Οι Αμερικανοί πήραν τους δρόμους. Χωρίς καλά-καλά να κλείσει μήνα η νέα κυβέρνηση, αξιωματούχοι της σπεύδουν στα πολλά θερμά σημεία που τους κληροδότησε στον πλανήτη η οκταετία Μπους.
Ήδη, ο αντιπρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, πέρασε από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ενώ αυτές τις μέρες βρίσκεται στο Μόναχο, στην ετήσια διεθνή σύνοδο για θέματα ασφαλείας, που ολοκληρώνει τις εργασίες της σήμερα.
Ο γερουσιαστής, Τζορτζ Μίτσελ, ως ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Ομπάμα, βιάστηκε να πάει στη Μέση Ανατολή, ενώ οι Ισραηλινοί βομβάρδιζαν ακόμη τη Γάζα, και ήδη περιοδεύει ξανά εκεί περνώντας από το Κάιρο και την Ιερουσαλήμ μέχρι το Αμάν και τη Δυτική Όχθη.
Ο βετεράνος διπλωμάτης, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, στο ρόλο του ειδικού απεσταλμένου στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν, ετοιμάζει τις βαλίτσες του για να επισκεφθεί τις χώρες αυτές τις αμέσως επόμενες μέρες και αφού πρώτα κάνει κι αυτός μια στάση στο Μόναχο, όπου, εκτός του αντιπροέδρου, βρίσκεται και ο στρατηγός, Τζέιμς Τζόουνς, ως σύμβουλος του προέδρου σε θέματα εθνικής ασφάλειας.
ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΟΜΠΑΜΑ
Ακόμη και ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα ετοιμάζεται να επισκεφθεί τον Μάρτιο τον γειτονικό Καναδά – το πρώτο του ταξίδι ως προέδρου στο εξωτερικό – ενώ τον Απρίλιο θα βρεθεί στο Λονδίνο, για μια σύνοδο που διοργανώνουν από κοινού η Γαλλία με τη Γερμανία ως ΝΑΤΟϊκοί εταίροι και για τη διεθνή σύνοδο με θέμα την οικονομική κρίση.
Η μοναδική απουσία από αυτό το εντυπωσιακό πήγαινε-έλα των Αμερικανών είναι της κατ’ εξοχήν αρμόδιας για την αμερικανική εξωτερική πολιτική, της νέας υπουργού Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον.
Αυτή η απουσία, που όχι μόνο δεν προκαλεί αρνητικά σχόλια αλλά, αντίθετα, θεωρείται προοίμιο της ανάδειξής της σε έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο, του απόλυτου διαχειριστή δηλαδή των αμερικανοκινεζικών σχέσεων.
Όπως συμφωνούν οι πολιτικοί σχολιαστές, η Κίνα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία θέλει να αναβαθμίσει “τις σχέσεις μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων”, όπως χαρακτηριστικά και με νόημα σημείωνε σε άρθρο της η “New York Times”.
Πράγματι, η Χίλαρι επέλεξε την Ασία ως προορισμό του πρώτου της ταξιδιού στο εξωτερικό, σπάζοντας την παράδοση που ήθελε την Ευρώπη ή τη Μέση Ανατολή ως “τόπους διπλωματικού προσκυνήματος” για τους νέους αμερικανούς υπουργούς Εξωτερικών.
Η αμερικανική διπλωματία εστιάζει τώρα το ενδιαφέρον της στο κινεζικό ιδεόγραμμα, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να μη δυσαρεστήσει τους ευρωπαίους συμμάχους της. Και το πετυχαίνει στέλνοντας στη Γηραιά Ήπειρο την υψηλότερη πολιτική της εκπροσώπηση, δηλαδή τον ίδιο τον πρόεδρο Ομπάμα, με προπομπούς τους Μπάιντεν και Χόλμπρουκ.
ΑΓΓΛΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΟΝΤΡΑ
Στο μεταξύ η υπουργός Εξωτερικών έχει ήδη δεξιωθεί στο νέο της γραφείο τους ομολόγους της από τη Βρετανία και τη Γερμανία, αφού ξεπεράστηκε το έντονο διπλωματικό παρασκήνιο για το ποιος θα την επισκεπτόταν πρώτος – τελικά ήταν ο Βρετανός Ντέιβιντ Μίλιμπαντ και ακολούθησε ο Γερμανός Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαγερ.
Οι γερμανικές εφημερίδες, βέβαια, ενοχλήθηκαν από την προτίμηση αυτή, αλλά σημείωσαν ότι, παρά τα όμορφα λόγια που αντάλλαξαν Κλίντον και Στάινμαγερ, η πραγματικότητα ίσως αποδειχθεί σκληρή για τις δύο χώρες.
Οι ΗΠΑ, αντίθετα με τη βρετανική ομοθυμία, με τη Γερμανία έχουν προβλήματα σε βασικούς τομείς, όπως στο Αφγανιστάν, στο περιβαλλοντικό ζήτημα και στο θέμα της λειτουργίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Γι’ αυτό και ο Στάινμαγερ, ανάμεσα στα χαμόγελα, ζήτησε από την Κλίντον να υπάρξει μια “νέα διατλαντική ατζέντα”.
Με το ευρωπαϊκό σκέλος της εξωτερικής τους πολιτικής γενικώς τακτοποιημένο, οι ΗΠΑ στρέφουν το ενδιαφέρον τους προς την Κίνα, αναγνωρίζοντας απροσχημάτιστα ότι εκεί βρίσκεται πλέον “the locus of power” (ο τόπος της ισχύος), όπως έγραψε το “New Foreign Policy”, απηχώντας τις γενικότερες εκτιμήσεις των διπλωματών της Ουάσιγκτον.
