ΟΙ μεγάλες κεφαλές του Εργατικού Κόμματος της Ν.Ν. Ουαλίας ήταν εκεί, προκειμένου να μη χάσουν την ομιλία του υπαρχηγού της παράταξής τους στο McKell Institute, χuες Παρασκευή.

Η επιλογή τους, σίγουρα δεν ήταν χάσιμο χρόνου.
Ο Tony Sheldon ήταν επί του θέματος, ευθύς, πραγματιστής, παραστατικός και, όπως είπε κάποιος, λίγο πριν έλθει στο βήμα ο γνωστός συνδικαλιστής, «δεν πρόκειται ν’ ακούσουμε λόγια του αέρος».

To τελευταίο θα επιβεβαιωνόταν σε λίγο.
Με τη βεβαιότητα καθηγητή της Iατρικής που έχει κάνει σωστή διάγνωση, θα πει αντί προλόγου: “Το Εργατικό Kόμμα σήμερα ασθενεί βαρέως. Αν δεν το αντιληφθεί έγκαιρα και αν δεν ακολουθήσει τη σωστή αγωγή, αντιμετωπίζει έναν αργό μεν, σίγουρο, όμως, θάνατο, στην πολιτική ζούγκλα».

Στη συνέχεια, θα πει ότι «το κόμμα επιβάλλεται να ανανεώσει την πολιτική του, να συνεχίσει τον εσωτερικό εκδημοκρατισμό του και να ανασυγκροτήσει τη φιλοσοφία του, αν επιθυμεί να βρίσκεται σ’ επαφή με τους ψηφοφόρους».

ΩΦΕΛΙΜΟ ΡΕΤΡΟ

Εισερχόμενος στο επίπεδο των παραστατικών εικόνων που συνηθίζει, θα πει: «Η εποχή που οι αποφάσεις παίρνονταν από πέντε-έξι άτομα σ’ ένα κινέζικο εστιατόριο θα πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα. Το ίδιο και η εποχή που τα εσωτερικά προβλήματα του κόμματος έμπαιναν τεχνηέντως κάτω από το χαλί».
Υπάρχουν, θα υπενθυμίσει, 44.000 μέλη και θα πρέπει να τους δοθεί περισσότερη δύναμη.

Γυρίζοντας πίσω, στην εποχή που το Εργατικό Κόμμα έχασε τις εκλογές του 1996, μένοντας στην αντιπολίτευση μέχρι το 2007, θα τονίσει ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει το κόμμα να υιοθετήσει την ίδια τακτική, που το οδήγησε στο να χάσει επαφή με τις κοινωνικές αλλαγές που έλαβαν χώρα σ’ αυτό το διάστημα: «Όπως φάνηκε στην περίοδο 1996–2007, επιδιώκοντας να κερδίσουμε τη διακυβέρνηση, χωρίς να είμαστε έτοιμοι και να έχουμε συγκροτημένη γραμμή, είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να μείνουμε για μεγάλο διάστημα στην αντιπολίτευση και να επιστρέψουμε με ταχείς ρυθμούς σ’ αυτήν, όπως τραγικά διαπιστώσαμε.

Αποτύχαμε οικτρά στους βασικούς τομείς της επιστράτευσης ταλαντούχων ατόμων και της επένδυσης σε νέες ιδέες. Με λίγα λόγια, δεν κοιτάξαμε καν προς την κατεύθυνση των δραστικών κοινωνικών αλλαγών που συντελούνταν ενώπιόν μας. Η πολιτική μας, κάθε άλλο παρά συγκροτημένη ήταν, ο μηχανισμός του κόμματος φανερά ατελής, ενώ την ίδια ώρα κλείναμε τα’ αυτιά μας στους λίγους που, όντως, αφουγκράζονταν τον παλμό της κοινωνίας.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι αποτύχαμε να πείσουμε τους ψηφοφόρους ότι προσφέραμε το σωστό συνδυασμό ιδεών, αυτοπεποίθησης και αυτοπειθαρχίας, στοιχεία απαραίτητα για τη διακυβέρνηση της χώρας» θα πει ο Tony Sheldon, σ’ ένα πυκνό ακροατήριο.

