυνών. Ένα τοξικό περιβάλλον. Το SBS δημοσίευσε ορισμένα αποσπάσματα, ανώνυμα, από τις καταθέσεις που έγιναν προς την Επιτροπή για τις Διακρίσεις.

Το κοινοβούλιο της Αυστραλίας περιγράφεται, μεταξύ άλλων, ως το «πιο σεξιστικό μέρος» που έχει εργαστεί, με τις νέες γυναίκες να αντιμετωπίζονται ως «φρέσκο κρέας» και «προκλήσεις».

Το κτίριο είναι ο «κόσμος των αντρών», κάτι που γίνεται καθημερινά συνειδητό από τα επίμονα βλέμματα προς γυναίκες, αλλά επίσης, τα ποσοστά εκπροσώπησης αντρών και γυναικών στη βουλή καθώς και την «ευνοϊκή μεταχείριση αντρών δημοσιογράφων» από τους πολιτικούς.

Υπήρξε μαρτυρία για «ανερχόμενο πολιτικό, άντρα» που, δε δίστασε να πάρει κάποια αγκαλιά, να τη φιλήσει στα χείλη, να την αγγίξει στους γοφούς και να σχολιάσει την εμφάνισή της.

Επίσης, μάρτυρας ανέφερε πως ένας βουλευτής, «με άρπαξε και έβαλε τη γλώσσα του στο λαιμό μου. Οι άλλοι όλοι γέλασαν. Ήταν αποκρουστικό και εξευτελιστικό».

Άλλο άτομο είπε πως ένας άντρας συνάδελφος το φίλησε στο λαιμό ενώ ήταν στο ασανσέρ, ενώ άλλο σημείωσε ότι αντιμετώπισε «απρεπή επίθεση από ένα ανώτερο στέλεχος, άντρα, σε γραφείο».

Ακόμη υπήρξε μαρτυρία ότι μετά από κατανάλωση αλκοόλ, μετά την εργασία, ένα στέλεχος κόμματος, «έβαλε το χέρι του κάτω από τη φούστα μου».

Αρκετά άτομα μίλησαν για την έλλειψη ελέγχου και απόδοσης ευθυνών για τις συμπεριφορές αυτές καθώς «δεν υπάρχει κίνδυνος οι βουλευτές να απολυθούν» και κατέδειξαν μία κουλτούρα στο κοινοβούλιο που αναγνωρίζει μόνο την «εξουσία». Είναι «κοινό μυστικό», ειπώθηκε, ποιοι συμπεριφέρονται ανεύθυνα και «όλοι γνωρίζουν» τι συμβαίνει, αλλά τίποτε δε γίνεται εναντίον τους.

Αναφέρθηκε επίσης πως οι γρήγοροι ρυθμοί και ο φόρτος εργασίας, η πίεση που υπάρχει, μπορεί να «εντείνει την επιθετικότητα». «Συχνά, όπως τουλάχιστον κάθε εβδομάδα, η συμβουλή ήταν, πήγαινε να κλάψεις στην τουαλέτα ώστε να μη μπορεί να σε δει κανείς, γιατί έτσι έχει η κατάσταση εδώ», κατέθεσε μάρτυρας.

Ορισμένοι είπαν ότι εκ των υστέρων διέκριναν πως το κοινοβούλιο δεν ανταποκρίνεται στα σύγχρονα πρότυπα των εργασιακών χώρων της Αυστραλίας. «Η ανισότητα, απλά είναι τόσο έντονη, που είναι αδύνατο να υπάρξει ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον», αναφέρθηκε.

Ένα άτομο είπε πως «δεν έχω δει άντρες, απροκάλυπτα, να χρησιμοποιούν το φύλο μίας γυναίκας, ως όπλο εναντίον της στον εργασιακό χώρο ή να χρησιμοποιούν εξουσία για να κρατήσουν μία γυναίκα στη θέση της, μέχρι που εργάστηκα (στο κοινοβούλιο)», ενώ κάποιοι επεσήμαναν την κουλτούρα κατανάλωσης αλκοόλ που υπάρχει. «Σε κάθε εκδήλωση η κατανάλωση αλκοόλ είναι βασικά απεριόριστη, χωρίς έλεγχο και ενθαρρύνεται και συχνά παρέχεται δωρεάν».

Κάποιοι ανέφεραν επίσης ότι η ταυτότητά τους, ως Ιθαγενείς, ως άτομα από διαφορετικό πολιτιστικό και γλωσσικό υπόβαθρο, με αναπηρία ή μέλη της LGBTQ, σήμαινε ότι «αποκλείονταν» ή τους διέκριναν για την ταυτότητα αυτή και όχι βάσει της εργασίας τους.

Και βέβαια υπάρχει η καταγγελία της βιασμό, εντός του κοινοβουλίου, από την Brittany Higgins, με την υπόθεση να έχει πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης.

Η κα Higgins, αλλά και η «Αυστραλή της Χρονιάς», Grace Tame – οποία έπεσε θύμα βιασμού στα 15της από τον 58χρονο δάσκαλό της- σχολίασαν σχετικά με το πόρισμα της έρευνας πως μέχρι να δουν συγκεκριμένες πράξεις, δε θα εμπιστευτούν τα όσα υπόσχονται οι πολιτικοί για αλλαγή κουλτούρας προς ένα πιο ασφαλές εργασιακό περιβάλλον.