Έχουμε εδώ όλο το ποιητικό έργο του Θεσσαλονικιού ποιητή Κλείτου Κύρου (Θεσσαλονίκη 1921-2006).
«Η διαρκής παρουσία της μνήμης στο έργο του Κύρου, η δύναμη με την οποία εισβάλλει, δίνοντας τη δική της, καθόλου ψυχρή ή ουδέτερη, άποψη, η αναίρεση που πραγματοποιεί ενός κόσμου φαινομενικά εφησυχασμένου, η αγρύπνια που φέρνει μαζί της, η τύψη και η ενοχή, όλα αυτά δίνουν μια άλλη διάσταση στην προβληματική του. Η ποίησή του δεν αρκείται στο να αναπαράγει τον αρχέγονο μύθο της πτώσης, αλλά πυργώνει τη φυλακή, όπου το υποψιασμένο σύγχρονο άτομο είναι υποχρεωμένο να εκτίσει μια ισόβια ποινή, εξοφλώντας χρέη για τα οποία επιπλέον δεν είναι βέβαιο πως είναι αυτό το ίδιο υπεύθυνο … τόσο τα ερεθίσματα που γονιμοποιούν τη φαντασία του όσο και οι απολήξεις τους, παρουσιάζουν ένα φάσμα, στην έκταση του οποίου περικλείονται όλα τα στάδια μετάβασης, από μια μορφή υποκειμενισμού, σε μιαν άλλου είδους θεώρηση του ατομικού και του καθολικού συνάμα προβλήματος. Ξεκινώντας από έναν συναισθηματικό νεοσυμβολισμό, φτάνουν στην έστω και εν ‘συνδυασμώ’ προσέγγιση του γενικότερου θέματος της ανθρώπινης φύσης. Με όλες τις ενδιάμεσες κλίμακες της ιδεολογικής μετατόπισης, από την πίστη ως την αμφιβολία, από τον ενθουσιασμό ως την απογοήτευση … ο Κύρου από ένα σημείο και πέρα δίνει διαστάσεις ντοκουμέντου της ανθρώπινης περιπέτειας, όπως αυτή βιώνεται στους ταραγμένους καιρούς μας. Και συγχρόνως φορτίζει με μια ένταση τραγικού κύρους το λόγο του». Αυτά έγραψε ο ποιητής Θανάσης Κωσταβάρας (περιοδικό «Η Λέξη» Νο 38).
Ο Κλείτος Κύρου αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Ανατόλια και σπούδασε στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στη διάρκεια της Κατοχής ήταν μέλος της ομάδας φοιτητών που εξέδιδε το περιοδικό «Ξεκίνημα». Πήρε μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών κατακτητών και είχε ενεργό ανάμειξη στους κοινωνικούς αγώνες στα χρόνια που ακολούθησαν. Εργάστηκε στον τραπεζικό τομέα. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του Κ.Θ.Β.Ε. (1974-1976). Ασχολήθηκε με ποίηση, μετάφραση, θέατρο, φωτογραφία και κριτική κινηματογράφου. Το 1988 του απονεμήθηκε το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το βιβλίο του «Τα πουλιά και η αφύπνιση», το οποίο δεν δέχτηκε. Το 1992 βραβεύτηκε από την Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του έργου του Μάρλοου «Δόκτωρ Φάουστους». Το 1994 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης για την τραγωδία του Σέλλεϋ «Οι Τσέντσι». Το 2005 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε για το σύνολο του ποιητικού του έργου το Βραβείο Ουράνη. Η πόλη του (και τα Πανεπιστήμιά της) δεν τον τίμησαν ποτέ, με στερνή εξαίρεση τα λογοτεχνικά πρωινά της Κυριακής στο Κρατικό Θέατρο.
Στο πρόσωπο του Κλείτου Κύρου η ποίηση και η μετάφραση βρήκαν έναν άξιο μάστορα και η πόλη της Θεσσαλονίκης έναν άνθρωπο ηθικό και βαθιά πολιτικό, μέχρι το τέλος.
Ποιήματα του Κλείτου Κύρου έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, ρώσικα, πολωνικά, βουλγάρικα και αραβικά. Ο ίδιος έχει Λόρκα, Έλιοτ, Απολλινέρ, Σαντράρ, Μακ Λης, Ώντεν, Φορντ, Μάρλοου και Σέλλεϋ.
Πληροφορίες και ποίηση του Κλείτου Κύρου στο ιστολόγιο http://kleitoskyrou.wordpress.com