ΑΜΕΣΟΣ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΣ

Στη συνέχεια, ο ομιλητής θα τονίσει την ανάγκη «άμεσου εκδημοκρατισμού του κόμματος», προτείνοντας τα μέλη να εκλέγουν τους αξιωματούχους και να έχουν λόγο στη συγκρότηση της πολιτικής γραμμής του κόμματος.

Ένα άλλο ζωτικής σημασίας σημείο που έθιξε ο Tony Sheldon, ήταν αυτό των συνδικάτων και των φατριών του κόμματος, λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι «είναι άμεση ανάγκη να αλλάξουμε την κουλτούρα των συνδικάτων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι χρησιμοποιούν την επιρροή τους περισσότερο δημοκρατικά, πιο υπεύθυνα και, γενικά, μ’ έναν τρόπο που βρίσκει σύμφωνα τα πλατύτερα στρώματα της κοινωνίας και κερδίζει την εκτίμηση και το σεβασμό.

«Τα συνδικάτα, σε τελευταία ανάλυση, αντιλαμβάνονται ότι έχουν ανάγκη από ένα ισχυρό Εργατικό Κόμμα και ότι κρατούν στα χέρια τους ένα σημαντικό μέρος της λύσης του προβλήματος. Αυτό – αν φυσικά ενδιαφερόμαστε για την αναγέννησή του!

Έχουμε πολύ δρόμο, μπροστά μας, τόνισε, «πριν είμαστε σε θέση να πούμε ότι το κόμμα εκφράζει τα δικαιώματα και τα πιστεύω των μελών και υποστηρικτών μας».

ΟΧΙ ΣΕ ΕΞΟΡΙΑ

Σε τόνο ζωηρό θα πει ότι «το κόμμα δεν θα πρέπει να συμπεριφέρεται ως κυβέρνηση σε εξορία, αλλά ούτε και να επιδιώκει με κάθε μέσο θεμιτό και αθέμιτο να επανέλθει στη διακυβέρνηση της χώρας».

«Τονίζω ότι κανένας θαυματοποιός εικόνας ή κοινωνικού μέσου δεν μπορεί να γεμίσει τα κενά πραγματικού σκοπού και ουσίας, αν δεν συνειδητοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι τι ακριβώς σημαίνει κοινωνική δημοκρατία.

 Η ρήση «Όχι αντιπολίτευση προς χάριν της αντιπολίτευσης» είναι ένα από τα βασικά πιστεύω του Tony Sheldon, o οποίος, να υπενθυμίσουμε, είναι από τα ισχυρά ηγετικά στελέχη των συνδικάτων.

Σε εκείνον αποδίδεται η νομοθεσία-ορόσημο «Road Safety Renumeration Act 2012», η οποία στοχεύει στη βελτίωση ασφάλειας και συνθηκών απασχόλησης στον κλάδο των οδικών συγκοινωνιών, που επέτυχε από τη θέση του εθνικού γραμματέα του Συνδικάτου Μεταφορών.

Γεννημένος στο Σίδνεϊ, φοίτησε στο De La Salle College, έκανε δε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιομηχανική Νομοθεσία στο Πανεπιστήμιο Ν.Ν. Ουαλίας. Επίσης, είναι απόφοιτος του Harvard University στον κλάδο των Εργατικών Συνδικάτων.

Να σημειωθεί ότι το Μάιο του 2012 ο Sheldon κρίθηκε από το Power Index ως ο πιο ισχυρός ηγέτης των συνδικάτων στην Αυστραλία. Που σημαίνει ότι όποιος επιχειρεί να υποβαθμίσει τον ρόλο και την επιρροή των συνδικάτων στη λειτουργία του Εργατικού Κόμματος, ίσως θα έχει να αναμετρηθεί μαζί του. Από την άλλη πλευρά, στη χθεσινή συνάντηση των μεγάλων κεφαλών του κόμματος, τόνισε ότι «είναι άμεση ανάγκη να αλλάξουμε την κουλτούρα των συνδικάτων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι χρησιμοποιούν την επιρροή τους περισσότερο δημοκρατικά, πιο υπεύθυνα και, γενικά, μ’ έναν τρόπο που βρίσκει σύμφωνη την κοινωνία και αποσπά το σεβασμό και την εκτίμησή της».