Οι Φιλελεύθεροι μετρούν τις πληγές τους μετά την ήττα στις ομοσπονδιακές εκλογές, η οποία του «ρίχνει» στην αντιπολίτευση για πρώτη φορά μετά από 9 χρόνια.
Ο Scott Morrison πήρε επάνω του μεγάλο μέρος της προεκλογικής εκστρατείας, αλλά εντέλει δεν κατάφερε μία ακόμη ανατροπή «θαύμα», όπως το 2019.
Μία σειρά από ανεξάρτητους υποψηφίους (κυρίως γυναίκες) έκοψαν το δρόμο στο Φιλελεύθερο Κόμμα, «κατακτώντας» ακόμη και σε έδρες-προπύργια.
Το «τις πταίει» -από τη διαχείριση φυσικών καταστροφών και της πανδημίας, έως τα θέματα φύλου- θα αποτελέσουν αντικείμενο πιο εμπεριστατωμένων διαβουλεύσεων εσωκομματικά το αμέσως επόμενο διάστημα.
Επί του παρόντος άνοιξε ήδη η συζήτηση για τη διαδοχή του κ. Morrison, καθώς μετά την παραδοχή της ήττας του από τον Anthony Albanese για την πρωθυπουργία ανακοίνωσε και την επερχόμενη παραίτησή του από επικεφαλής των Φιλελεύθερων.
Λίγο μετά τις 11μμ. του Σαββάτου έκανε λόγο για μία «πολύ δύσκολη» νύχτα για το Συνασπισμό.
«Έχω πάντα πίστη στους Αυστραλούς και την κρίση τους και πάντα είμαι έτοιμος να αποδεχτώ την ετυμηγορία τους. Και απόψε… θέλω να συγχαρώ τον Anthony Albanese και το Εργατικό Κόμμα και εύχομαι σε αυτόν και την κυβέρνησή του ό,τι το καλύτερο», είπε.
«Εγώ ως ηγέτης αναλαμβάνω την ευθύνη για τις νίκες και τις ήττες», επεσήμανε, αλλά δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι επρόκειτο για μία «εποχή μεγάλης αναταραχής» τα τελευταία χρόνια.
Το τίμημα, πρόσθεσε, ήταν «βαρύ τίμημα στη χώρα μας και στους Αυστραλούς και πιστεύω ότι όλοι οι πολίτες το ένιωσαν αυτό … είδαμε στην πολιτική μας πολύ μεγάλη αναταραχή … με τα μεγάλα κόμμα να έχουν ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ψήφων πρώτης προτίμησης που έχουμε δει ποτέ … είναι σημαντικό το έθνος μας να ιαθεί».
Ο κ. Morrison -οποίος διατηρεί την έδρα του στο Cook- είπε πως θα παραιτηθεί από την αρχηγία των Φιλελεύθερων, στην επόμενη συνεδρίαση, ώστε «να διασφαλίσει ότι κόμμα μπορεί να πάει εμπρός, με νέα ηγεσία, κάτι που είναι το σωστό να πράξει».
Τέλος, εξήρε τον Josh Frydenberg ως υπουργό Οικονομικών, τον χαρακτήρισε «αδερφό» και είπε πως τον θέλει στο κοινοβούλιο, υποστηρίζοντας τον ως μελλοντικό ηγέτη.
Ο «υπαρχηγός» Frydenberg, που θεωρούνταν πιθανός διάδοχος του κ. Morrison στους Φιλελεύθερους, φαίνεται ωστόσο να είναι εκτός της εσωκομματικής «μάχης».
Την Κυριακή είπε ότι «είναι μαθηματικά να πιθανό ότι μπορώ να διατηρήσω το Kooyong» (έναντι της ανεξάρτητης Monique Ryan), αλλά, πρόσθεσε, «είναι προφανώς, πολύ πολύ δύσκολο».
Δεν παραδέχθηκε την ήττα του (έως το μεσημέρι της Κυριακής τουλάχιστον), σημειώνοντας ότι θα περιμένει «μέχρι περισσότερες επιστολικές ψήφοι καταμετρηθούν».
Έτσι, τα περισσότερα βλέμματα για την ηγεσία του Φιλελεύθερου Κόμματος στρέφονται στον Peter Dutton, αλλά και κάποια προς τους Karen Andrews, Dan Tehan και Angus Taylor
Ο κ. Dutton – οποίος εκλέγεται στο Dickson από το 2001 και ξεπέρασε σε αυτές τις εκλογές το «εμπόδιο» της Εργατικής Ali France- εξήρε τον κ. Morrison και τον κ. Frydenberg για ό,τι προσέφεραν, αλλά σχολιάζοντας το αποτέλεσμα, έκανε λόγο για μία «τρομερή μέρα» για τους Φιλελεύθερους, ενώ αναγνώρισε τον «πόνο» των συναδέλφων του που έχασαν τις έδρες τους.
Από την πλευρά της, η πρώην υπαρχηγός του Φιλελεύθερου Κόμματος, Julie Bishop, υποστήριξε πως οι ανεξάρτητοι ήταν ελκυστικοί για πολίτες που ένιωθαν ότι οι μετριοπαθείς φωνές εντός του Φιλελεύθερου Κόμματος δεν ακούγονταν από μία κυβέρνηση των Scott Morrison και Barnaby Joyce.
Ανέφερε επίσης ότι οι γυναίκες «έφεραν» την ήττα. «Δεν είδαν τις ανησυχίες και τα ενδιαφέροντά τους να αντανακλώνται σε ένα κόμμα υπό την ηγεσία» αυτών των δύο, δήλωσε.
«Δεν έχουμε αναφερθεί … στον αντίκτυπο των Grace Tame και Brittany Higgins, που … εξέθεσαν μία άσχημη πλευρά του εργασιακού περιβάλλοντος στην Καμπέρα. Αυτό είχε αντίκτυπο στις γυναίκες».
Αλλά και ο πρώην υπουργός Οικονομίας, Simon Birmingham, μιλώντας στο ABC επεσήμανε ότι το φύλο αποτέλεσε «σαφή παράγοντα» του αποτελέσματος, αλλά και πως το κόμμα χρειάζεται μία πιο ισχυρή δέσμευση ως προς την Κλιματική Αλλαγή.
Ακόμη, επέκρινε τον κ. Morrison, ειδικά για την επιλογή της Katherine Deves -με τα «επίμαχα» σχόλια για τους τρανς- ως υποψήφια στην έδρα του Warringah (πρώην έδρα του Tony Abbott όπου επικράτησε εκ νέου η ανεξάρτητη Zali Steggall), υποστηρίζοντας ότι υπήρξε αρνητικό «ντόμινο».
Σημειώνεται ότι ο αρχηγός των Εθνικών, Barnaby Joyce, ερωτηθείς σχετικά την Κυριακή, δεν απάντησε αν θα διεκδικήσει εκ νέου την ηγεσία.
Επεσήμανε ότι θα αφήσει τη «σκόνη να κατακαθίσει» πρώτα, αλλά και ότι το Εθνικό Κόμμα θα παλέψει για πιο ισχυρή «φωνή» εντός του Συνασπισμού.
«Θα είμαι απλά πολύ σαφής: διατηρήσαμε κάθε μία έδρα (μας)», υπογράμμισε.
